-
21.《题章诩静观堂》 宋·李达可
君不见通都荡荡开九逵,肩摩毂击人争驰。
危楼百尺独高卧,下看胶扰无休时。
又不见沧江茫茫与天远,轻舟出没风涛险。
此时著身平地人,遥怜櫂夫惊破胆。 -
22.《寇中逃山》 宋·萧澥
三三两两伏茅茨,有事难言只自知。
心破胆寒无处著,风枝露叶亦惊疑。 -
23.《夷陵道士》 宋·赵元鱼
山麓林梢烟翠横,寒天日色半阴晴。
道边废宅空椽瓦,岩下居人困甲兵。
破胆每惊腰剑客,伤弓时怯羽书声。
痴儿弱土浑多病,留寄乡村念尔情。 -
24.《斋中杂兴十首以丈夫贵壮健惨戚非朱颜为韵》 宋·陆游
琅琅诵诗书,尚记两髦髧;谁料七十年,沉滞终坎窞。
炊突映茅庐,日暮烟惨惨,忍穷端已熟,抚事空自感。
狂言悔噬脐,众訾惊破胆。
尚有爱书心,还如嗜菖歜。 -
25.《送曾学士赴行在》 宋·陆游
二月侍燕觞,红杏寒未拆;四月送入都,杏子已可摘。
流年不贷人,俯仰遂成昔。
事贤要及时,感此我心恻。
欲书加餐字,寄之西飞翮。 -
26.《句》 唐·司空图
忍事敌灾星。
物望倾心久,凶渠破胆频。
鼎饫和方济,台阶润欲平。
夜短猿悲减,风和鹊喜虚。 -
27.《归州竹枝词》 宋·无名氏
人鮓瓮头波放颠,两岸青山青插天。
篙师力尽客破胆,茅屋老翁方醉眠。 -
28.《贺黄察院》 宋·刘克庄
自从庆历亲除后,直到咸淳第四年。
当道豺应惊破胆,通天狐不敢垂涎,豸冠本古触邪义,麟笔它时责备贤。
八十九翁盲且耄,有徂徕颂献无缘。 -
29.《李丞相纲生朝三首》 宋·张元干
将坛丙午赞亲征,相印元年佐圣明。
贼子乱臣俱破胆,皇天后土实同盟。
扶持更係民休戚,进退元知势重轻。
舍我其谁公健在,乞身赢得见升平。 -
30.《答李仲明仍用锄字韵》 宋·李流谦
月白星稀后,歌残雅奏初。
剽闻先破胆,欲见疾开书。
孔翠仙毛烂,珊瑚海树疎。
好诗如好画,黑瘦未容锄。 -
31.《大风中登长桥》 宋·项安世
又拖筇杖过垂虹,粉柱丹梁五十洪。
云气深深笼薄日,波声浩浩鼓长风。
客船破胆经塘石,渔艇轻生逐钓筒。
欲访三高无处问,悠悠千古见冥鸿。 -
32.《观潮》 宋·项安世
张王偏宜月,雄豪更得秋。
岸头浑破胆,浪里有行舟。 -
33.《和韵送方翔仲赴省》 宋·项安世
无问其津问其备,秦牍于今祖谁作。
三年戌卒箭痍深,长夜破胆鐎铜音。
文皇不共□□□,三五须从卖生说。
曲江赐酒黄封瓶,仙韶度曲宫花明。 -
34.《为张都目益题爪哇王后将相图》 宋·方回
闍婆之国古来有,其人裸体蓬厥首。
后来改号作爪哇,君僭称王妻僭后。
跣足露乳布缠腰,往往自妍不知丑。
千岛万岛南海南,谓远无虞险可守。 -
35.《范文正公楷书昌黎伯夷颂平江李使君信之久藏》 宋·方回
班固人表吾尝疑,第一武王二伯夷。
我谓伯夷可第一,武未尽善宜二之。
退之第一唐文人,希文第一宋辅臣。
韩为夷颂范为写,三绝谁为什袭珍。 -
36.《石镜》 宋·释心月
坚顽岂是铸成低,雨洗风磨只自如。
勿谓全然不照烛,山精破胆已无余。 -
37.《乞桃竹於令尹》 宋·王洋
小结幽棲事静便,为无花竹不成村。
在群佰里鸣弦地,成我一方濯锦园。
按鼓威名知破胆,乞花诗句是招魂。
桃溪竹径如成趣,柳岸梅洲却未论。 -
38.《杂曲歌辞·破阵乐》 唐·佚名
秋来四面足风沙,塞外征人暂别家。
千里不辞行路远,时光早晚到天涯。
汉兵出顿金微,照日明光铁衣。
百里火幡焰焰, -
39.《破陈乐词二首》 唐·张说
汉兵出顿金微,照日光明铁衣。
百里火幡焰焰,千行云骑霏霏。
蹙踏辽河自竭,鼓噪燕山可飞。 -
40.《破红巾》 元·吴讷
君不见蕲黄儿,纷纷白马张红旗。
去年陷湖北,今年陷淮西。
遂令深山之民皆带甲,四海澒洞含疮痍。
堆金积玉亦何有,略地攻城徒尔为。