-
21.《更漏子》 唐·温庭筠
柳丝长,春雨细,花外漏声迢递。
惊塞雁,起城乌,画屏金鹧鸪。
香雾薄,透帘幕,惆怅谢家池阁。
红烛背,绣帘垂,梦长君不知。 -
22.《艳情代郭氏答卢照邻》 唐·骆宾王
迢迢芊路望芝田,眇眇函关恨蜀川。
归云已落涪江外,还雁应过洛水瀍.洛水傍连帝城侧,帝宅层甍垂凤翼。
铜驼路上柳千条,金谷园中花几色。 -
23.《惆怅诗九首》 唐·顾甄远
魂黯黯兮情脉脉,帘风清兮窗月白。
梦惊枕上炉烬销,不见蕊珠宫里客。
禁漏声稀蟾魄冷,纱厨筠簟波光净。
独坐愁吟暗断魂,满窗风动芭蕉影。 -
24.《点绛唇·途中逢管倅》 宋·赵彦端
憔悴天涯,故人相遇情如故。
别离何遽。
忍唱阳关句。
我是行人,更送行人去。
愁无据。
寒蝉鸣处。
回首斜阳暮。 -
25.《忆秦娥》 宋·张孝祥
天一角。
南枝向我情如昨。
情如昨。
水寒烟淡,雾轻云薄。
吹花嚼蕊愁无托。
年华冉冉惊离索。
惊离索。
倩春留住,莫教摇落。 -
26.《送王时敏之京》 明·边定
祖饯河水上,离情郁难舒。
彼此谅衷素,值兹孟夏初。
青青河畔草,嘉麦生同墟。
子今京国去,结驷耀通衢。 -
27.《悼离赠妹诗二首 一》 魏晋·左思
郁郁岱青。
海渎所经。
阴精神灵。
为祥为祯。 -
28.《周伯宁春晴江岫图为吕仲善题》 明·苏伯衡
尚书襟怀绝潇洒,挥毫往往凌董马。
平生一笔颇自珍,数尺新图为君写。
齐山遥接吴山青,碧波万顷孤帆征。
东风绿遍汀洲草,总是歧亭离别情。 -
29.《杂曲歌辞·古离别》 唐·王適
昔岁惊杨柳,高楼悲独守。
今年芳树枝,孤栖怨别离。
珠帘昼不卷,罗幔晓长垂。
苦调琴先觉,愁容镜独知。 -
30.《古别离》 唐·王適
昔岁惊杨柳,高楼悲独守。
今年芳树枝,孤栖怨别离。
珠帘昼不卷,罗幔晓长垂。
苦调琴先觉,愁容镜独知。 -
31.《踏莎行 闺情》 明·唐寅
可怪春光,今年偏早,闺中冷落如何好。
因他一去不归来,愁时只是吟芳草。
奈尔双姑,随行随到,其间况味予知道。 -
32.《别段生》 唐·张籍
与子骨肉亲,愿言长相随。
况离父母傍,从我学书诗。
同在道路间,讲论亦未亏。
为文于我前,日夕生光仪。 -
33.《尉迟杯(大石离恨)》 宋·周邦彦
隋堤路。
渐日晚、密霭生深树。
阴阴淡月笼沙,还宿河桥深处。
无情画舸,都不管、烟波隔南浦。 -
34.《尉迟杯(大石离恨)》 宋·周邦彦
隋堤路。
渐日晚、密霭生深树。
阴阴淡月笼沙,还宿河桥深处。
无情画舸,都不管、烟波隔南浦。 -
35.《愀离帏》 明·葛高行文
离玄帐之五载兮,致桂酒而为羞。
神剡剡而如见兮,目无睹而心忧。
思旧爱之莫得兮,逝长往而悠悠。
协清和之斌斌兮,护二仪之〖姽柔。 -
36.《柳十首》 唐·李山甫
灞岸江头腊雪消,东风偷软入纤条。
春来不忍登楼望,万架金丝著地娇。
受尽风霜得到春,一条条是逐年新。
寻常送别无馀事,争忍攀将过与人。 -
37.《瑞龙吟》 宋·杨泽民
城南路。
凝望映竹摇风,酒旗标树。
效原游子停车,问山崦里,人家甚处。
去还贮。 -
38.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·孙鲂
灵和风暖太昌春,舞线摇丝向昔人。
何似晓来江雨后,一行如画隔遥津。
彭泽初栽五树时,只应闲看一枝枝。
不知天意风流处,要与佳人学画眉。 -
39.《离合诗赠张监阁老(一作以离合诗赠秘书监张荐)》 唐·权德舆
黄叶从风散,暗嗟时节换。
忽见鬓边霜,勿辞林下觞。
躬行君子道,身负芳名早。
帐殿汉官仪,巾车塞垣草。
交情剧断金,文律每招寻。
始知蓬山下,如见古人心。 -
40.《送人》 唐·李咸用
少皞开宫行帝业,无刃金风剪红叶。
雁别边沙入暖云,蛩辞败草鸣香阁。
有客为儒二十霜,酣歌郢雪时飘扬。