-
1.《华清宫二首》 唐·吴融
四郊飞雪暗云端,唯此宫中落旋干。
绿树碧檐相掩映,无人知道外边寒。
长生秘殿倚青苍,拟敌金庭不死乡。
无奈逝川东去急,秦陵松柏满残阳。 -
2.《华清宫三十韵》 唐·杜牧
绣岭明珠殿,层峦下缭墙。
仰窥丹槛影,犹想赭袍光。
昔帝登封后,中原自古强。
一千年际会,三万里农桑。 -
3.《极相思》 宋·蔡伸
碧檐鸣玉玎珰。
金锁小兰房。
楼高夜永,飞霜满院,璧月沈缸。
云雨不成巫峡梦,望仙乡、烟水茫茫。
风前月底,登高念远,无限凄凉。 -
4.《兰亭书事》 宋·释绍嵩
苍岸古木霭烟萝,风俗犹闻晋永和。
绿树碧檐相掩映,青鞋黄帽饱经过。
还缘世遇兵戈闹,颇觉闲消日月多。
盘礴幽窗觅诗处,月明天色白连河。 -
5.《洞庭题咏十一首·林屋》 宋·王阮
玉柱金庭锁洞天,更将琳馆镇山川。
碧檐委地剥风雨,不赐钱来今几年。 -
6.《僧檐前独竹咏》 唐·刘言史
乱石田中寄孤本,亭亭不住凌虚引。
欲以袈裟拂著来,一边碧玉无轻粉。 -
7.《谒金门·柳丝碧》 宋·陈克
柳丝碧。
柳下人家寒食。
莺语匆匆花寂寂。
玉阶春藓湿。
闲凭薰笼无力。
心事有谁知得。
檀炷绕窗灯背壁。
画檐残雨滴。 -
8.《齐天乐·碧云阙处无多雨》 宋·高观国
碧云阙处无多雨,愁与去帆俱远。
倒苇沙闲,枯兰溆冷,寥落寒江秋晚。
楼阴纵览。
正魂怯清吟,病多依黯。 -
9.《绀碧》 宋·张耒
绀碧遥空秋意生,深檐当午暑风清。
老翁睡起支颐坐,初听新蝉第一声。 -
10.《题李梦发摇碧堂》 宋·王之道
群山俯平湖,冰壶浸蒲壁。
奫沦五千顷,岝峉一万尺。
苍松偃旌盖,翠竹林剑戟。
纤尘不可到,湛湛见沙碛。 -
11.《黄蘖归途以碧潭清皎洁为韵分得碧字真歇泛舟》 宋·李弥逊
苦为扪萝行,正坐爱山癖。
振衣云中树,洗耳泉上石。
稍寻优钵林,偶旁瞿昙宅。
溪横走羊肠,山转回龙脊。 -
12.《次韵沈漕寄和题碧云亭之作》 宋·吴芾
昔日危亭迹已陈,我来聊试运风斤。
断垣无复生青划,旧观依然耸碧云。
千里江山檐下见,一天星斗坐中分。
他时有客来登览,应记当年老使君。 -
13.《谒金门·檐溜滴》 宋·汪莘
帘漏滴,却是春归消息。
带雨牡丹无气力,黄鹂愁雨湿。
争着洛阳春色,忘却连天草碧。
南浦绿波双桨急,沙头人伫立。 -
14.《游蔡峰道中三首·碧渚庵前》 宋·陈著
恩袍拜后两周星,今日西行得再经。
休问庵中僧在否,满檐松竹旧时青。 -
15.《碧磵同饮丽景楼分韵得花字》 宋·顾逢
醉倚歌楼上,归来帽欲斜。
山衔半规日,云间一棱霞。
砌雪胶庭草,檐冰坠瓦花。
明朝重有约,同访赵州茶。 -
16.《寸碧轩》 宋·杨时
隐隐遥山列画屏,檐间寸碧与云平。
低回席上遗簪露,仿佛墙东翠黛横。
虚景远涵千里色,晚晖仍借一溪清。
春风景物知多少,可称收身乐此生。 -
17.《初夏》 唐·李世民
一朝春夏改,隔夜鸟花迁。
阴阳深浅叶,晓夕重轻烟。
哢莺犹响殿,横丝正网天。
珮高兰影接,绶细草纹连。
碧鳞惊棹侧,玄燕舞檐前。
何必汾阳处,始复有山泉。 -
18.《置酒坐飞阁》 唐·李世民
高轩临碧渚,飞檐迥架空。
馀花攒镂槛,残柳散雕栊。
岸菊初含蕊,园梨始带红。
莫虑昆山暗,还共尽杯中。 -
19.《代春闺》 唐·崔液
江南日暖鸿始来,柳条初碧叶半开。
玉关遥遥戍未回,金闺日夕生绿苔。
寂寂春花烟色暮,檐燕双双落花度。
青楼明镜昼无光,红帐罗衣徒自香。
妾恨十年长独守,君情万里在渔阳。 -
20.《南山家园林木交映盛夏五月幽然清凉独坐思远率成十韵》 唐·陈子昂
寂寥守寒巷,幽独卧空林。
松竹生虚白,阶庭横古今。
郁蒸炎夏晚,栋宇閟清阴。
轩窗交紫霭,檐户对苍岑。