-
41.《喜雨二解》 宋·吴潜
须知造化自心生,风雨云雷特践形。
人在两閒元有事,天於万类岂无情。
焦枯蒙润物苏醒,昏闷得凉身泰平。
昨夜桃笙时便背,定应收捲向金茎。 -
42.《偶成》 宋·何梦桂
沉水烟销宝鸭香,山窝人在水云乡。
鱼非惠子同鱼乐,蝶化庄周并蝶忘。
心了固知身是寄,物齐宁与道相妨。
清明即是神仙界,不用丹炉炼玉霜。 -
43.《追和渊明九日闲居诗》 宋·王铚
白发不堪镜,残骸宁久生。
已是梦中事,那知身后名。
古今黄花节,增重由渊明。
后来杜与苏,感慨皆同声。 -
44.《和雷侍郎省身湖上遇雪》 宋·陈杰
回舟望见雪来时,此兴山队不与知。
天上白衣殊变化,人间臭腐正神奇。 -
45.《蝶》 宋·黄庚
随风粉翅太轻狂,夜宿花房春梦香。
栩栩不知身是梦,又将魂梦化蒙庄。 -
46.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
癯山早寒,老木先槁。
心潜三界空,念动一尘眇。
太虚谁与增添,万像何曾欠少。
止犹谷神唯自知,肯把閒身相搅扰。 -
47.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
山林眉目,水月身心。
雪何早而古岩棱,秋似先而寒潭深。
机头绵绪,线尾金针。
谁云道大兮自有知音。 -
48.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
发白而老,面黄仍病。
穷地水火风之根,得见闻觉知之柄。
一气专柔,诸尘善应。
魏自而良,橘陈而令。
尽大地药了调和之治方,满虚空身识起来之缘性。 -
49.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
云无心而不羁,谷有应而相宜。
寂住通感,圆明了知。
性汪洋而海有受,气突兀而山不移。
百年身后所须物,问取南阳忠国师。 -
50.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
性空无根,性水无垠。
应所知量,成其梦身。
閒閒对万像,飘飘出诸尘。
物外有此不名物,人间有此没事人。 -
51.《病中寄诸化主》 宋·释重顯
雪里梅花见早春,东西南北路行人。
不知何处圆蟾夜,同念山头老病身。 -
52.《化僧求诗往宣城》 宋·王洋
草鞋踏破世间尘,乞饭因缘不为身。
一路春风好消息,不知此事付何人。 -
53.《观化》 宋·朱继芳
看见青虫作蝶时,不知蝶是此身非。
床头为有南华卷,午枕酣来忽梦飞。 -
54.《天问》 先秦·屈原
曰:遂古之初,谁传道之?
上下未形,何由考之?
冥昭瞢暗,谁能极之?
冯翼惟象,何以识之? -
55.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
56.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
57.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
58.《谏太宗十思疏》 唐·魏征
臣闻:求木之长者,必固其根本;欲流之远者,必浚其泉源;思国之安者,必积其德义。
源不深而望流之远,根不固而求木之长,德不厚而思国之治,臣虽下愚,知其不可,而况于明哲乎?人君当神器之重,居域中之大,将崇极天之峻,永保无疆之休。
不念居安思危,戒奢以俭,德不处其厚,情不胜其欲,斯亦伐根以求木茂,塞源而欲流长也。
(望国 一作:思国)
凡百元首,承天景命,莫不殷忧而道著,功成而德衰,有善始者实繁,能克终者盖寡。 -
59.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
60.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。