-
221.《八咏诗 会圃临春风》 南北朝·沈约
临春风。
春风起春树。
游丝暧如网。
落花雰似雾。 -
222.《过铜陵南望一山高出云上奇秀可骇余未尝至江》 宋·晁补之
云端忽露碧孱颜,如髻如簪缥缈间。
惊骇舟中齐举首,不言知是九华山。 -
223.《邵奉礼归乡》 宋·杨亿
二年分直浴堂门,簪笔垂绅奉至尊。
日过八砖批汉诏,宴开三殿挹尧樽。
忽闻抗表干君父,切要悬车示子孙。
碧落改官旌旧德,黄金加锡见深恩。 -
224.《白莲》 宋·杨亿
昨夜三更里,嫦娥坠玉簪。
冯夷不敢受,捧出碧波心。 -
225.《李节推亭子》 宋·曾巩
盱江郭东门,江水湛虚碧。
东南望群峰,连延倚天壁。
长林相蔽亏,苍翠浮日夕。
青冥窗户寒,居者非咫尺。 -
226.《禽演赠丁道人》 元·杨维桢
令威仙人归故林,白昼飞下天门深。
一千年人忽作鹤,二十八宿皆为禽。
俯头垂翅听驱使,走报祸福不敢谙。
南方朱鸟献奇状,部领其属来侵侵。 -
227.《赋得净瓶送衍上人》 明·杨基
虚瓶湛灵泉,行住一钵友。
红簪天女花,碧插大士柳。
中圆涵真虚,外洁照万有。
自盛甘露浆,不贮声闻酒。
衍师时出定,提挈每在手。
词锋当建瓴,禅寂宜守口。 -
228.《子华兄生日五首》 宋·韩维
萱甲微抽碧玉簪,已惊花艳动筠篮。
便须行乐迎东律,莫为回神滞北庵。 -
229.《山阳太守见招值病以长句谢之》 宋·郑獬
山阳大都天下夸,长淮蟠山无垠涯。
春风万里汉东来,流辉泱漭不可遮。
绕城楼台满空紫,瓦光碧滑流成波。
东园花草趁姿媚。 -
230.《和施耕进士忆竹》 宋·强至
夫子卧古屋,趣敌岩谷深。
六籍环一身,口诵头不簪。
瘦碧久去眼,寂寞清风心。
朝思荫之醉,暮思绕以吟。 -
231.《若师院咏笋》 宋·强至
戢戢新芽迸旧林,才生有节便虚心。
已邻佛界黄金地,更学仙家碧玉簪。
失灌要须防倦仆,偷餐切莫听饥禽。
凭师养取成修竹,截管终令作凤吟。 -
232.《假山》 宋·郑刚中
真山固自玉簪碧,秋意亦到假山中。
峰润雨因窗罅入,洞寒云与小炉通。 -
233.《邵文伯得玉兰於昭亭持以见遗因求诗为作长句》 宋·李弥逊
羲和呼龙晓耕烟,斗挹沆瀣膏琼田。
青女剪刻了不睡,瑶草竞秀争春妍。
凝冰作肤露作胸,蕙花兰干香蘅荃。
仙人掌中太华小,上有玉井开丛莲。 -
234.《与诸友同坐梅下月雾凄清风琴泠然不类人世各》 宋·冯时行
月冷逼疏影,梅孤泛清光。
儿曹窍孤竹,天风韵丝簧。
相将二三子,中夜聊徜徉。
泠泠白雪唱,滟滟碧霞觞。 -
235.《何季崇生日》 宋·曹勋
庆阀当年侍从臣,传家今见石麒麟。
瑶觞初过菖蒲节,碧海聊观荔子春。
超逸绝尘髯政事,暑天汤饼魏簪绅。
祝公千百松筠寿,常对团团月色新。 -
236.《示能仁长老祖秀》 宋·胡寅
此世示可出,太虚无古今。
一尘绝点染,万象罗萧森。
白云从何来,舒卷亦无心。
流风散远影,花雨释重阴。 -
237.《和刘仲固痛饮四叠》 宋·胡寅
旧诗未酬新句新,向来毒酲与死滨。
颓然一榻谁料理,子思之侧知无人。
华筵再开不辞醉,夜碧千钟慰愁肺。
盍簪如雾君不来,岂念清游后难继。 -
238.《和田伯清见寄》 宋·吴芾
落笔摛辞烂有章,故应往岁擅文场。
身登霄汉声猷著,兴寄湖山气味长。
无计盍簪同把酒,尚怀扫地对焚香。
依然日暮碧云合,相望回头各一方。 -
239.《夜来同诸公泛舟湖中乐甚因更潭名作北湖乃作》 宋·吴芾
北山万仞罗翠屏,下有湖水镜面平。
山影静倒千丈碧,波光冷浸一天星。
自有此湖知几岁,居人日日常经行。
但知湖水鸭头绿,谁人向此含幽情。 -
240.《赋婺州察推厅悠然楼二首》 宋·姜特立
为秫求官兴颇深,忽怀桦菊投投簪。
先生万事皆如此,何独悠然见碧岑。