-
161.《邯郸宫人怨》 唐·崔颢
邯郸陌上三月春,暮行逢见一妇人。
自言乡里本燕赵,少小随家西入秦。
母兄怜爱无俦侣,五岁名为阿娇女。 -
162.《邯郸宫人怨》 唐·崔颢
邯郸陌上三月春,暮行逢见一妇人。
自言乡里本燕赵,少小随家西入秦。
母兄怜爱无俦侣,五岁名为阿娇女。 -
163.《田家即事》 唐·祖咏
旧居东皋上,左右俯荒村。
樵路前傍岭,田家遥对门。
欢娱始披拂,惬意在郊原。
馀霁荡川雾,新秋仍昼昏。 -
164.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
165.《贻丁主簿仙芝别》 唐·储光羲
赫赫明天子,翘翘群秀才。
昭昭皇宇广,隐隐云门开。
摇曳君初起,联翩予复来。
兹年不得意,相命游灵台。 -
166.《张山人弹琴》 唐·常建
君去芳草绿,西峰弹玉琴。
岂惟丘中赏,兼得清烦襟。
朝从山口还,出岭闻清音。
了然云霞气,照见天地心。 -
167.《柳陌听早莺》 唐·陶翰
忽来枝上啭,还似谷中声。
乍使香闺静,偏伤远客情。
间关难辨处,断续若频惊。
玉勒留将久,青楼梦不成。
千门候晓发,万井报春生。
徒有知音赏,惭非皋鹤鸣。 -
168.《杂咏八首上礼部李侍郎·晚桃》 唐·刘长卿
四月深涧底,桃花方欲然。
宁知地势下,遂使春风偏。
此意颇堪惜,无言谁为传。
过时君未赏,空媚幽林前。 -
169.《刻清远道士诗,因而继作》 唐·颜真卿
不到东西寺,于今五十春。
朅来从旧赏,林壑宛相亲。
吴子多藏日,秦王厌胜辰。
剑池穿万仞,盘石坐千人。 -
170.《夏日南亭怀辛大》 唐·孟浩然
山光忽西落,池月渐东上。
散发乘夕凉,开轩卧闲敞。
荷风送香气,竹露滴清响。
欲取鸣琴弹,恨无知音赏。
感此怀故人,中宵劳梦想。
(中宵 一作:终) -
171.《同卢明府早秋宴张郎中海亭》 唐·孟浩然
侧听弦歌宰,文书游夏徒。
故园欣赏竹,为邑幸来苏。
华省曾联事,仙舟复与俱。
欲知临泛久,荷露渐成珠。 -
172.《和张判官登万山亭,因赠洪府都督韩公》 唐·孟浩然
韩公是襄士,日赏城西岑。
结构意不浅,岩潭趣转深。
皇华一动咏,荆国几谣吟。
旧径兰勿剪,新堤柳欲阴。 -
173.《齿坐呈山南诸隐》 唐·孟浩然
习公有遗坐,高在白云陲。
樵子不见识,山僧赏自知。
以余为好事,携手一来窥。
竹露闲夜滴,松风清昼吹。
从来抱微尚,况复感前规。
于此无奇策,苍生奚以为。 -
174.《同卢明府早秋宴张郎中海亭》 唐·孟浩然
侧听弦歌宰,文书游夏徒。
故园欣赏竹,为邑幸来苏。
华省曾联事,仙舟复与俱。
欲知临泛久,荷露渐成珠。 -
175.《和张判官登万山亭,因赠洪府都督韩公》 唐·孟浩然
韩公是襄士,日赏城西岑。
结构意不浅,岩潭趣转深。
皇华一动咏,荆国几谣吟。
旧径兰勿剪,新堤柳欲阴。 -
176.《齿坐呈山南诸隐》 唐·孟浩然
习公有遗坐,高在白云陲。
樵子不见识,山僧赏自知。
以余为好事,携手一来窥。
竹露闲夜滴,松风清昼吹。
从来抱微尚,况复感前规。
于此无奇策,苍生奚以为。 -
177.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
178.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
179.《秋日与张少府、楚城韦公藏书高斋作》 唐·李白
日下空庭暮,城荒古迹馀。
地形连海尽,天影落江虚。
旧赏人虽隔,新知乐未疏。
彩云思作赋,丹壁间藏书。
楂拥随流叶,萍开出水鱼。
夕来秋兴满,回首意何如。 -
180.《观猎》 唐·李白
太守耀清威,乘闲弄晚晖。
江沙横猎骑,山火绕行围。
箭逐云鸿落,鹰随月兔飞。
不知白日暮,欢赏夜方归。