-
121.《碧云》 宋·赵蕃
翳翳村巷,遥遥犬声。
肃肃庭枝,啾啾鸟鸣。 -
122.《廞庭自三山送荔枝分韵得缃字》 宋·刘学箕
炎精孕秀储气详,荔枝结实魁群芳。
我有犹子客南服,千里眷念情不忘。
星驰走寄一千颗,伏暑火炽劳取将。
筠篮初开气芬溢,稍觉四座浮清香。 -
123.《碧桃》 宋·刘学箕
月浸虚庭夜未央,一枝静对白云乡。
三生自结玄都约,来伴疏梅到玉堂。 -
124.《杨柳枝》 宋·方岳
绿阴深护碧阑干,拂拂春愁不忍看。
燕子未归花落尽,一帘香雪晚风寒。 -
125.《碧蝉儿花》 宋·董嗣杲
翠蛾遗种吐纖蕤,不逐西风曳别枝。
翅翅展青无体势,心心埋白有须眉。
偎篱冷吐根苗处,傍路凉资雨露时。
分外一般天水色,此方独许染家知。 -
126.《柳枝词十首》 唐·徐铉
凝碧池头蘸翠涟,凤皇楼畔簇晴烟。
新词欲咏知难咏,说与双成入管弦。 -
127.《杨柳枝·孰见西明画锦妆》 元·侯善渊
孰见西明画锦妆。
景非常。
烟波柳岸映斜阳。
水云乡。
咫尺家山人不到,好风光。
步虚升入碧云房。
洞天长。 -
128.《连理枝》 元·侯善渊
挫锐无羞耻。
过宠无欢喜。
好弱平常,随缘且过,坦然无系。
步林泉、深入翠云中,乐清闲一世。
欲要离生死。
达彼真常理。
炼气成神,神超碧落,太虚同体。
任天宽地阔永无忧,得长生久视。 -
129.《游东阳涵碧亭刘梦得所赋诗也明日过中兴寺游》 宋·王铚
宝月生旁邑,应真传绝艺。
峨峨画三佛,张吴意能俪。
气象随世低,病鹘无猛鸷。
碑阴笔纵横,才翁雄近世。 -
130.《写生碧桃花歌》 明·张羽
少年惯作看花客,陌上桃花总相识。
春风似向此中偏,一种花开百般色。
只爱深红更残红,君家此本更不同。
枝上白云吹不散,阶前明月照疑空。 -
131.《和傅寺丞竹稳之什·寒碧》 宋·陈宓
仙翰洒壁间,风雨来天外。
高词写爱景,妙趣几人会。
阶庭富桂枝,叶叶秋不坠。 -
132.《予酷爱桂香置两枝於萧寺之寓室日出不得对花》 宋·陈文蔚
惜午故剪碧云枝,却负花香花有辞。
为辍清眠陪永夜,月窗相对恰相宜。 -
133.《翠碧》 宋·李复
翠碧曳长啼,翩然上庭树。
花枝摇未定,惊顾却飞去。
岂不爱芳阴,自怜好毛羽。
苦为艳妆求,刻镂点金素。 -
134.《题碧桃手卷》 宋·陆文圭
料枝空有色,飞羽本无情。
独立春风裹,如闻三两声。 -
135.《次韵和正仲碧莲花》 宋·舒岳祥
好翁和了碧桃咏,并欲尽赋园中花。
思迟才退句未吐,高篇已捷老柏涂。
此花蔓生枝自劲,天水碧染雪藕纱。
振鹭蝉联苍玉佩,不比掘阅纷衣麻。 -
136.《梅花喜神谱·烂熳二十八枝》 宋·宋伯仁
万里收纤云,一钩悬碧落。
缺圆无定时,人间几愁乐。 -
137.《如镜伐竹架过墙葡萄断竹插地复生枝叶地住序》 宋·宋无
为引寒藤延晚翠,试栽碧玉动和恨。
风梢依旧生虚籁,龙择相将添过孙。
林月过庭窥断影,茶烟润色到啼痕。
汤休丽藻题还篇,具叶应多此处繙。 -
138.《游长宁公主流杯池二十五首》 唐·上官昭容
逐仙赏,展幽情,逾昆阆,迈蓬瀛。
游鲁馆,陟秦台。
污山壁,愧琼瑰。
檀栾竹影,飙f2松声。 -
139.《句》 唐·李煜
迢迢牵牛星,杳在河之阳。
粲粲黄姑女,耿耿遥相望。
莺狂应有恨,蝶舞已无多。
(《落花》) -
140.《蔷薇诗一首十八韵呈东海侍郎徐铉》 唐·李从善
绿影覆幽池,芳菲四月时。
管弦朝夕兴,组绣百千枝。
盛引墙看遍,高烦架屡移。
露轻濡彩笔,蜂误拂吟髭。