-
61.《用林侄韵赋雪》 宋·苏辙
密雪来何晚,穷冬候欲差。
投空落细米,布地净平沙。
缭绕飞相著,重仍积暗加。
雨微花破碎,风细脚倾斜。 -
62.《南轩竹》 宋·曾巩
密竹娟娟数十茎,旱天萧洒有高情。
风吹已送烦心醒,雨洗还供远眼清。
新笋巧穿苔石去,碎阴微破粉墙生。
应须万物冰霜后,来看琅玕色转明。 -
63.《次韵唐与正喜雪二十韵》 宋·韩元吉
穷腊逢三白,山城两换年。
破寒初淅沥,作态正翩翾。
倚杖心逾喜,搔头意自便。
直疑填巨壑,岂惜沍长川。 -
64.《次韵梅守著作喜守粹冬杪祈雪春初获应之什》 宋·强至
郡境时虽泰,江乡腊已深。
群情忧雪晚,精意喜天忱。
夙驾才分祷,春空倏变阴。
银成佛氏界,琼掩帝家林。 -
65.《大暑竹下独酌》 宋·郑刚中
新竹日以密,竹叶日以繁。
参差四窗外,小大皆琅玕。
隆暑方盛气,势欲焚山樊。
悠然此君子,不容至其间。 -
66.《分岁》 宋·邓肃
余腊羁人少共欢,那堪瑞雪降云端。
四时欲尽三更鼓,六出番成两岁寒。
欺压岭梅残艳白,密敲亭竹碎声干。
公卿休扫黉堂下,留与来朝贺客看。 -
67.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
68.《赋南墅竹》 宋·卫宗武
物得气之清,钟秀莫如竹。
是谓东南美,群植可奴仆。
虚心而独立,劲节不囘曲。
傍屋著数插,能洗尘万斛。 -
69.《满庭芳 赠莱阳县众醮首》 元·马钰
高密钟真,莱阳姜鉴,废坊辛氏名通。
邀予追荐,不避雪和风。
捧示众官书疏,跪领外、承顺诸公。
居环堵,一餐薄粥,须办十分功。 -
70.《乙庵七十生日寄祝兹篇》 近代·陈三立
东南一儒霜髯髭,曰无所为无不为。
卧起岑楼臣海围,膝穿木榻嗟庶几。
朝嚄暮唶声尤伊,其学溔漭迷津涯。
包缠流略演孔姬,宝书断烂堆案窥。 -
71.《逍遥亭独游》 宋·孔武仲
城上飞檐出百寻,回环古木自成阴。
凉生白画收团扇,影入斜阳剪碎金。
茂密却遮西望眼,逍遥未有北归心。
渊明盛说家园趣,谁信吾园趣更深。 -
72.《乐温舟中作》 宋·晁公溯
密云卷雨归空山,暮林接翅昏鸦还。
须臾水面明月出,沧江万顷瑠璃寒。
波平汗漫天无风,水光月色相为容。
临流爱此无尽碧,乘月直下沧浪中。 -
73.《送岳德裕如大都》 宋·方回
岳忠武王炎兴中,才跨光世俊世忠。
人见百战百胜功,孰知洙泗储心胸。
奸桧忮忍摧英雄,秦贼之臭传无穷。
忠武馨香向不同,鬼神呵护垂箕弓。 -
74.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
拽转十二时,不与诸尘对。
饱和罗饭,瘦策闲嬉。
三个成团,四个作队。
向云坳磵曲,采蕨蕈煎茶, -
75.《过分水岭初出建宁界》 宋·喻良能
辛卯逾闽峤,淳熙出建关。
弥漫第五渡,险绝百重山。
近夏凉风发,新晴丽景还。
翠烟飞缥缈,好乌语绵蛮。