-
21.《始闻早砧》 明·张羽
寂寂秋景晏,萧萧凉吹生。
闺人感寒至,一轸远人情。
嘹亮清砧动,纡徐捣杵鸣。
微茫带烟远,萧疏出林轻。
此时离居客,单眠梦亦惊。
披衣一惆怅,斜月满山城。 -
22.《代次韵闻砧》 宋·方回
谁家秋夜捣衣声,遥忆良人在戍营。
野宿貔貅天一角,树移乌鹊月三更。
怨怀想像闺中切,逸韵悠扬枕上清。
砧杵催成岁迟暮,换时亦觉壮心惊。 -
23.《秋砧送邑大夫》 唐·窦叔向
断续长门下,清泠逆旅秋。
征夫应待信,寒女不胜愁。
带月飞城上,因风散陌头。
离居偏入听,况复送归舟。 -
24.《满江红(咏砧声)》 宋·秦观
一派秋声,年年向、初寒时节。
早又是、半天惊籁,满庭鸣叶。
几处捣残深院日,谁家敲落高楼月。
道声声、总是玉关情,情何切。 -
25.《馆试秋夜闻砧》 明·王格
萧瑟秋风散晚凉,谁家清夜捣衣裳。
丁丁遥应疏钟响,数数还如落叶忙。
明月有情留小院,征鸿无数挟轻霜。
不堪客梦湘云远,独对寒灯思渺茫。 -
26.《月夜敲砧》 宋·王镃
沉沉万籁满天星,药兔秋声处处明。
落尽灯花人欲睡,一檐桐影捣衣声。 -
27.《儿馁嗔郎罢妻寒怨藁砧唐眉山诗也戏为笺之》 宋·艾性夫
父天不可嗔,夫君不宜怨。
要知古圣贤,贵在素贫贱。
父常煮字不成饭,夫常织文不成绢,衣粗布衣齕藜苋。