-
61.《水调歌头(前遍既出,诸君皆有属和,因自用韵)》 宋·李处全
飞雪已传信,端叶未分枝。
莫嫌开晚,前月曾付小春期。
谁道梳风洗雨,不许调脂弄粉,容易涴天姿。
眼界未多见,鼻观已先知。 -
62.《水龙吟(题雨岩·岩类今所画观音补陀,岩中有泉飞出,如风雨声)》 宋·辛弃疾
补陀大士虚空,翠岩谁记飞来处。
蜂房万点,似穿如碍,玲珑窗户。
石髓千年,已垂未落,嶙峋冰柱。
有怒涛声远,落花香在,人疑是、桃源路。 -
63.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
64.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
65.《游栖霞四首》 宋·周文璞
破晓逗苦雾,客鼻何酸辛。
山中气候异,初日如烛银。
田间石兽多,知是肉角麟。
古苔半皴腹,化作苍龟鳞。 -
66.《借榻竹庵》 唐·陈翊
短筇穿秋云,杳蔼杂雨意。
林梢响脱叶,虹影挟夕霁。
安栖一枝禅,静寄三径地。
青薜蟠弱龙,紫栗缩寒蝟。 -
67.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
68.《峨嵋道人拳歌》 明·唐顺之
浮屠善幻多技能,少林拳法世希有。
道人更自出新奇,乃是深山白猿授。
是日茅堂秋气高,霜薄风微静枯柳。
忽然竖发一顿足,崖石迸裂惊砂走。 -
69.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
70.《黄山歌》 清·汤复
老人今年七十七,家在黄山东之侧。
山距吾家百余里,梦寐常劳面未觌。
今年鼓勇扶筇往,彳亍危岑神惕惕。
步步跻攀绝援引,崖石刮耳壁摩鼻。
天生老骨不知疲,眼看松石步登陟。
堕崖坠壑都无谓,纵死兹山意亦得 -
71.《示湖田庵僧》 宋·方逢振
千里渴骥奔横川,万松滴翠蜿蜒盘。
我来庐墓分一龛,纸窗摇动卓锡泉。
铸钟{左革右兑}鼓买祭田,云冠雪衲聊结缘。
崑崙石壁蛟龙渊,呵禁守护灵物专。 -
72.《崇寿院霜钟双阁》 宋·韩松
吾闻海上多云气,万状千形各殊异。
人间亦有亦等奇,二钟之山盖其类。
高崖凌空上摩云,下有岩隙颇幽邃。
料应自古水泷濯,弹空蜂房悬师鼻。 -
73.《乐府杂拟》 宋·黄彦平
石戴古车辙,人生来往勤。
双轮不生角,越绝会通秦。
坐令丘壑姿,化作京洛尘。
君看钓鱼矶,鼻口罗江津。
浮走例有役,俯仰俱已陈。
吾亦永愧尔,东西南北人。 -
74.《灵岩禅寺》 宋·蒋允中
晓入灵岩寺,灵踪一一穿。
天聪凿混沌,龙鼻滴潺湲。
不雨山长湿,微风谷竞喧。
参旗开障日,鳌柱仰擎天。 -
75.《洞霄宫二首》 宋·李知退
霁色横空碧,凉飚透客襟。
萦回山九锁,崭绝石千寻。
爱景心虽切,怀贤意更深。
摩挲旧诗刻,拥鼻独行吟。 -
76.《示昙清侍者牧牛歌》 宋·释梵言
侬家牧个白牛,年来可纵可收。
不用鼻头絭索,任渠放荡林丘。
风清月莹,踪迹难俦。
香严鞭杖,石巩放绳头, -
77.《颂古三十一首》 宋·释玿
明月大悲院裹斋,铁围山岳尽冲开。
猪头象鼻,乌觜鱼腮。
石人抚掌呵呵笑,寒山拾得在天台。 -
78.《偈公六十五首》 宋·释咸杰
日南长至,庆无不利。
石笋暗抽条,寒岩增暖气。
东村王老半醉半醒,林下道人没巴没鼻。 -
79.《偈》 宋·释祖璇
吃粥了也未,赵州无忌讳。
更令洗钵盂,太煞没巴鼻。
悟去由来不丈夫,这僧那免受糊涂。
有指示,无指示, -
80.《越问·篇引》 宋·孙因
典午氏之盛时兮,余鼻祖曰子荆。
谋乐郊以隐居兮,颺潄石之清名。
有闻孙曰承公兮,尝令鄞与余姚。
爱会稽之山水兮,爰徙家於兹城。