-
341.《挽德润》 宋·方审权
力挽端平疏,追还元佑风。
只今只未正,自古直难容。
去国身如叶,忧时鬓易蓬。
转输烦计使,镇抚仗元戎。 -
342.《游秀峰寺》 宋·胡珵
摄身下蓬莱,放浪云水迹。
非无简书畏,心赏寄泉石。
亭亭云间塔,胜地闻自昔。
梯空上青冥,如鸟著两翼。 -
343.《题瑞岩扣冰古佛》 宋·刘子羽
古木千章覆地阴,微风披拂递幽吟。
化身大士久圆寂,归命群黎无古今。
能使兵戈长偃息,要知原力本宏深。
中原赤子方鱼肉,原广当年济物心。 -
344.《疏斋以旧作题渊明归来图诗见赠依韵奉和》 宋·潘从大
公归为三径松,取节荆轲雠祖龙,平生大义要其终。
遁身甘混田舍翁,肯随一世皆尚同。 -
345.《留题雉山》 宋·尚用之
座下闻经本至诚,改头易面悟前身。
信知大道无人事,一念真如雉化人。 -
346.《和陶渊明饮酒诗》 宋·滕岑
今我思故里,身不能奋飞。
登高眺山川,孰知予心悲。
却思大化中,万类本无依。
何者为我庐,是处皆可归。
幽忧不自释,齿发日变衰。
不如倾兹酒,杯行无固违。 -
347.《颜孝子乌墓》 宋·吴炯
人伦风化自孝始,我怀义乌颜氏子。
昔从书传闻其名,今来浙东入其里。
未入里先见路碑,高冢巍然云树里。
犹有群乌绕暮飞,或者神乌长不死。 -
348.《送芍药》 宋·叶翥
清和天气属良辰,芳事枝头迹已陈。
閒涉小园销永昼,尚留红药殿余春。
栽培元是根宜地,幻化须知花有神。
约定明年身更健,诗篇又见一番新。 -
349.《十咏图·太守马太卿会六老于南园》 明·张维
贤侯美化行南国,华发欣欣奉宴娱。
政绩已闻同水薤,恩辉遂喜及桑榆。
休言身外荣名好,但恐人间此会无。
他日定知传好事,丹青宁羡洛中图。 -
350.《玉溪谣》 宋·赵汝回
雍滩束不水箭急,逆水滩滩壁立。
折篙断缆船不前,乘船人惧悄人泣。
柳风摇春花雨晴,飞帆忽过如飞星。
仙人坐机锦鲸与,邀我为赋银河清。 -
351.《劝孝》 宋·赵与泌
三复蓼莪思二亲,亲恩天地无比伦。
生我鞠我长育我,出入腹我何艰辛。
为人这子欲报德,吴天于我心罔极。
顺承犹恐莫酬恩,况敢忘恩为悖逆。 -
352.《天马行应制作》 元·周伯琦
飞龙在天今十祀,重译来庭无远迩。
川珍岳贡皆贞符,神驹跃出西洼水。
拂郎蕞尔不敢留,使行四载数万里。
乘舆清暑滦河宫,宰臣奏进阊阖里。 -
353.《叹息行赠别胡思齐》 明·刘崧
叹息复叹息,志士恒苦辛。
少日不得意,暮年愧其身。
前有尊酒清且旨,酌酒奉君君莫止。
人生最乐在相知,莫徇虚名轻跅弛。 -
354.《邵园行》 明·马汝骥
君不见汉家八叶神灵主,继世承平身好武。
夸胡罢猎长杨宫,广苑还开上林土。
上林奢丽帝城东,刺号新庄锦绣丛。
连袤虽无百里大,嵲亦有三山崇。 -
355.《次韵张仲举承旨题卢楞伽过海罗汉图》 明·蒲庵禅师
僧伽神变妙莫穷,去住隐显如旋风。
能令大海作平陆,超然独脱阎浮中。
山君河伯备洒扫,锡飞杯渡云行空。
安禅不避魔鬼窟,受斋直入龙王宫。 -
356.《次韵王止仲见寄并柬郡诸友》 明·徐贲
少年不用悲秋蓬,致身岂但儒冠中。
壮心非干要夸世,平生直欲图成功。
枉将空言恣幽讨,徒采众说相芟砻。
全功独取辽城箭,大言谁信扶桑弓。 -
357.《洛阳剑客歌为程景阳作》 明·赵滂
洛阳古称豪杰窟,奇材剑客尤超忽。
汉家三十六将军,剧孟归来如敌国。
争夸玉贝高拄颐,曼胡短后供儿嬉。
平生耻学一人敌,胸中耿耿谁能知。 -
358.《辞世述》 明·赵宜生
浮云归大壑,敛迹随风去。
我生等浮云,亦与飘风遇。
驰送山谷中,邈然不知处。
云散风已息,澄秋廓天宇。
庶云大化尽,讵为身后虑。 -
359.《月下独酌其三》 唐·李白
三月咸阳城。
千花昼如锦。
谁能春独愁。
对此径须饮。
穷通与修短。
造化夙所禀。
一樽齐死生。
万事固难审。
醉後失天地。
兀然就孤枕。
不知有吾身。
此乐最为甚。 -
360.《六观堂老人草书诗》 宋·苏轼
物生有象象乃滋,梦幻无根成斯须。
方其梦时了非无,泡影一失俯仰殊。
清露未晞电已徂,此灭灭尽乃真吾。
云如死灰实不枯,逢场作戏三昧俱。