-
21.《题关彦长孤山四照阁》 宋·郑獬
湖山天下之绝境,群山绕湖千百重。
碧笋四插明镜外,此阁正落明镜中。
绿波一穗扫沙尾,拥门尽是红芙蓉。
清香断处接苍霭,绿萝攀树登高峰。 -
22.《路居士山水歌》 宋·王洋
人年八十百虑昏,丈人耳目方聪明。
他人到此筋力疲,丈人胜如年少时。
老中强健闲中忙,经卷丹炉肘后方。
金书千轴造理窟,赤城七篇谈坐忘。 -
23.《牛首山》 明·王宠
终南望咸阳,少室迩京洛。
神宇壮维藩,佳气郁环崿。
兹山何崷崒,川岭丽绣错。
攒蹙亘千岩,萦纡盘万壑。 -
24.《十一月九日夜梦与人论神仙道术因作一诗八句》 宋·苏轼
析尘妙质本来空,(梦中于此句若了然有所得者。
)更积微阳一线功。
照夜一灯长耿耿,闭门千息自濛濛。
养成丹灶无烟火,点尽人间有晕铜。
寄语山神停伎俩,不闻不见我何穷。 -
25.《龟山水陆院》 宋·张耒
院静步柏影,庭虚闻塔铃。
连龛香惨淡,古榜金青荧。
山背负华殿,淮身朝广庭。
旛花龙护法,梁栋神扶倾。 -
26.《介甫作巫山高命光属和勉率成篇真不知量》 宋·司马光
巫山高,巫山之高高不极。
寒江西来曳练长,群峰森罗十二戟。
清狖悲号裂翠崖,老蛟怒门摧丹壁。
轻生重利三马客,一叶直冲高浪白。 -
27.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
28.《归义寺题震上人壁(寺即神尧皇帝读书之所)》 唐·钱起
入谷逢雨花,香绿引幽步。
招提饶泉石,万转同一趣。
向背森碧峰,浅深罗古树。
尧皇未登极,此地曾隐雾。 -
29.《庐山石镜》 唐·鲍溶
东岩采薇人,岩际朝见月。
怪堕幽萝间,非时更澄彻。
绿萝就玉兔,再与高鸟歇。
清光照掌中,始悟石上发。 -
30.《太湖诗·晓次神景宫》 唐·皮日休
夜半幽梦中,扁舟似凫跃。
晓来到何许,俄倚包山脚。
三百六十丈,攒空利如削。
遐瞻但徙倚,欲上先矍铄。 -
31.《泛照湖游天章二首》 宋·吴奎
愁霖不肯已,阴结弥二旬。
吾游欲及时,秉烛出城门。
泛泛一画舫,密坐环亲宾。
爽气忽侵袂,重云稍逡巡。 -
32.《渔父词(药山)》 宋·惠洪
野鹤精神云格调。
逼人气韵霜天晓。
松下残经看未了。
当斜照。
苍烟风撼流泉绕。
闺阁珍奇徒照耀。
光无渗漏方灵妙。
活计现成谁管绍。
孤峰表。
一声月下闻清啸。 -
33.《赠写照陈肖堂》 元·王冕
君不见鉴貌但鉴影,写貌难写心。
霍光邓禹在台阁,严陵魏野居山林。
功名道德照千古,不特肖貌传至今。
固知写貌易心难,状之妍丑笔可得。 -
34.《初到绩溪视事三日出城南谒二祠游石照偶成四》 宋·苏辙
行年五十治丘民,初学催科愧庙神。
无限青山不容隐,却看黄卷自怜贫。
雨余岭上云披絮,石浅溪头水蹙鳞。
指点县城如手大,门前五柳正摇春。 -
35.《寒食日三殿侍宴,奉进诗一首》 唐·李德裕
宛转龙歌节,参差燕羽高。
风光摇禁柳,霁色暖宫桃。
春露明仙掌,晨霞照御袍。
雪凝陈组练,林植耸干旄。 -
36.《江神子令》 元·刘志渊
山寒木叶晕轻黄。
气封商。
露凝霜。
万物归根,逆气送荒凉。 -
37.《赠传神水监》 宋·陆游
写照今谁下笔亲,喜君分得卧云身。
口中无齿难藏老,颊上加毛自有神。
误遗汗青成国史,未妨著白号山人。
它时更欲求奇迹,画我溪头把钓缗。 -
38.《天平山白云泉》 宋·范仲淹
灵泉在天半,狂波不能侵。
神蛟穴其中,渴虎不敢临。
隐照涵秋碧,泓然一勺深。
游润腾云飞,散作三日霖。 -
39.《姑苏杂咏 阳山(在城西北,古名秦余杭山,》 明·高启
我登此山巅,不知此山高。
但觉群山总在下,坐抚其顶同儿曹。
又见太湖动我前,汹涌三十万顷烟波涛。
长风吹人度层嶂,不用仙翁赤城杖。 -
40.《陆浑山火和皇甫湜用其韵(湜时为陆浑尉)》 唐·韩愈
皇甫补官古贲浑,时当玄冬泽乾源。
山狂谷很相吐吞,风怒不休何轩轩。
摆磨出火以自燔,有声夜中惊莫原。