-
21.《江南春·波渺渺》 宋·寇准
波渺渺,柳依依,孤村芳草远,斜日杏花飞。
江南春尽离肠断,苹满汀洲人未归。 -
22.《送李擢游江东》 唐·王昌龄
清洛日夜涨,微风引孤舟。
离肠便千里,远梦生江楼。
楚国橙橘暗,吴门烟雨愁。
东南具今古,归望山云秋。 -
23.《南徐别业早春有怀》 唐·武元衡
生涯扰扰竟何成,自爱深居隐姓名。
远雁临空翻夕照,残云带雨过春城。
花枝入户犹含润,泉水侵阶乍有声。
虚度年华不相见,离肠怀土并关情。 -
24.《送严秀才》 唐·武元衡
灞浐别离肠已断,江山迢递信仍稀。
送君偏下临岐泪,家在南州身未归。 -
25.《分水岭别夜示从弟寂(一作示于孟叔)》 唐·孟郊
南中少平地,山水重叠生。
别泉万馀曲,迷舟独难行。
四际乱峰合,一眺千虑并。
潺湲冬夏冷,光彩昼夜明。 -
26.《汝坟蒙从弟楚材见赠,时郊将入秦,楚材适楚》 唐·孟郊
朝为主人心,暮为行客吟。
汝水忽凄咽,汝风流苦音。
北阙秦门高,南路楚石深。
分泪洒白日,离肠绕青岑。
何以寄远怀,黄鹤能相寻。 -
27.《送淡公》 唐·孟郊
燕本冰雪骨,越淡莲花风。
五言双宝刀,联响高飞鸿。
翰苑钱舍人,诗韵铿雷公。
识本未识淡,仰咏嗟无穷。 -
28.《丹水》 唐·杜牧
何事苦萦回,离肠不自裁。
恨身随梦去,春态逐云来。
沈定蓝光彻,喧盘粉浪开。
翠岩三百尺,谁作子陵台。 -
29.《寄岳阳严使君》 唐·袁皓
得意东归过岳阳,桂枝香惹蕊珠香。
也知暮雨生巫峡,争奈朝云属楚王。
万恨只凭期克手,寸心唯系别离肠。
南亭宴罢笙歌散,回首烟波路渺茫。 -
30.《奉和袭美行次野梅次韵》 唐·陆龟蒙
飞棹参差拂早梅,强欺寒色尚低徊。
风怜薄媚留香与,月会深情借艳开。
梁殿得非萧帝瑞,齐宫应是玉儿媒。
不知谢客离肠醒,临水应添万恨来。 -
31.《送人》 唐·李咸用
一轴烟花满口香,诸侯相见肯相忘。
未闻珪璧为人弃,莫倦江山去路长。
盈耳暮蝉催别骑,数杯浮蚁咽离肠。
眼前多少难甘事,自古男儿当自强。 -
32.《锦浦》 唐·郑谷
流落夜凄凄,春寒锦浦西。
不甘花逐水,可惜雪成泥。
病眼嫌灯近,离肠赖酒迷。
凭君嘱鹎鵊,莫向五更啼。 -
33.《断酒》 唐·黄滔
未老先为百病仍,醉杯无计接宾朋。
免遭拽盏郎君谑,还被簪花录事憎。
丝管合时思索马,池塘晴后独留僧。
何因浇得离肠烂,南浦东门恨不胜。 -
34.《闻砧(一作寄边衣)》 唐·裴说
深闺乍冷鉴开箧,玉箸微微湿红颊。
一阵霜风杀柳条,浓烟半夜成黄叶。
垂垂白练明如雪,独下闲阶转凄切。 -
35.《闻砧(一作寄边衣)》 唐·裴说
深闺乍冷鉴开箧,玉箸微微湿红颊。
一阵霜风杀柳条,浓烟半夜成黄叶。
垂垂白练明如雪,独下闲阶转凄切。 -
36.《月真歌》 唐·徐铉
扬州胜地多丽人,其间丽者名月真。
月真初年十四五,能弹琵琶善歌舞。
风前弱柳一枝春,花里娇莺百般语。 -
37.《过江》 唐·徐铉
别路知何极,离肠有所思。
登舻望城远,摇橹过江迟。
断岸烟中失,长天水际垂。
此心非橘柚,不为两乡移。 -
38.《和江西萧少卿见寄二首》 唐·徐铉
亡羊岐路愧司南,二纪穷通聚散三。
老去何妨从笑傲,病来看欲懒朝参。
离肠似线常忧断,世态如汤不可探。 -
39.《寄子安》 唐·鱼玄机
醉别千卮不浣愁,离肠百结解无由。
蕙兰销歇归春圃,杨柳东西绊客舟。
聚散已悲云不定,恩情须学水长流。
有花时节知难遇,未肯厌厌醉玉楼。 -
40.《阳春曲》 唐·殷七七
愁见唱阳春,令人离肠结。
郎去未归家,柳自飘香雪。