-
221.《齐天乐》 宋·陈允平
客愁都在斜阳外,凭阑桂香吹晚。
乱叶蝉哀,寒汀鹭泊,离绪并刀难翦。
牙屏半掩。
渐尘扑冰纨,浪收云簟。 -
222.《十二月乐章》 未知·李德
正月东方日出香茸茸,长条短条花眼红。
柔云弱雨暗填空,茫茫蝴蝶破春风。
鸾帕抹烟山梦浓,萧飒愁思开暝容。
江头溘溘水声动,微和着柳黄金重。 -
223.《送友人归山歌二首》 唐·王维
〔离骚题作山中人〕
山寂寂兮无人。
又苍苍兮多木。
群龙兮满朝。 -
224.《心竟恁地歌》 宋·白玉蟾
我生不信有神仙,亦不知有大罗天。
那堪见人说蓬莱,掩面却笑渠风颠。
七返还丹多不实,往往将谓人虚传。
世传神仙能飞升,又道不死延万年。 -
225.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
226.《喜雪次倅车韵呈使君》 宋·曹彦约
使君轶何武,未去民先思。
平生爱我意,玉立无玷疵。
迩来祁寒咨,已赋白雪词。
阳春有脚来,云意夜四垂。 -
227.《忆旧寄金陵凭寿之》 宋·宋无
忆昔江东日,离居吒孟娄。
儒家见君好,谈度偶情亲。
南斗文昌近,西山爽气新。
骊珠惊俗眼,琼树倚芳晨。 -
228.《和府推官冬菊》 宋·苏颂
经冬寒菊已离披,梁苑残英尚满墀。
尊酒还思元亮醉,秋香又过子愚期。
寻芳意思人尤厚,耐冷枝条土所宜。
墨客有谁偏好事,留将乐府著新辞。 -
229.《帝京篇十首》 唐·李世民
秦川雄帝宅,函谷壮皇居。
绮殿千寻起,离宫百雉馀。
连薨遥接汉,飞观迥凌虚。
云日隐层阙,风烟出绮疏。 -
230.《长干行(一作李白诗,一作李益诗)》 唐·张潮
忆昔深闺里,烟尘不曾识。
嫁与长干人,沙头候风色。
五月南风兴,思君下巴陵。
八月西风起,想君发扬子。 -
231.《哭祖六自虚(时年十八)》 唐·王维
否极尝闻泰,嗟君独不然。
悯凶才稚齿,羸疾主中年。
馀力文章秀,生知礼乐全。
翰留天帐览,词入帝宫传。 -
232.《书情题蔡舍人雄》 唐·李白
尝高谢太傅,携妓东山门。
楚舞醉碧云,吴歌断清猿。
暂因苍生起,谈笑安黎元。
余亦爱此人,丹霄冀飞翻。 -
233.《京师叛乱寄诸弟》 唐·韦应物
弱冠遭世难,二纪犹未平。
羁离官远郡,虎豹满西京。
上怀犬马恋,下有骨肉情。
归去在何时,流泪忽沾缨。 -
234.《对韩少尹所赠砚有怀》 唐·韦应物
故人谪遐远,留砚宠斯文。
白水浮香墨,清池满夏云。
念离心已永,感物思徒纷。
未有桂阳使,裁书一报君。 -
235.《乾元中寓居同谷县,作歌七首》 唐·杜甫
有客有客字子美,白头乱发垂过耳。
岁拾橡栗随狙公,天寒日暮山谷里。
中原无书归不得,手脚冻皴皮肉死。 -
236.《送襄阳卢判官奏开河事》 唐·钱起
千里趋魏阙,一言简圣聪。
河流引关外,国用赡秦中。
有诏许其策,随山兴此功。
连云积石阻,计日安波通。 -
237.《杨参军庄送宇文邈》 唐·姚系
秋云冒原隰,野鸟满林声。
爱此田舍事,稽君车马程。
离堂惨不喧,脉脉复盈盈。
兰叶一经霜,香销为赠轻。
灯光耿方寂,虫思隐馀清。
相望忽无际,如含江海情。 -
238.《酬别刘九郎评事传经同泉字》 唐·戴叔伦
举袂掩离弦,枉君愁思篇。
忽惊池上鹭,下咽陇头泉。
对牖墙阴满,临扉日影圆。
赖闻黄太守,章句此中传。 -
239.《春日卧病示赵季黄(时陷在贼中)》 唐·卢纶
病中饶泪眼常昏,闻说花开亦闭门。
语少渐知琴思苦,卧多唯觉鸟声喧。
黄埃满市图书贱,黑雾连山虎豹尊。
今日支离顾形影,向君凡在几重恩。 -
240.《秋中野望寄舍弟绶兼令呈上西川尚书舅》 唐·卢纶
忧来思远望,高处殊非惬。
夜露湿苍山,秋陂满黄叶。
人随雁迢递,栈与云重叠。
骨肉暂分离,形神遂疲苶.