-
41.《次韵盛教授》 宋·陈造
词章有馀力,老色叹侵寻。
况苦漳滨卧,俄聆正始音。
新篇惊间发,平处冠来今。
修月无前手,凌云得此心。 -
42.《乞竹亡有药圃主人买以种之》 宋·赵蕃
时人蕲惜千金费,肯似俞郎买竹栽。
老节尚封南磵雪,定交新得北枝梅。
幽禽亦自知人意,度日频能为我来。
十饭未妨全不肉,上翻春筍待新雷。 -
43.《野趣亭》 宋·汪莘
晚唐多处士,林亭足娱嬉。
吾乡盛儒冠,何园可栖迟。
负者有不能,富者有不为。
我穷不出门,出门复坐驰。 -
44.《江上遣心》 宋·苏泂
风帆等骏马,突出不受羁。
群山望如豆,转盼罗窗扉。
顷居长安城,小驷驱以驰。
尘埃困烦促,滞留费忧思。 -
45.《又用韵酬赠潘杨二首》 宋·项安世
四海诚斋独霸诗,世无仲氏敢言篪。
周公费誓傅禽父,宣圣中庸授子思。
钟子期家应善听,邮卹后定能绥。
真傅更在吟哦外,大节如山不授麾。 -
46.《题袁才举明景轩诗》 宋·项安世
孤竹两高人,不止一清字。
平生不念恶,和气满天地。
后来展禽氏,但以和得声。
至其不易介,耿耿秋旻清。 -
47.《林贵父投老谒铨有赠》 宋·戴表元
天寒道路长,行子难为容。
况复迫衰暮,视近步憧憧。
干世悔古学,费时惭惰农。
谁知冻雪巷,忽视戟髯翁。 -
48.《送章发运楶》 宋·李复
乡农不寓兵,经费半非古。
天下虽无事,禁虣必备武。
浚郊开王畿,屹然根本固。
钩陈拥帝居,百万环貔虎。 -
49.《出游归隐》 宋·释文珦
出游归隐两无心,非慕沃洲支道林。
啗柏自然闲土锉,制荷曾不费金鍼。
悠悠往中空尘梦,冉冉余生任陆沉。
颇谓天闲千里马,难胜寥廓九皋禽。 -
50.《寓言》 宋·舒岳祥
昔有贵公子,闻鹤九皋禽。
其先本胎化,栖止必瑶林。
遣使三往聘,致之千黄金。
清唳复善舞,节奏合瑶琴。