-
161.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
162.《淮民谣》 宋·尤袤
东府买舟船,西府买器械。
问侬欲何为,团结山水寨。
寨长过我庐,意气甚雄粗。
青衫两承局,暮夜连勾呼。 -
163.《水调歌头 登紫霄峰》 宋·詹玉
藜杖破晴碧,铁笛叫苍寒。
此中别有天地,初不是人间。
落魄半生诗酒,自在一襟风月,知我者庐山。
抚剑九州隘。 -
164.《沁园春 赠春谷清禅师》 元·李道纯
智断坚刚,奋心决烈,便透玄关。
把杀人手段,轻轾拈出,活人刀子,慢慢教看。
一剑当空,万缘俱扫,方信道瞿昙即老聃。
玄夙播,看春生寒谷,觌面慈颜。 -
165.《绣停针 呜鹤余音卷六》 元·三于真人
道难说。
要□悟般般,尽皆明彻。
剔透玲珑,回光返照,不在拈花摘叶。
动生差别。 -
166.《观傩》 宋·刘镗
寒云岑岑天四阴。
画堂烛影红帘深。
鼓声渊渊管声脆,鬼神变化供剧戏。
金洼玉注始淙潺,眼前倏已非人间。 -
167.《应举早行(又名应试晓行)》 宋·缪蟾
半恋家山半恋床,起来颠倒著衣裳。
钟声远和鸡声杂,灯影斜侵剑影光。
路崎岖兮凭竹仗,月朦胧处认梅香。
功名苦我双关足,踏破前桥几板霜。 -
168.《夷陵道士》 宋·赵元鱼
山麓林梢烟翠横,寒天日色半阴晴。
道边废宅空椽瓦,岩下居人困甲兵。
破胆每惊腰剑客,伤弓时怯羽书声。
痴儿弱土浑多病,留寄乡村念尔情。 -
169.《饶州道上》 元·何中
新晴破积阴,淑气泛行襟。
千里山河眼,百年耆旧心。
霞飞沧海远,烟入绿村深。
学剑江东者,茫茫不可寻。 -
170.《哀江头》 明·何白
飞云渡口西风急,津吏停桡刺船立。
始阳公子方垂髫,掩抑依依向余泣。
为言阿父守南康,双旌五马烂生光。
宁知廉吏反成罪,诸孤藐尔身凄凉。 -
171.《过玄明宫故址有伤往事六十韵》 明·马汝骥
白日登遥陌,玄明问故宫。
变桑徒霭霭,秀麦只芃芃。
伊昔虞廷上,兹阉汉幄中。
腹心推帝主,权位窃奸雄。 -
172.《赠李将军征南十八韵》 明·孙一元
上将元知敌,全军用伐谋。
折冲临远服,仗钺下南州。
天末黄云暗,海门落日愁。
朱帆开远浪,画角起中洲。 -
173.《赠笔生施廷用》 明·虞堪
苕人艺者多艺笔,冯陆当年称第一。
冯陆之前谩有人,良工若个当俦匹。
吴兴遗老旧王孙,忆昔被诏游帝阍。
白玉堂中留补衮,冯也陆也此日其艺皆其抡。 -
174.《感事(二首)》 未知·张宁
宝马朱轮接上游,时危谁解奉天忧。
鼎湖龙去英雄尽,剑阁云深日月愁。
玉辇已随胡地草,青山依旧汉宫秋。
元勋野死潼关破,误国何人更首丘? -
175.《武陵春晓曲》 明·张天英
武陵春晓花冥冥,渔歌兰枻摇残星。
溪涵山气绿如酒,幽禽啼破松烟青。
天上时闻凤凰曲,金门飞梦人初醒。
长啸银台月将落,空翠著衣香雾薄。 -
176.《己酉赴试白下病归得杂咏五首》 明·郑胤骥
病起犹未王,言归聿何速。
所叹鸡肋微,犹成道旁筑。
得失一以分,宁免相刺促。
快哉良友言,自计亦已熟。 -
177.《其二赠写御容妙善师》 宋·苏轼
茫茫清泗遶孤岑,归路相将得暂临。
试著芒鞋穿荦确,更然松炬照幽深。
纵令司马能鑱石,奈有中郎解摸金。
强写苍崖留岁月,他年谁识此时心。 -
178.《甲午岁朝寓桂林,记去年是日泊桐江,谒严子》 宋·范成大
去年晓缆解江皋,也把屠苏泛浊醪。
一席饱风渔浦阔,千山封雪钓台高。
将军老矣鸣孤剑,客子归哉咏大刀。
早晚扁舟寻旧路,柁楼吹笛破云涛。 -
179.《瞿唐行》 宋·范成大
川灵知我归有程,一夜涨痕千丈生。
中流击楫汹作气,夹岸簸旗呀失声。
不知灩澦在船底,但觉瞿唐如镜平。
凿峡疏川狠石破,号山索饮飞泉惊。 -
180.《初秋自述》 宋·陆游
平生偶有爱山僻,垂老常无沽酒资。
破屋颓垣吾已矣,大冠长剑汝为谁?邮亭历历关河远,鬓发萧萧岁月移。
残暑不禁随手过,东篱又近菊花时。