-
121.《九诵·微子》 宋·鲜于侁
肇公孙之璇源兮玄鸟降而生商,并禹稷之圣贤兮实惟桓拨之王。
历妫姒之世数兮道貌岸然日跻于武汤,始伐罪於仇饷兮人怨咨而徯来。
顾宽仁之宜民兮天俾式于九围,谅除残而代虐兮犹云德之有惭。
赖燕翼於孙谋兮治克举於三宗,老成不怨於不以兮隐处不伤於厄穷。 -
122.《会稽山》 宋·张伯玉
稽山何崔嵬,奠此东南区。
群山状趋附,万壑流萦纡。
畴昔大禹来,简计天下书。
诸侯率麏至,万玉争凫趋。 -
123.《会稽颂·越王》 宋·诸葛兴
睇禹陵兮岿然,邃珍馆兮蟺蜎。
敞别室兮遗象,崇英霸兮千年。
谂越民兮非黩祀,推世家兮自迁史。
肇无余兮开国,传后裔兮奋起。 -
124.《篆冢歌(有序)》 元·钱惟善
包羲卦画龟龙出,颉俑造书鬼夜泣。
俯观鸟兽迒蹄迹,依类象形文字立。
以迄五代咸东封,改易殊体靡有同。
周官保氏教国子,六书大义开群蒙。 -
125.《感兴(二首)》 明·陈绍先
荷筿丈人辈,沮溺同其流。
洁身匪良图,与世空沉浮。
禹稷抱大器,孜孜为时忧。
手足俱胼胝,驱驰行靡休。
水土既平治,稼穑云亦稠。
粒食惠万载,厥功孰与俦。 -
126.《题华亭朱孟辩篆冢诗卷》 明·董佐才
古初无毫楮,羲画何繇传?孰知文字理,已具《河图》前
。
神农洎苍颉,俯仰极人天。
穗书与鸟书,创制分后先。 -
127.《石鼓歌(阁试)》 明·焦竑
周原石鼓奇且綍,几年踪迹沈蓬莱。
世遥几得睹拓本,残章断碣如琼瑰。
何人辇载逾千里,至今照耀黄金台。
河倾昆仑势曲折,雪压泰华高崔巍。 -
128.《兵书峡(在归州芗溪口)》 明·林俊
巫峡山,西来昂伏知几变。
扶舆转磅礴,浑沌开生面。
中擘行悬流,晴碧天一线。
石根浪文摺,龛窦相贯穿。 -
129.《再作太白山人歌》 明·邵宝
吾闻太白之山倚西极,华岳崚嶒势相敌。
上凌刚风太古雪尚寒,下抚苍茫鸟无力。
吁嗟!兹山有径不与终南通,士将避世往往游其中,超历
万壑巢云松。 -
130.《杂感十首(崇祯元年)》 明·于鉴之
萝窗静翳镇春冬,澹漠偏于节物浓。
柚美故堪供禹锡,松高应不受秦封。
悬裈醉后矜南阮,昼障薰余惬小宗。
自共古贤风性近,非关人世调难逢。
¤ -
131.《登陆文安公象山祠堂故址》 明·张宇初
羲尧体乾运,王道持伦纲。
舜禹袭神器,精一斯传彰。
周亡《雅》、《颂》息,仲尼语张皇。
伊说佐受命,况轲司振扬。 -
132.《顺治归山诗》 清·爱新觉罗·福临
天下从林饭似山,钵盂到处任君餐。
黄金白玉非为贵,惟有袈裟披肩难。
朕为大地山河主,忧国忧民事转烦。
百年三万六千日,不及僧家半日闲。 -
133.《燕子龛禅师》 唐·王维
〔一本有咏字〕
山中燕子龛。
路剧羊肠恶。
裂地竞盘屈。 -
134.《黄河》 宋·苏轼
活活何人见混茫,昆仑气脉本来黄。
浊流若解污清济,惊浪应须动太行。
帝假一源神禹迹,世流三患梗尧乡。
灵槎果有仙家事,试问青天路短长。 -
135.《虔州八境图八首(〔原无引,据它本补·〕)》 宋·苏轼
《南康八境图》者,太守孔君之所作也,君既作石城,即其城上楼观台榭之所见而作是图也。
东望七闽,南望五岭,览群山之参差,俯章贡之奔流,云烟出没,草木蕃丽,邑屋相望,鸡犬之声相闻。
观此图也,可以茫然而思,粲然而笑,嘅然而叹矣。
苏子曰:此南康之一境也,何従而八乎?所自观之者异也。 -
136.《刘壮舆长官是是堂》 宋·苏轼
闲燕言仁义,是非安可无。
非非义之属,是是仁之徒。
非非近乎讪,是是近乎谀。
当为感麟翁,善恶分锱铢。 -
137.《咏怪石》 宋·苏轼
家有粗险石,植之疏竹轩。
人皆喜寻玩,吾独思弃捐。
以其无所用,晓夕空崭然。
碪础则甲斮,砥砚乃枯顽。 -
138.《凤翔八观(并叙)》 宋·苏轼
《凤翔八观》诗,记可观者八也。
昔司马子长登会稽,探禹穴,不远千里;而李太白亦以七泽之观至荆州。
二子盖悲世悼俗,自伤不见古人,而欲一观其遗迹,故其勤如此。
凤翔当秦、蜀之交,士大夫之所朝夕往来此八观者,又皆跬步可至,而好事者有不能遍观焉,故作诗以告欲观而不知者。 -
139.《曾子固哀词》 宋·秦观
皇受命而熙洽兮,实千祀而一时。
协气郁而四塞兮,与盛德其俱升。
麟凤出而帝午兮,犹氤氲而扶舆。
笃生我公兮,以文章为世师。 -
140.《送乔布圣》 宋·秦观
鷃翔蓬蒿非所悲,鹏击风云非所喜。
贵贱穷通尽偶然,回头总是东海水。
我思田文昔相齐,朱袍照日如云霓。
三千冠佩醉明月,清歌一曲倾玻璃。