-
221.《除夜寄弟妹》 唐·白居易
感时思弟妹,不寐百忧生。
万里经年别,孤灯此夜情。
病容非旧日,归思逼新正。
早晚重欢会,羁离各长成。 -
222.《过吴门二十四韵》 唐·李绅
烟水吴都郭,阊门架碧流。
绿杨深浅巷,青翰往来舟。
朱户千家室,丹楹百处楼。
水光摇极浦,草色辨长洲。 -
223.《下第后送友人不及》 唐·顾非熊
失意经寒食,情偏感别离。
来逢人已去,坐见柳空垂。
细雨飞黄鸟,新蒲长绿池。
自倾相送酒,终不展愁眉。 -
224.《旅泊新津却寄一二知己》 唐·温庭筠
维舟息行役,霁景近江村。
并起别离恨,似闻歌吹喧。
高林月初上,远水雾犹昏。
王粲平生感,登临几断魂。 -
225.《蝉》 唐·张乔
先秋蝉一悲,长是客行时。
曾感去年者,又鸣何处枝。
细听残韵在,回望旧声迟。
断续谁家树,凉风送别离。 -
226.《交河塞下曲》 唐·胡曾
交河冰薄日迟迟,汉将思家感别离。
塞北草生苏武泣,陇西云起李陵悲。
晓侵雉堞乌先觉,春入关山雁独知。
何处疲兵心最苦,夕阳楼上笛声时。 -
227.《赴阙次留献荆南成相公三十韵》 唐·吴融
分阃兼文德,持衡有武功。
荆南知独去,海内更谁同。
拔地孤峰秀,当天一鹗雄。
云生五色笔,月吐六钧弓。 -
228.《赠李长史歌》 唐·吴融
危栏压溪溪澹碧,翠袅红飘莺寂寂。
此日长亭怆别离,座中忽遇吹芦客。
双攘轻袖当高轩,含商吐羽凌非烟。 -
229.《奉和宫傅相公怀旧见寄四十韵》 唐·徐铉
谢傅功成德望全,鸾台初下正萧然。
抟风乍息三千里,感旧重怀四十年。
西掖新官同贾马,南朝兴运似开天。 -
230.《送卢员外》 唐·薛涛
玉垒山前风雪夜,锦官城外别离魂。
信陵公子如相问,长向夷门感旧恩。 -
231.《笛家弄(仙吕宫)》 宋·柳永
花发西园,草薰南陌,韶光明媚,乍睛轻暖清明后。
水嬉舟动,禊饮筵开,银塘似染,金堤如绣。
是处王孙,几多游妓,往往携纤手。
遣离人、对嘉景,触目伤情,尽成感旧。 -
232.《渔家傲》 宋·欧阳修
十月轻寒生晚暮。
霜华暗卷楼南树。
十二阑干堪倚处。
聊一顾。
乱山衰草还家路。
悔别情怀多感慕。
胡笳不管离心苦。
犹喜清宵长数鼓。
双绣户。
梦魂尽远还须去。 -
233.《喜团圆》 宋·晏几道
危楼静锁,窗中远岫,门外垂杨。
珠帘不禁春风度,解偷送余香。
眠思梦想,不如双燕,得到兰房,别来只是,凭高泪眼,感旧离肠。 -
234.《蝶恋花》 宋·赵令
意。
崔氏缄报之词,粗载于此,曰:“捧览来问,抚爱过深。
儿女之情,悲喜交集。
兼惠花胜一合,口脂五寸。 -
235.《满江红(寄内)》 宋·晁补之
月上西窗,书帏静、灯明又减。
水漏涩、铜壶香烬,夜霜如雪。
睡眼不曾通夕闭,梦魂争得连宵接。
念碧云、川路古来长,无由越。 -
236.《塞垣春(大石)》 宋·周邦彦
暮色分平野。
傍苇岸、征帆卸。
烟村极浦,树藏孤馆,秋景如画。
渐别离气味难禁也。 -
237.《塞垣春(大石)》 宋·周邦彦
暮色分平野。
傍苇岸、征帆卸。
烟村极浦,树藏孤馆,秋景如画。
渐别离气味难禁也。 -
238.《浣溪沙(春暮)》 宋·赵长卿
柳老抛绵春已深。
夹衣初试晓寒轻。
别离无奈此时情。
先自愁怀容易感,不堪闻底子规声。
西楼料得数回程。 -
239.《南乡子(高等永嘉诸友相饯)》 宋·陈亮
人物满东瓯。
别我江心识俊游。
北尽平芜南似画,中流。
谁系龙骧万斛舟。
去去几时休。
犹自潮来更上头。
醉墨淋漓人感旧,离愁。
一夜西风似夏不。 -
240.《沁园春》 宋·葛长庚
暂聚如萍,忽散似云,无可奈何。
向天涯海角,两行别泪,风前月下,一片离骚。
啼罢栖乌,望穷芳草,此恨与之谁较多。
昏黄后,对青灯感慨,白酒悲歌。