-
21.《闲居》 唐·韩偓
厌闻趋竞喜闲居,自种芜菁亦自锄。
麋鹿跳梁忧触拨,鹰鹯搏击恐粗疏。
拙谋却为多循理,所短深惭尽信书。
刀尺不亏绳墨在,莫疑张翰恋鲈鱼。 -
22.《闲居》 唐·韩偓
厌闻趋竞喜闲居,自种芜菁亦自锄。
麋鹿跳梁忧触拨,鹰鹯搏击恐粗疏。
拙谋却为多循理,所短深惭尽信书。
刀尺不亏绳墨在,莫疑张翰恋鲈鱼。 -
23.《离歌辞五首》 唐·徐铉
莫折红芳树,但知尽意看。
狂风幸无意,那忍折教残。
朝日城南路,旌旗照绿芜。
使君何处去,桑下觅罗敷。 -
24.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
25.《赠刘方处士》 唐·吕岩
六国愁看沉与浮,携琴长啸出神州。
拟向烟霞煮白石,偶来城市见丹丘。
受得金华出世术,期于紫府驾云游。 -
26.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
27.《八节长欢(登高词)》 宋·毛滂
泽国秋深。
绣楹天近,坐久魂清。
溪山绕尊酒,云雾浥衣襟。
余霞孤雁送愁眼,寄寒闺、一点离心。 -
28.《青玉案》 宋·周紫芝
梅花落尽人谁管。
暗凄断、伤春眼。
雪后平芜春尚浅。
一簪华发,满襟离恨,羞做东风伴。
斗花小斛兰芽短。
犹是当时旧庭院。
拟把新愁凭酒遣。
春衫重看,酒痕犹在,忍放金杯满。 -
29.《三段子(次韵苏粹中寄咏筠庄)》 宋·李弥逊
层林烟霁,巨壁天半,鸿飞无路。
云断处、两山之间,十万琅玕环翠羽。
转秀谷、枕萍花汀溆。
短柳疏篱向暮。 -
30.《满庭芳(次韵姚令威雪消)》 宋·史浩
微霰疏飘,骄云轻簇,短檠黯淡笼纱。
冷禁兰帐,清晓忽飞花。
已是平芜步阔,那堪更、折竹如蓑。
凭栏处,关心一叶,归兴渺无涯。 -
31.《满庭芳(时在临安晚秋登临)》 宋·程垓
南月惊乌,西风破雁,又是秋满平湖。
采莲人尽,寒色战菰蒲。
旧信江南好景,一万里、轻觅莼鲈。
谁知道,吴侬未识,蜀客已情孤。 -
32.《满庭芳(时在临安晚秋登临)》 宋·程垓
南月惊乌,西风破雁,又是秋满平湖。
采莲人尽,寒色战菰蒲。
旧信江南好景,一万里、轻觅莼鲈。
谁知道,吴侬未识,蜀客已情孤。 -
33.《淮甸春(寓念奴娇丙申岁游高沙,访淮海事迹)》 宋·张辑
短髯怀古,更文游台上,秋生吟兴。
闻说坡仙来把酒,月底频留清影。
极目平芜,孤城四水,画角西风劲。
曲阑犹在,十分心事谁领。 -
34.《杨柳枝》 宋·葛长庚
_碎梅花一断肠。
送斜阳。
风烟缥渺月微茫。
又昏黄。 -
35.《满江红(禾兴月波楼和友人韵)》 宋·吴潜
日薄寒空,正泽国、一汀霜叶。
过万里、西风塞雁,数声哀咽。
耿耿有怀天可讯,悠悠此恨谁能说。
倚阑干、老泪落关山,平芜隔。 -
36.《三姝媚(送圣与还越)》 宋·周密
浅寒梅未绽。
正潮过西陵,短亭逢雁。
秉烛相看,叹俊游零落,满襟依黯。
露草霜花,愁正在、废宫芜苑。 -
37.《玉蝴蝶》 宋·仇远
野树昏鸦归尽,素烟如练,低罩平芜。
断壁飞楼,红翠似有还无。
女墙矮、月笼粉雉,娃馆静、尘暗金铺。
问清都。 -
38.《声声慢(重过垂虹)》 宋·张炎
□声短棹,柳色长条,无花但觉风香。
万境天开,逸兴纵我清狂。
白鸥更闲似我,趁平芜、飞过斜阳。
重叹息,却如何不□,梦里黄粱。 -
39.《减兰十梅(并序·总题)》 宋·李子正
窃以花虽多品,梅最先春。
始因暖律之潜催,正直冰澌之初泮。
前村雪里,已见一枝;山上驿边,乱飘千片。
寄江南之春信,与陇上之故人。 -
40.《减兰十梅(并序·总题)》 宋·李子正
窃以花虽多品,梅最先春。
始因暖律之潜催,正直冰澌之初泮。
前村雪里,已见一枝;山上驿边,乱飘千片。
寄江南之春信,与陇上之故人。