-
41.《天台石梁雨后观瀑歌》 清·魏源
雁荡之瀑烟苍苍,中条之瀑雷硠硠,惟有天台之瀑不奇在瀑奇石梁,如人侧卧一肱张。
力能撑开八万四千丈,放出青霄九道银河霜。
我来正值连朝雨,两崖佰束风愈怒。 -
42.《过石门桥铺》 明·程敏政
道上人稀日出迟,弊裘风起不胜吹。
马行冰地如临镜,鸦啄霜田似阅棋。
野寺饭时钟隐隐,谁家耕处冢累累。
晨门一去无消息,伫立河有梁所思。 -
43.《石峡山茶盛开》 宋·方逢辰
冰崖赤骨物俱老,火树生阳我不孤。
铁叶几经寒暑战,丹心不为雪霜枯。
托根峡里老居士,加号花中烈丈夫。
颜色不淫枝干古,洛阳牡药只为奴。 -
44.《横石潭》 宋·傅权
圆如冰鉴石平横,一派泉流到此停。
我信龙潜应咫尺,终归大海润生灵。 -
45.《赋玉溪寺石菖蒲》 宋·高述
玉溪石角尖如锋,山泉喷唚侵碧玉龙。
龙髯谁为不可识,石上菖蒲拳碧茸。
老根密节穿石瘦,细叶如林屯远岫。
百草烂死事潜萌,纤纤独与冰霜斗。 -
46.《冰玉堂》 宋·林庚
柳凹放出一山来,堂闯秋壶恰剪裁。
门冷和他公事少,吟清添我宦情灰。
非无景物皆天与,只许梅花带雪开。
泉石相辉忻自赏,不知省得几尘埃。 -
47.《漱石轩》 宋·钱厚
危石参差上霄汉,中涵万壑冰玉清。
与谁流出洗尘滓,遗我一林风雨声。 -
48.《同诸孙赋冰箸》 宋·苏简
雪堆屋背已崔巍,沟瓦垂冰冻不摧。
乳石骈罗疑在谷,遗簪璀璨俨成堆。
沍寒侵被怜衰老,咀嚼鸣牙忆尚孩。
自是中原验时令,江南春候亦难裁。 -
49.《唐开成年墓志石》 宋·王应麟
鸿蒙肇开辟,变嬗几成毁。
寥寥断竹歌,瓦堲溯姚姒。
周坟典以族,讵认青乌子。
公琴记咎繇,邢山称东里。 -
50.《濯缨石》 宋·吴朝奉
乘兴沧浪水际行,江澄如练接天平。
玉樽暮举频添酒,石砥浮簰就濯缨。
夜月浸潭冰鉴冷,密星沉水浦珠明。
南山环峙相辉映,直耸蓬莱侍玉清。 -
51.《丙除夜泊舟东湖用白石归苕溪韵书怀》 宋·徐端
出门归隐计无成,舟泊菰来膠断冰。
记取东湖风雪夜,青荧一点隔林灯。 -
52.《游处州石门洞赋长句二十韵》 宋·徐恢
我闻石洞今几年,一朝来系秋风船。
大船膖肛小船远,渔舟替涉幽涧泉。
拖舟上上抵砂砾,更与略彴相夤缘。
黄冠道士衣翩翩,殷勤为我临涧边。 -
53.《石涧龙首山》 宋·杨志
残年仍置闰,五日恰逢春。
携酒各独赏,敲门僧冰嗔。
双榕如拱立,万井故横陈。
僧舍少盘薄,元规尘上人。 -
54.《游石窗》 宋·赵汝绩
玉妃笺天收雪权,东皇领春行人寰。
恍如身在五云表,游到海上神仙山。
翠凤婀娜竹夹道,苍龙偃蹇松当关。
寿藤络崖半青白,文藓绣径全斓斑。 -
55.《同友人访石室》 宋·赵彦钮
怪石嵯峨势若擎,天成斗室一蓬瀛。
扫门常得风为帚,照夜从教月作灯。
三伏人於冰上立,四时鸟在洞中鸣。
来兹欲避人间世,啸傲烟霞豁性灵。 -
56.《石鼓诗》 明·唐之淳
郡学旧辟雍,中有岐阳鼓。
古今所闻十,左右各惟五。
离离大星陨,兀兀坏云补。
累累营灶减,落落陈沙聚。 -
57.《过红石山》 明·王越
冬来天气正严凝,红石山高策马登。
风向眼中吹出泪,霜于髯上冻成冰。
平胡岂止如擒虎,用将何须似养鹰。
记得去年经此地,铁衣流汗苦炎蒸。 -
58.《咏阳山云泉庵大石奉和诸公同游联句之作》 明·杨循吉
伟哉此阳山,有石俟歌诵。
形将冰块截,势与莲花共。
仰观一何高,登涉不可鞚。
鸟飞必徊翔,云出自腾滃。 -
59.《下途归石门旧居》 唐·李白
山高,越水清,握手无言伤别情。
将欲辞君挂帆去,离魂不散烟郊树。
此心郁怅谁能论,有愧叨承国士恩。
云物共倾三月酒,岁时同饯五侯门。 -
60.《石鼓》 宋·苏轼
冬十二月岁辛丑,我初従政见鲁叟。
旧闻石鼓今见之,文字郁律蛟蛇走。
细观初以指画肚,欲读嗟如箝在口。
韩公好古生已迟,我今况又百年后。