-
221.《寄崔二十六立之》 唐·韩愈
西城员外丞,心迹两屈奇。
往岁战词赋,不将势力随。
下驴入省门,左右惊纷披。
傲兀坐试席,深丛见孤罴。 -
222.《月蚀诗效玉川子作(宪宗元和五年时为河南令)》 唐·韩愈
元和庚寅斗插子,月十四日三更中。
森森万木夜僵立,寒气屃奰顽无风。
月形如白盘,完完上天东。 -
223.《孟生诗(孟郊下第,送之谒徐州张建封也)》 唐·韩愈
孟生江海士,古貌又古心。
尝读古人书,谓言古犹今。
作诗三百首,窅默咸池音。
骑驴到京国,欲和熏风琴。 -
224.《春雪间早梅》 唐·韩愈
梅将雪共春,彩艳不相因。
逐吹能争密,排枝巧妒新。
谁令香满座,独使净无尘。
芳意饶呈瑞,寒光助照人。 -
225.《和太原郑中丞登龙兴寺阁》 唐·欧阳詹
青窗朱户半天开,极目凝神望几回。
晋国颓墉生草树,皇家瑞气在楼台。
千条水入黄河去,万点山从紫塞来。
独恨侍游违长者,不知高意是谁陪。 -
226.《弘农公以硕德伟材屈于诬枉左官…谨献诗五十韵以毕微志》 唐·柳宗元
知命儒为贵,时中圣所臧。
处心齐宠辱,遇物任行藏。
关识新安地,封传临晋乡。
挺生推豹蔚,遐步仰龙骧。 -
227.《种白蘘荷》 唐·柳宗元
皿虫化为疠,夷俗多所神。
衔猜每腊毒,谋富不为仁。
蔬果自远至,杯酒盈肆陈。
言甘中必苦,何用知其真? -
228.《送张盥赴举诗》 唐·刘禹锡
尔生始悬弧,我作座上宾。
引箸举汤饼,祝词天麒麟。
今成一丈夫,坎坷愁风尘。
长裾来谒我,自号庐山人。 -
229.《武陵观火诗》 唐·刘禹锡
楚乡祝融分,炎火常为虞。
是时直突烟,发自晨炊徒。
盲风扇其威,白昼曛阳乌。
操绠不暇汲,循墙还避逾。 -
230.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
231.《和河南裴尹侍郎宿斋天平寺诣九龙祠祈雨二十韵》 唐·刘禹锡
有事九龙庙,洁斋梵王祠。
玉箫何时绝,碧树空凉飔.
吏散埃壒息,月高庭宇宜。
重城肃穆闭,涧水潺湲时。 -
232.《酬留守牛相公宫城早秋寓言见寄》 唐·刘禹锡
晓月映宫树,秋光起天津。
凉风稍动叶,宿露未生尘。
星气尚芳丽,旷望感心神。
挥毫成逸韵,开閤迟来宾。
摆去将相印,渐为逍遥身。
如招后房宴,却要白头人。 -
233.《翰林白二十二学士见寄诗一百篇,因以答贶》 唐·刘禹锡
吟君遗我百篇诗,使我独坐形神驰。
玉琴清夜人不语,琪树春朝风正吹。
郢人斤斫无痕迹,仙人衣裳弃刀尺。
世人方内欲相寻,行尽四维无处觅。 -
234.《送僧仲剬东游兼寄呈灵澈上人》 唐·刘禹锡
释子道成神气闲,住持曾上清凉山。
晴空礼拜见真像,金毛五髻卿云间。
西游长安隶僧籍,本寺门前曲江碧。 -
235.《昼居池上亭独吟》 唐·刘禹锡
日午树阴正,独吟池上亭。
静看蜂教诲,闲想鹤仪形。
法酒调神气,清琴入性灵。
浩然机已息,几杖复何铭。 -
236.《乐天池馆夏景方妍白莲初开彩舟空泊唯邀缁侣因以戏之》 唐·刘禹锡
池馆今正好,主人何寂然。
白莲方出水,碧树未鸣蝉。
静室宵闻磬,斋厨晚绝烟。
蕃僧如共载,应不是神仙。 -
237.《酬乐天扬州初逢席上见赠》 唐·刘禹锡
巴山楚水凄凉地,二十三年弃置身。
怀旧空吟闻笛赋,到乡翻似烂柯人。
沉舟侧畔千帆过,病树前头万木春。
今日听君歌一曲,暂凭杯酒长精神。 -
238.《早秋集贤院即事(时为学士)》 唐·刘禹锡
金数已三伏,火星正西流。
树含秋露晓,阁倚碧天秋。
灰琯应新律,铜壶添夜筹。
商飙从朔塞,爽气入神州。 -
239.《三月三日与乐天及河南李尹奉陪裴令公泛洛禊饮…十二韵》 唐·刘禹锡
洛下今修禊,群贤胜会稽。
盛筵陪玉铉,通籍尽金闺。
波上神仙妓,岸傍桃李蹊。
水嬉如鹭振,歌响杂莺啼。 -
240.《和东川王相公新涨驿池八韵》 唐·刘禹锡
今日池塘上,初移造物权。
苞蔵成别岛,沿浊致清涟。
变化生言下,蓬瀛落眼前。
泛觞惊翠羽,开幕对红莲。