-
81.《送孙龙谷》 宋·姚勉
煌煌南方老人星,天边飞来地上行。
秀眉方瞳琐骨耸,升降步履如风轻。
生平见说勇为义,十指团栾一和气。
只今福寿天所报,眼底曾孙家四世。 -
82.《陶节妇诗》 明·袁凯
维费荣敏,江夏启封。
何以世家,户侯县公。
抑抑节妇,实维其孙。
始由旧姻,遂此新婚。 -
83.《挽孙少卿四首》 宋·陈淳
福庆於人鲜比方,一生坦若履康庄。
好逑得偶天官胄,嗣子能传月窟芳。
寿入九龄光宝籙,服膺三品灿金章。
始终可谓无遗憾,信矣荣归死不亡。 -
84.《丁丑老人生旦》 宋·陈文蔚
箕畴五福孰居一,惟有年高无等芬。
皆缘作善天降康,视履知当获元吉。
贫居衣食虽屡乏,墙下有桑园芋栗。
乘反衣轻岂不快,往往久长难可必。 -
85.《武宁茶提举相台郑君思恭之萱堂太夫人冯氏大》 宋·方回
孝子不愿为高官,履危未必亲心安。
孝之不愿食厚禄,移此禄为亲之福。
亲家堂上太夫人,九九之算饶五春。
令郎江西三十载,董提茗事职不改。 -
86.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
87.《感春》 宋·释文珦
忽闻春欲去,园林谩游瞩。
轻风散余红,细雨滋繁绿。
绿繁似欢荣,经散犹僇辱。
因悟人间世,万事易翻覆。 -
88.《偈倾一百六十九首》 宋·释智朋
履践平实道路,倚门傍户。
敲磕嶮峻门庭,接响承虚。
无师智,自然智。
推倒大梅峰,一举九万里。
保福缓缓向道,伏惟安置。 -
89.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。