-
21.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
22.《北入穆陵皆山石崩沙风尘起行人良苦因作》 宋·陆文圭
大风北来沙角面,行人咫尺不相见。
寒日无光天地晦,一似项刘睢水战。
四山确犖路摧车,面壑涓流长一绵。
土檐烟突两三家,鬼貌鹄形何物尤。 -
23.《郭熙关山雪霁图》 明·苏伯衡
昔我北游月在衤昔,兼旬犯雪度雄霸。
千里万里皆瑶琨,高迷丘垤低迷罅。
朔风烈烈尘不惊,中野萧条但桑柘。
仆夫股栗面削瓜,身上破褐才掩髂。 -
24.《秋日燕山道中》 宋·张舜民
燕山秋更好,况复值新晴。
一径幽花闹,千岩晚瀑明。
寺危迂路入,水漫信船行。
尝栗皱初破,开梨颊未頳。 -
25.《南剑道中示友人》 宋·陈宓
坐见漫山有生意,因知此日更年华。
风和已作二月景,日暖欲破三春花。
菜撷青青山店圃,酒沽薄薄野人家。
吾行有涯我独喜,杯盘虽菲君无嗟。 -
26.《剑篇次元汝功韵》 宋·郭印
阳金为魂阴为魄,百炼宁容垢腻蚀。
出匣风云凛凛寒,观者堵墙皆辟易。
发硎利刃思一试,佩刀匕首都弃置。
鲸鲵戮尽四海清,英豪始慰平生志。 -
27.《破北虏太和公主归宫阙》 唐·许浑
毳幕承秋极断蓬,飘飖一剑黑山空。
匈奴北走荒秦垒,贵主西还盛汉宫。
定是庙谟倾种落,必知边寇畏骁雄。
恩沾残类从归去,莫使华人杂犬戎。 -
28.《太湖诗·石板(在石公山前)》 唐·皮日休
翠石数百步,如板漂不流。
空疑水妃意,浮出青玉洲。
中若莹龙剑,外唯叠蛇矛。
狂波忽然死,浩气清且浮。 -
29.《华发》 宋·陆游
华发萧萧老蜀关,倦飞可笑不知还。
人生只似驹过隙,世事莫惊雷破山。
光景半销樽酒里,英豪或隐博徒间。
车帷闭置真何乐,书剑飘然未厌闲。 -
30.《和张簿宁国山门六题·碧云洞》 宋·梅尧臣
谁将万古倚云剑,刺破苍石天窗开。
下贮泓渊不可极,有时月漏清光来。 -
31.《破阵曲》 宋·刘克庄
黄旗一片边头回,两河百郡送款来。
至尊御殿受捷奏,六军张凯声如雷。
元戎剑履云台上,麾下偏裨皆将相。
腐儒笔力尚跌宕,燕山之铭高十丈。 -
32.《送吕承奉至山从吕龙图晋伯辟秦州机宜》 宋·晁补之
去日剧奔骥,新交非曩图。
怜君事业长,蔚若颐生须。
表东海者谁,君世有显儒。
端委论百揆,鞭弭雄千夫。 -
33.《陈彦博擢第后归拜先墓作此送之》 宋·李流谦
霜风著林不停吹,天涯有客衣征衣。
问客今归有何得,一株老桂和根移。
读书作文四十载,浪走不啻萍在池。
束书随身乃封户,睥睨一甑蒙蛛丝。 -
34.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
地上翻瓢,眉间挂剑。
古道虽微,恶声难掩。
穷则通,通则变。
倒跨杨岐三脚驴,踏破山前祖父田园,一片两片,四五六七片。
千丈悬崖弄险巘,草鞋修整已多时。
秋风偿尽皮毛债,散步闲云快活戏。 -
35.《鸿门宴》 两汉·司马迁
沛公军霸上,未得与项羽相见。
沛公左司马曹无伤使人言于项羽曰:“沛公欲王关中,使子婴为相,珍宝尽有之。
”项羽大怒曰:“旦日飨士卒,为击破沛公军!”当是时,项羽兵四十万,在新丰鸿门;沛公兵十万,在霸上。
范增说项羽曰:“沛公居山东时,贪于财货,好美姬。 -
36.《行路难三首》 唐·李白
金樽清酒斗十千,玉盘珍羞直万钱。
停杯投箸不能食,拔剑四顾心茫然。
欲渡黄河冰塞川,将登太行雪满山。
闲来垂钓碧溪上,忽复乘舟梦日边。 -
37.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
38.《塞下曲六首》 唐·李白
五月天山雪,无花只有寒。
笛中闻折柳,春色未曾看。
晓战随金鼓,宵眠抱玉鞍。
愿将腰下剑,直为斩楼兰。 -
39.《南园十三首》 唐·李贺
花枝草蔓眼中开,小白长红越女腮。
可怜日暮嫣香落,嫁与春风不用媒。
(其一)
宫北田塍晓气酣,黄桑饮露窣宫帘。
长腰健妇偷攀折,将喂吴王八茧蚕。 -
40.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。