-
21.《田家杂兴八首》 唐·储光羲
春至鶬鹒鸣,薄言向田墅。
不能自力作,黾勉娶邻女。
既念生子孙,方思广田圃。
闲时相顾笑,喜悦好禾黍。 -
22.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
23.《慈恩寺石磬歌》 唐·卢纶
灵山石磬生海西,海涛平处与山齐。
长眉老僧同佛力,咒使鲛人往求得。
珠穴沈成绿浪痕,天衣拂尽苍苔色。 -
24.《秋夜听捣衣》 唐·杨凝
砧杵闻秋夜,裁缝寄远方。
声微渐湿露,响细未经霜。
兰牖唯遮树,风帘不碍凉。
云中望何处,听此断人肠。 -
25.《秋夜听捣衣》 唐·杨凝
砧杵闻秋夜,裁缝寄远方。
声微渐湿露,响细未经霜。
兰牖唯遮树,风帘不碍凉。
云中望何处,听此断人肠。 -
26.《寒夜闻霜钟》 唐·卢景亮
洪钟发长夜,清响出层岑。
暗入繁霜切,遥传古寺深。
何城乱远漏,几处杂疏砧。
已警离人梦,仍沾旅客襟。
待时当命侣,抱器本无心。
倘若无知者,谁能设此音。 -
27.《和刘补阙秋园寓兴六首》 唐·雍陶
水木夕阴冷,池塘秋意多。
庭风吹故叶,阶露净寒莎。
愁燕窥灯语,情人见月过。
砧声听已别,虫响复相和。 -
28.《晚泊七里滩》 唐·许浑
天晚日沈沈,归舟系柳阴。
江村平见寺,山郭远闻砧。
树密猿声响,波澄雁影深。
荣华暂时事,谁识子陵心。 -
29.《祗命许昌自郊居,移就公馆秋日寄茅山高拾遗》 唐·许浑
一笛迎风万叶飞,强携刀笔换荷衣。
潮寒水国秋砧早,月暗山城夜漏稀。
岩响远闻樵客过,浦深遥送钓童归。
中年未识从军乐,虚近三茅望少微。 -
30.《秋日旅舍寄义山李侍御》 唐·温庭筠
一水悠悠隔渭城,渭城风物近柴荆。
寒蛩乍响催机杼,旅雁初来忆弟兄。
自为林泉牵晓梦,不关砧杵报秋声。
子虚何处堪消渴,试向文园问长卿。 -
31.《丁巳重阳》 唐·司空图
重阳未到已登临,探得黄花且独斟。
客舍喜逢连日雨,家山似响隔河砧。
乱来已失耕桑计,病后休论济活心。
自贺逢时能自弃,归鞭唯拍马鞯吟。 -
32.《吴江旅次》 唐·张乔
行人愁落日,去鸟倦遥林。
旷野鸣流水,空山响暮砧。
旅途归计晚,乡树别年深。
寂寞逢村酒,渔家一醉吟。 -
33.《吴江旅次》 唐·张乔
行人愁落日,去鸟倦遥林。
旷野鸣流水,空山响暮砧。
旅途归计晚,乡树别年深。
寂寞逢村酒,渔家一醉吟。 -
34.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
35.《木兰花慢(三之一·南吕调)》 宋·柳永
倚危楼伫立,乍萧索、晚晴初。
渐素景衰残,风砧韵响,霜树红疏。
云衢。
见新雁过,奈佳人自别阻音书。 -
36.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
37.《鹤联句》 宋·滕宗谅
上霄降灵气,钟此千年禽。
幽间靖节性,孤高伯夷心。
颉颃紫霄垠,飘飖沧浪浔。
岳湛有仙姿,多钧韶无俗音。 -
38.《梦回》 宋·林景熙
梦回荒馆月笼秋,何处砧声唤客愁。
深夜无风莲叶响,水寒更有未眠鸥。 -
39.《清风十韵》 宋·李宗谔
閒馆方回暑,商飚乍应金。
天高初起籁,松澹更宜琴。
汾棹传歌远,班诗托兴深。
东阳仁自布,西颢气还侵。 -
40.《送徐涉南归》 宋·释惟凤
长安来雁急,相顾话离心。
日落思家远,天寒归路深。
秋光生独树,夕吹响孤砧。
渐入云乡望,应无越客吟。