-
241.《东宫出示和御制秋怀诗恭和二首》 宋·周必大
寒露零太空,清时出少海。
昭融备万象,众目眩符彩。
二南可无愧,一字不容改。
金声玉振之,辽邈庆霄籁。
毫芒落人间,神物护在在。
惟惭小儒懵,未易识其大。 -
242.《圣节日望拜黄牛祠前退读众碑感而有作》 宋·洪咨夔
蜀在八极间,卦位西南坤。
万里泝天险,三峡为坤门。
巨灵擘太华,飞出黄河源。
余刃落巴山,巉绝雷斧痕。 -
243.《快活歌二首》 宋·白玉蟾
快活快活真快活,被我一时都掉脱。
撒手浩歌归去来,生姜胡椒果是辣。
如今快活大快活,有时放颠或放劣。
自家身里有夫妻,说向时人须笑杀。 -
244.《题丹枢先生草庵》 宋·白玉蟾
数朵奇峰如削玉,一溪秋水生寒绿。
幸有白云深处茅,更兼明月坛前竹。
诛茅伐竹结蘧庐,现成山水可樵渔。
随缘随分山中住,收拾摩尼如意珠。 -
245.《读乐天閒居篇》 宋·蔡襄
予年四十四,发白成衰翁。
非有高盖车,曷与贤者同。
嗟予出寒远,家世尝力农。
十九登科第,圣彀参英雄。 -
246.《御笔赐字诗》 宋·蔡襄
皇华使者临清晨,手开宝轴香煤新。
沿名与字发深旨,宸毫洒落奎鉤文。
精神高远照日月,势力雄健生风云。
混然气质不可写,乃知学到非天真。 -
247.《漳南十咏·圆山庙》 宋·蔡襄
风雅遗芬岳有神,此山灵祀越千春。
彩毫佳句言犹在,翠剡新词意未真。
绝顶黑林长带雨,曲崖飞磴不留尘。
瘴云收尽秋田熟,跋境肴浆再拜人。 -
248.《酬李唐臣赠山水短轴》 宋·晁补之
大山宫,小山霍,欲识山高观石脚。
大波为澜,小波为沦,欲知水深观水津。
营丘于此意独亲,杜侯所与复有人。
不见李侯今五载,苦向营丘有余态。 -
249.《赠文潜甥杨克一学文与可画竹求诗》 宋·晁补之
与可画竹时,胸中有成竹。
经营似春雨,滋长地中绿。
兴来雷出土,万箨起崖谷。
君今似与可,神会久已熟。 -
250.《题王诜都尉画山水横卷三首》 宋·苏辙
摩诘本词客,亦自名画师。
平生出入辋川上,鸟飞鱼泳嫌人知。
山光盎盎著眉睫,水声活活流肝脾。
行吟坐咏皆自见,飘然不作世俗词。 -
251.《次韵王适雪晴复雪二首》 宋·苏辙
骄阳得一雪,逾尺应更好。
晨兴视窗隙,惊见晴霞杲。
九衢无停迹,狼籍须一扫。
空余浩然气,凛凛接清昊。 -
252.《次韵王适雪晴复雪二首》 宋·苏辙
同云自成幄,飞雪来无根。
一为清风卷,坐见东方暾。
重阴偶复合,飞霰满南轩。
油然青春意,已见出土萱。 -
253.《次韵张禹直开元寺观画壁兼简李德素》 宋·苏辙
丹青古藏壁,风雨饱侵藻。
拂尘开蚀鉴,志士泪沾臆。
灵山远飞来,不可以智测。
龙神湛回向,拥卫立剑戟。 -
254.《欧阳公所蓄石屏》 宋·苏辙
石中枯木双扶疏,粲然脉理通肌肤。
剖开左右两相属,细看不见毫发殊。
老樗剥落但存骨,病松憔悴空留须。
丘陵迤逦山麓近,云烟澹ъ风雨余。 -
255.《次韵和光禄黄少卿学士感恩书事十六韵》 宋·杨亿
江夏门风盛,东吴族望高。
才雄吐白凤,志大钓灵鼇。
昔日参珠履,多年泛碧桃。
陈琳巧书檄,谢客占风骚。 -
256.《挽吴君与大夫》 宋·黄公度
吴侯大雅姿,妙龄饱经术。
场屋早蜚声,囊锥颖立出。
携书走帝阍,一第颔髭摘。
夷途骋骏步,霄汉刷健翮。 -
257.《某伏蒙丈人佥判出示尝与侍郎郑公浅沙泉唱酬》 宋·李吕
在昔绍圣初,郡英萃朝绅。
道乡鼓谏舌,劲气排天阍。
雷霆固难犯,鵷鹭皆丧神。
独一黄右辖,从容为奏陈。 -
258.《吕居仁惠建昌纸被》 宋·刘子翚
寒声晚移林,残腊无几日。
高人拥楮眠,脔卷意自适。
素风含混沌,春煦回呼吸。
余温偶见分,来自芝兰室。 -
259.《同范智闻五月十四日夜赏月》 宋·刘子翚
微风净郊原,暮色含清夏。
层巅月欲上,炯炯木叶罅。
丰姿一发亏,爽气千毫射。
流光不著地,黄抹溪西舍。 -
260.《竹源之集奇仲不赴萧屯以诗嘲之再用原韵》 宋·刘子翚
平生老子兴,浑奇幽绝处。
宁嫌一坡远,甘作十歇去。
至今清梦狂,时走松阴路。
心忻自吟哦,技疗辄披露。