-
61.《劳畲耕》 宋·范成大
峡农生甚艰,斫畲大山巅。
赤埴无土膏,三刀财一田。
颇具穴居智,占雨先燎原。
雨来亟下种,不尔生不蕃。 -
62.《蓬门》 宋·陆游
莫笑蓬门雀可罗,老农正要养天和。
穿林袅袅孙登啸,叩角呜呜甯戚歌。
睡美到明三展转,饭甘捧腹一摩挲。
床头更听糟床注,造物私吾亦已多。 -
63.《书日用事》 宋·陆游
一裘良已暖,半菽可无饥。
养气戒多语,端居如有思。
私心须自胜,己过遣谁知?耄齿尤当勉,常忧寸晷移。 -
64.《次韵奉送公定》 宋·黄庭坚
去年君渡河,枣下实离离。
今年君渡河,剥枣咏豳诗。
直缘恩义重,不惮鞍马疲。
诗书半行李,道路费岁时。 -
65.《己未过太湖僧寺得宗汝为书寄山蓣白酒长韵诗》 宋·黄庭坚
从学晚闻道,谋官无见功。
早衰观水鉴,内热愧邻邦。
比邻有宗侯,治剧乃雍容。
摩手抚鳏寡,蒿碪磔强梁。 -
66.《还家呈伯氏》 宋·黄庭坚
去日樱桃初破花,归来著子如红豆。
四时驱迫少须臾,两鬓飘零成老丑。
永怀往在江南日,原上急难风雨後。
私田苦薄王税多,诸弟号寒诸妹瘦。 -
67.《和梅龙图公仪谢鹇》 宋·欧阳修
有诗鹤勿喜,无诗鹇勿悲。
人禽固异性,所趣各有宜。
朝戏青竹林,暮栖高树枝。
咿呦山鹿鸣,格磔野鸟啼。 -
68.《读张李二生文赠石生先》 宋·欧阳修
先生二十年东鲁,能使鲁人皆好学。
其间张续与李常,剖琢珉石得天璞。
大圭虽不假雕瑑,但未磨礲出圭角。
二生固是天下宝,岂与先生私褚橐。 -
69.《云间月》 宋·梅尧臣
明明云间月,皎皎莫可指。
雄乌与牡兔,万岁不生子。
三旬後乃合,徒用成甲癸。
焉见下土物,长养各私己。
蛇蝎满窟隙,嗣毒自未已。
天地岂有意,盛德名不死。 -
70.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
71.《万法归一歌》 宋·白玉蟾
金丹大蘂妙无穷,一点丹头内外红。
真汞真铅才入手,片时伏虎活擒龙。
黄公聘入丁公舍,巽位吹嘘九转功。
十月胎圆坎离外,紫云飞出玉炉空。 -
72.《偶书》 宋·邵雍
天生万物,各遂其一。
唯人最灵,万物能并。
芝兰芬芳,麒麟凤凰。
此类之人,鲜有不臧。 -
73.《以野狸饷石末公因侑以诗》 明·刘基
野狸性狡猾,夜动昼则潜。
絷之笼槛中,耳弭口不呥。
当其得意时,足爪长且銛。
跳踉逞俊捷,攫噬靡有餍。 -
74.《送吴令常甫之武平》 宋·强至
朝廷重一邑,悼昔容备员。
自严荐举法,颇号近得贤。
仕者既择地,主恩那罄宣。
遐封暨恶壤,十必九弃捐。 -
75.《上姑丈闾丘通牧少卿》 宋·李廌
天下一大器,安危系平倾。
哲王慎民监,措术如和羹。
辛甘或偏长,非可制割烹。
五味既可口,君子尝曰平。 -
76.《纪关陇》 宋·郑刚中
十载三光分,号令南北阻。
四达礼义乡,限碍成蛮楚。
帝王岂无真,社稷固有主。
欃枪不待射,避路过河浒。 -
77.《次韵何思召求中江县学额》 宋·李石
九州多士各有贡,大小之物随土宜。
养材学校此其本,背本逐末宁不悲。
偏将土木奉释老,尽室奔走愚无知。
君子居乡有宓贱,小人愿学如樊迟。 -
78.《题大儿新安官舍三乐斋》 宋·曾协
吾先圣人徒,游夏同渊源。
孝友与忠信,入道先本根。
下视晋楚富,商歌满乾坤。
一唯了万事,伋轲继师尊。 -
79.《送元卫弟赴长亭盐场》 宋·楼钥
阿连生而秀,二亲所甚爱。
仲兄勤拊养,遇事辄如诲。
干蛊静而办,胸次无卑隘。
今焉职牢盆,官宇临渤澥。 -
80.《次韵赵使君师夏谒白鹿游棲贤长句》 宋·曹彦约
三峡移名涧响空,中著一桥如饮虹。
帝连溅瀑龙所宫,谓佛有力真冥濛。
非造物意无禹功,一线偶达成巨谼。
可怪一律人聩聋,助桀唱和更撞舂。