-
121.《泰娘歌》 唐·刘禹锡
泰娘家本阊门西,门前绿水环金堤。
有时妆成好天气,走上皋桥折花戏。
风流太守韦尚书,路傍忽见停隼旟。 -
122.《吐绶鸟词》 唐·刘禹锡
越山有鸟翔寥廓,嗉中天绶光若若。
越人偶见而奇之,因名吐绶江南知。
四明天姥神仙地,朱鸟星精钟异气。 -
123.《奉和中书崔舍人八月十五日夜玩月二十韵》 唐·刘禹锡
暮景中秋爽,阴灵既望圆。
浮精离碧海,分照接虞渊。
迥见孤轮出,高从倚盖旋。
二仪含皎澈,万象共澄鲜。 -
124.《省试风光草际浮》 唐·刘禹锡
熙熙春景霁,草绿春光丽。
的历乱相鲜,葳蕤互亏蔽。
乍疑芊绵里,稍动丰茸际。
影碎翻崇兰,浮香转丛蕙。
含烟绚碧彩,带露如珠缀。
幸因采掇日,况此临芳岁。 -
125.《上官昭容书楼歌》 唐·吕温
汉家婕妤唐昭容,工诗能赋千载同。
自言才艺是天真,不服丈夫胜妇人。
歌阑舞罢闲无事,纵恣优游弄文字。 -
126.《石淙(一作五淙十首)》 唐·孟郊
岩谷不自胜,水木幽奇多。
朔风入空曲,泾流无大波。
迢递径难尽,参差势相罗。
雪霜有时洗,尘土无由和。 -
127.《游石龙涡(四壁千仞,散泉如雨)》 唐·孟郊
石龙不见形,石雨如散星。
山下晴皎皎,山中阴泠泠。
水飞林木杪,珠缀莓苔屏。
畜异物皆别,当晨景欲暝。
泉芳春气碧,松月寒色青。
险力此独壮,猛兽亦不停。
日暮且回去,浮心恨未宁。 -
128.《逢江南故昼上人会中郑方回》 唐·孟郊
相逢失意中,万感因语至。
追思东林日,掩抑北邙泪。
筐箧有遗文,江山旧清气。
尘生逍遥注,墨故飞动字。
荒毁碧涧居,虚无青松位。
珠沉百泉暗,月死群象闭。
永谢平生言,知音岂容易。 -
129.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
130.《走笔谢孟谏议寄新茶》 唐·卢仝
日高丈五睡正浓,军将打门惊周公。
口云谏议送书信,白绢斜封三道印。
开缄宛见谏议面,手阅月团三百片。 -
131.《恼公》 唐·李贺
宋玉愁空断,娇饶粉自红。
歌声春草露,门掩杏花丛。
注口樱桃小,添眉桂叶浓。
晓奁妆秀靥,夜帐减香筒。 -
132.《昌谷诗(五月二十七日作)》 唐·李贺
昌谷五月稻,细青满平水。
遥峦相压叠,颓绿愁堕地。
光洁无秋思,凉旷吹浮媚。
竹香满凄寂,粉节涂生翠。 -
133.《荣华乐(一作东洛梁家谣)》 唐·李贺
鸢肩公子二十馀,齿编贝,唇激朱。
气如虹霓,饮如建瓴,走马夜归叫严更。
径穿复道游椒房,龙裘金玦杂花光。 -
134.《龙夜吟》 唐·李贺
卷发胡儿眼睛绿,高楼夜静吹横竹。
一声似向天上来,月下美人望乡哭。
直排七点星藏指,暗合清风调宫徵。 -
135.《清都夜境(自此至《秋夕》,并年十六至十八时诗)》 唐·元稹
夜久连观静,斜月何晶荧。
寥天如碧玉,历历缀华星。
楼榭自阴映,云牖深冥冥。
纤埃悄不起,玉砌寒光清。 -
136.《含风夕(此后拾遗时作)》 唐·元稹
炎昏倦烦久,逮此含风夕。
夏服稍轻清,秋堂已岑寂。
载欣凉宇旷,复念佳辰掷。
络纬惊岁功,顾我何成绩。 -
137.《清都夜境(自此至《秋夕》,并年十六至十八时诗)》 唐·元稹
夜久连观静,斜月何晶荧。
寥天如碧玉,历历缀华星。
楼榭自阴映,云牖深冥冥。
纤埃悄不起,玉砌寒光清。 -
138.《含风夕(此后拾遗时作)》 唐·元稹
炎昏倦烦久,逮此含风夕。
夏服稍轻清,秋堂已岑寂。
载欣凉宇旷,复念佳辰掷。
络纬惊岁功,顾我何成绩。 -
139.《酬乐天江楼夜吟稹诗,因成三十韵(次用本韵)》 唐·元稹
忽见君新句,君吟我旧篇。
见当巴徼外,吟在楚江前。
思鄙宁通律,声清遂扣玄。
三都时觉重,一顾世称妍。 -
140.《春六十韵》 唐·元稹
节应寒灰下,春生返照中。
未能消积雪,已渐少回风。
迎气邦经重,斋诚帝念隆。
龙骧紫宸北,天压翠坛东。