-
61.《道情》 清·郑燮
老樵夫,自砍柴。
捆青松,夹绿槐。
茫茫野草秋山外,丰碑是处成荒冢,华表千寻卧碧苔。
坟前石马磨刀坏。
倒不如闲钱沽酒,醉醺醺山径归来。 -
62.《避暑山庄》 清·乾隆
轩墀敞御园,草树静高原,游豫思仁祖,庥和逮孝孙。
桥山将酹爵,玉馆此停辕,罨画山容在,修蛇电影奔。 -
63.《崖门谒三忠祠》 清·陈恭尹
山木萧萧风更吹,两崖波浪至今悲。
一声望帝啼荒殿,十载愁人来古祠。
海水有门分上下,江山无地限化夷。
停舟我亦艰难日,畏向苍苔读旧碑。
? -
64.《游栖霞四首》 宋·周文璞
破晓逗苦雾,客鼻何酸辛。
山中气候异,初日如烛银。
田间石兽多,知是肉角麟。
古苔半皴腹,化作苍龟鳞。 -
65.《题荆公祠》 宋·徐宝之
草树荒凉门半开,管祠人去不曾来。
漫装舒国簪貂坐,何似钟山策蹇回。
后世诗名高北斗,向时国论冷残灰。
近儒作记存东庑,一丈寒碑立翠苔。 -
66.《湖山十景·南屏晚钟》 宋·王洧
涑水崖碑半绿苔,春游谁向此山来。
晚烟深处蒲牢响,僧自城中应供回。 -
67.《楚州》 宋·沈长卿
楚州淮阴娑罗木,霜露荣倅今何如。
能令草木死不枯,当时为有北海书。
荒碑侵苔藓山湿,尚写墨本传东吴。 -
68.《宿溧阳灵泉精舍僧以白字韵请留诗》 唐·许坚
近枕吴溪与越峰,前朝恩锡灵泉额。
竹林晴见雁塔高,石室增栖几禅伯。
荒碑字没秋苔深,古池香泛荷花白。
客有经年别故林,落日啼猿情脉脉。 -
69.《游圣水兴慈寺》 宋·蔡逸
二月春事半,县花无数开。
江头连骑行,江雾绍红埃。
下马坐清荫,观鱼大江隈。
行行历山寺,金碧森楼台。 -
70.《句》 宋·陈廓
沧江练清晖阁,古榭苔封燕喜碑。
-
71.《句》 宋·冯坦
终日无人到,隔林惟鸟啼。
雀舌收先雨,猫头掘带泥。
因听敲竹雨,四壁半生苔。
飘风惊日月,落叶满乾坤。 -
72.《憩山中古寺》 明·顾禄
行春过远村,鞍马憩山门。
画壁神仪古,镌厓佛像尊。
鼠翻残瓦坠,龙出小池浑。
亦欲询兴废,苔碑字半昏。 -
73.《玉霄峰》 宋·胡融
青冥玉霄顶,静夜无纤埃。
手携赤松子,拂石坐苍苔。
众瓢呼海月,长蜡贯金罍。
挂剑桂树枝,洗手天河洄。
我欲铲崖嶂,涉海登蓬莱。
要观中州碑,鼓枻云涛堆。
风波虽可越,长鲸正崔嵬。 -
74.《游浔州南山》 宋·江邦佐
南山特地森奇峰,嶙峋怪石盘虬龙。
巨灵夜半擘山腹,幻出岩窦相玲珑。
阴阳石罅滴琼液,拂拂洞户生天风。
宸章炳焕神物护,断碑零落苍苔封。 -
75.《极乐寺》 宋·李堪
空门出白云,梵宇依苍岫。
天色湛瑶光,春花结野秀。
簷间绮罗被,池底星珠漏。
香沉烟篆馀,文兼雨碑旧。 -
76.《行乡》 宋·李揆
园林二月春才半,朝日曈曨天气暖。
东风放尽柳梢青,已有黄鹂娇睍睆。
波翻嫩麦绿连坡,露入夭桃红满眼。
筍舆乘兴入招提,苾蒭留我炊香饭。 -
77.《藤江》 宋·刘志行
驿使何曾寄岭梅,古藤花下小徘徊。
无名异果自成树,没字残碑半是苔。
木杪山鸡如旦昼,江心仙岛欠楼台。
滩神凭险成遗庙,笑我何因到此来。 -
78.《岘山》 宋·裴煜
襄阳有佳山,名著无如岘。
尝休贤达足,我独愧未践。
君侯把麾符,政暇兴不浅。
命车极登临,旌旆随谷转。 -
79.《冰井》 宋·任诏
驱车出东门,弭节访冰井。
寺古栋宇倾,碑折苔藓屏。
源泉池中生,莹净可监影。
命僧旋汲之,入口胜霜冷。
试烹白云茶,碗面雪花映。
清冷涤烦襟,润泽荣瓶绠。
可以濯我缨,悠然脱尘境。 -
80.《和葛天民南翔寺韵》 宋·释普洽
折鹤南翔何日返,香云不运春风转。
屋为鳞次枕江安,江作蛇行到门远。
的的明灯金殿寒,沈沈複道长廊晚。
老翁矍铄皎须眉,爱客将迎笑盈面。