-
1.《铁杵磨针》 明·郑之珍
磨针溪,在眉州象耳山下。
世传李太白读书山中,未成,弃去。
过小溪,逢老媪方磨铁杵,问之,曰:“欲作针。
”太白感其意,还卒业。
媪自言姓武。
今溪旁有武氏岩。 -
2.《次韵吕肖卿讲学三首》 宋·方回
玄珠在掌握,一失永难寻。
岂不求成道,谁其办苦心。
待时花结果,着力杵磨针。
何幸忘年去,能鸣治世音。 -
3.《施磨衲与惠因长老》 宋·曹勋
三韩山川悉汉地,其中佛法亦复然。
王子义天不思议,剪除须发作佛事。
东渡参问三乘法,无为分与最上乘。
喜抱方袍入净人,有僧莅敬能摄受。 -
4.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
5.《吊卢殷》 唐·孟郊
诗人多清峭,饿死抱空山。
白云既无主,飞出意等闲。
久病床席尸,护丧童仆孱。
故书穷鼠啮,狼藉一室间。 -
6.《子夜歌十八首》 唐·晁采
侬既剪云鬟,郎亦分丝发。
觅向无人处,绾作同心结。
夜夜不成寐,拥被啼终夕。
郎不信侬时,但看枕上迹。 -
7.《子夜歌十八首》 唐·晁采
侬既剪云鬟,郎亦分丝发。
觅向无人处,绾作同心结。
夜夜不成寐,拥被啼终夕。
郎不信侬时,但看枕上迹。 -
8.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
9.《贺新凉(巧夕雨,不饮,啜茶而散)》 宋·李曾伯
可恨经年别。
正安排、剖瓜植竹,拟酬佳节。
应为犁锄机杼懒,天遣阿香磨折。
翻一饷、廉纤凄切。 -
10.《自责二首》 宋·朱淑真
女子弄文诚可罪,那堪咏月更吟风。
磨穿铁砚非吾事,绣折金针却有功。
闷无消遣只看诗,不见诗中话别离。
添得情怀转萧索,始知伶俐不如痴。
-
11.《峨嵋道人拳歌》 明·唐顺之
浮屠善幻多技能,少林拳法世希有。
道人更自出新奇,乃是深山白猿授。
是日茅堂秋气高,霜薄风微静枯柳。
忽然竖发一顿足,崖石迸裂惊砂走。 -
12.《与尹推府》 明·俞大猷
匣内青锋磨砺久,连舟航海斩妖魑。
笑看风浪迷天地,静拨盘针定夏夷。
渊隐虬龙惊阵跃,汉飞牛斗避锋移。
捷书驰报承明主,沧海而今波不澌。 -
13.《西山诗次李宾之韵(壬辰年十二月)》 明·陆釴
蚃蚃分阴阳,乾清已高发。
顺哉地漫衍,乃复有凌越。
于地起峰峦,如人有筋骨。
敷与意何休,敦圉势不杌。 -
14.《迁居临皋亭》 宋·苏轼
我生天地间,一蚁寄大磨。
区区欲右行,不救风轮左。
虽云走仁义,未免违寒饿。
剑米有危炊,针毡无稳坐。 -
15.《农事稍间有作》 宋·陆游
架犁架犁唤春农,布谷布谷督岁功。
黄云压檐风日美,绿针插水雾雨蒙。
年丰远近笑语乐,浦涨纵横舟楫通。
东家筑室窗户绿,西舍迎妇花扇红。 -
16.《题传灯录》 宋·司马光
呷著声闻酒便狂,它州浪走不还乡。
谁曾缚汝安用解,彼目无创勿误伤。
探月拾针传妄语,安居暇食赖先王。
但令时世如三代,达磨从它向面墙。 -
17.《沁园春·打破疑团》 宋·无名氏
打破疑团,谢了空花,饮啄随缘。
有蒲团禅版,消磨白日,临风对月,可度流年。
携个山童,拖条藜杖,闲趁松风影里眠。
从今后,袖金针玉线,顿锁为烟。 -
18.《斗鹌鹑·木马嘶风》 宋·无名氏
木马嘶风,我之不然。
石人点头,哑子会言。
碧眼胡僧,没手指天。
画一圈。 -
19.《山间录拙作求教葺芷俚语将命笑掷幸甚》 宋·郑清之
老我愧不学,无以祛六蔽。
短绠赴修汲,深浅忘厉揭。
每逢扑凸篇,如对葛答谜。
敌垒或致师,何以御柴曳。 -
20.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。