-
141.《奉旨讲宾之初筵》 明·汪广洋
维周临九有,运祚何其昌。
本支既蕃衍,道化亦流行。
粤若卫武公,展也令誉彰。
耄年儆畏深,罔敢贻怠荒。 -
142.《偶书呈雪溪葛守正》 宋·车若水
秦埃幻六籍,斯文天地屯。
詝言嘈万喙,渺不游其津。
作者能几何,落落星已晨。
单其千载传,觑斑尤苦辛。
毫芒忽有会,不能全吾神。
颇怪十年前,出语辄可人。
功深道更拙,敝帚聊自珍。 -
143.《董源山水图为北客赋》 宋·连文凤
江南本是山水国,峡影峨云插空碧。
世人爱画不爱真,一幅生绡悬素壁。
董生好手毕宏上,意在笔先方落笔。
云关岫幌扫层青,月浦烟汀写修白。 -
144.《感怀诗五首》 明·袁中道
凤神缘戢羽,麝走为遗香。
如何英灵士,耿耿露寒芒。
激芃多大韵,抟黍见颠狂。
世路虽险巇,藏身亦乖方。 -
145.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
146.《自题画像》 宋·蔡枢
平生陋质写难真,画史挥毫妙入神。
瘦似休文宁复健,寒如东野故应贫。
尘埃自笑双蓬鬓,泡影俄惊两幻身。
从此山林皆独往,定无勋业上麒麟。 -
147.《雙皂荚行》 宋·陈叔度
绿叶森森迎晓日,雙雙暗结秋霜实。
乾坤造化借风流,阴灵滑稽为谁匹。
一蔕雙葩心两同,风力雨绵神其功。
中官始奏献奇异,祥图瑞牒挥毫锋。 -
148.《赠画鱼贾兄》 未知·陈俞
春江浩荡春江阔,夜半湖声涌新沫。
晓风吹断碧云根,万顷沧波带晴豁。
浪花潋滟翻红桃,群鱼出没乘轻涛。
悠扬得意鼓鳞鬣,十十五五同为曹。 -
149.《贺李昉》 宋·窦仪
厩成牵来哕哕嘶,马蹄随步蹑云梯。
新街锦帐达三字,旧制生坦放五题。
视草健毫从席选,受降恩诏待公批。
仙才已在神仙地,逢见刘晨为指迷。 -
150.《聚八仙花歌赠江淮肥遁子》 宋·韩似山
春皇自厌花多红,欲得花颜如玉容。
春皇青女深相得,先教脸似秋霜色。
乃有雪有供光、星榆献白,斗量银汉琉璃湿。
人间美玉捣作灰,荆山昆山鬼神泣。 -
151.《题龙华佛阁》 宋·何耕
西川凿山三大像,突兀皆在江之湄。
修觉九顶见略尽,独此恨未瞻窜仪。
朅来胜地了畴昔,轻轩瘦马相追随。
百尺金躯信雄杰,三乘宝阁何瑰奇。 -
152.《伏睹禁林盛事谨赋一章》 宋·贾黄中
璇题飞白御毫新,三体琼章妙入神。
特赐禁林为盛事,只缘明主重名臣。
青编辉映轻前古,丹地深严隔世尘。
金籙祯祥非是宝,玉堂名号眩方贞。
恩荣谁比烟霄客,文彩长悬日月轮。
为报鳌宫主人道,蓬莱全胜昔时春。 -
153.《文相生日》 宋·金君卿
圣贤不世出,会合未可知。
朝廷余百年,天将右重熙。
经纶须得人,公为生斯时。
维时秋九月,爽气横海涯。 -
154.《赠尽梅竹刘信可》 宋·李軏
刘兄胸次参元化,不发为文发为画。
心工入妙手通神,声名直与僧繇亚。
月宫拔得玉兔毫,缚成篆笔铦如刀。
纷然万有类形役,竹梅两品方清高。 -
155.《送僧归天宁万年禅院》 宋·李宗谔
师住天台寺,天台水石幽。
眼前皆胜境,门下尽名流。
法号君恩赐,精蓝国力修。
渡杯来凤阙,振锡谒珠旒。 -
156.《墨池发祥诗呈蒋教》 宋·刘名世
城头学宫高巍巍,中有方井号墨池。
穷冬不竭春不溢,往往石眼通江湄。
故老相传右军宅,涤砚濡毫向池侧。
兰亭绝笔迹成尘,此间池水犹能黑。 -
157.《自题墨竹》 宋·刘延世
酷爱此君心,常将墨点真。
毫端虽在手,难写淡精神。 -
158.《钧天》 宋·毛吾竹
鸢飞鱼跃,凫短鹤长。
各适其适,孰尤彼苍。
奈何人异於万物,身备乎五常。
学关乎经济,志效乎忠良。 -
159.《送從进长老归天台》 宋·钱惟济
枢府多年识相毫,又飞钚锡出神臯。
霞标起处瞻鸳刹,风信平时过鹭涛。
月露空濛迷桧楫,天香芬郁湿兰袍。
道猷法窟從兹始,应歎吾生空二毛。 -
160.《寿赵仙尉》 宋·阮文卿
君不见苕溪有山号浮玉,降神储瑞皆天族。
又不见苕溪有水名水晶,地灵人杰尽维城。
苕溪山川称第一,孕秀梅仙尤杰出。
我来席上揖清风,义气相与吞长虹。