-
81.《拟古诗十二首》 唐·韦应物
辞君远行迈,饮此长恨端。
已谓道里远,如何中险艰。
流水赴大壑,孤云还暮山。
无情尚有归,行子何独难。 -
82.《寄职方刘郎中》 唐·韦应物
相闻二十载,不得展平生。
一夕南宫遇,聊用写中情。
端服光朝次,群烈慕英声。
归来坐粉闱,挥笔乃纵横。 -
83.《岭下卧疾,寄刘长卿员外》 唐·包佶
唯有贫兼病,能令亲爱疏。
岁时供放逐,身世付空虚。
胫弱秋添絮,头风晓废梳。
波澜喧众口,藜藿静吾庐。
丧马思开卦,占鸮懒发书。
十年江海隔,离恨子知予。 -
84.《寄张仲甫》 唐·皇甫曾
悲风生旧浦,云岭隔东田。
伏腊同鸡黍,柴门闭雪天。
孤村明夜火,稚子候归船。
静者心相忆,离居畏度年。 -
85.《寄张仲甫》 唐·皇甫曾
悲风生旧浦,云岭隔东田。
伏腊同鸡黍,柴门闭雪天。
孤村明夜火,稚子候归船。
静者心相忆,离居畏度年。 -
86.《述怀一首(此已下自贼中窜归凤翔作)》 唐·杜甫
去年潼关破,妻子隔绝久。
今夏草木长,脱身得西走。
麻鞋见天子,衣袖露两肘。
朝廷愍生还,亲故伤老丑。 -
87.《催宗文树鸡栅》 唐·杜甫
吾衰怯行迈,旅次展崩迫。
愈风传乌鸡,秋卵方漫吃。
自春生成者,随母向百翮。
驱趁制不禁,喧呼山腰宅。 -
88.《泛江送客》 唐·杜甫
二月频送客,东津江欲平。
烟花山际重,舟楫浪前轻。
泪逐劝杯下,愁连吹笛生。
离筵不隔日,那得易为情。 -
89.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
90.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
91.《闲居秋怀,寄阳翟陆赞府、封丘高少府》 唐·贾至
今日霖雨霁,飒然高馆凉。
秋风吹二毛,烈士加慨慷。
忆昔皇运初,众宾俱龙骧。
解巾佐幕府,脱剑升明堂。 -
92.《送张将军征西(一作西征)》 唐·钱起
长安少年唯好武,金殿承恩争破虏。
沙场烽火隔天山,铁骑征西几岁还。
战处黑云霾瀚海,愁中明月度阳关。 -
93.《送褚大落第东归》 唐·钱起
离琴弹苦调,美人惨向隅。
顷来荷策干明主,还复扁舟归五湖。
汉家侧席明扬久,岂意遗贤在林薮。 -
94.《送时暹避难适荆南》 唐·钱起
三叹把离袂,七哀深我情。
云天愁远别,豺虎拥前程。
驻马恋携手,隔河闻哭声。
相思昏若梦,泪眼几时明。 -
95.《送安都秀才北还》 唐·钱起
年少工文客,言离却解颜。
不嗟荆宝退,能喜彩衣还。
新月来前馆,高阳出故关。
相思东北望,燕赵隔青山。 -
96.《寇中送张司马归洛》 唐·钱起
戎狄寇周日,衣冠适洛年。
客亭新驿骑,归路旧人烟。
吾道将东矣,秋风更飒然。
云愁百战地,树隔两乡天。
旅思蓬飘陌,惊魂雁怯弦。
今朝一尊酒,莫惜醉离筵。 -
97.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
98.《下弋阳江舟中代书寄裴侍御》 唐·独孤及
故乡隔西日,水去连长天。
前路知几许,但指天南边。
怆恨极浦外,隐映青山连。
东风满帆来,五两如弓弦。 -
99.《代书寄上李广州》 唐·独孤及
皖水望番禺,迢迢青天末。
鸿雁飞不到,音尘何由达。
独有舆人歌,隔云声喧聒。
皆称府君仁,百越赖全活。 -
100.《夏中酬于逖毕耀问病见赠》 唐·独孤及
救物智所昧,学仙愿未从。
行藏两乖角,蹭蹬风波中。
薄宦耻降志,卧痾非养蒙。
闭关涉两旬,羁思浩无穷。