-
41.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
42.《哀江南赋序》 南北朝·庾信
粤以戊辰之年,建亥之月,大盗移国,金陵瓦解。
余乃窜身荒谷,公私涂炭。
华阳奔命,有去无归。
中兴道销,穷于甲戌。 -
43.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。 -
44.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
45.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
46.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
47.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
48.《甲戌乡中民情长句寄彦文布政》 明·龚诩
景泰五年甲戌岁,正当南亩耕耘际。
忽然骤水涨江湖,汹涌浩漫良可畏。
更堪滂沛雨兼旬,大岸小塍俱决溃。
田家男妇奔救忙,力竭气穷无术备。 -
49.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
50.《田家》 明·袁褧
谁言田家乐,所乐亦岂常。
耕敛稍不给,丰歉复相当。
五月了蚕事,十月登稻粱。
所入不偿用,闲少实多忙。 -
51.《大行太皇太后挽词二首》 宋·苏轼
至矣吾三后,功高汉已还。
复推元祐冠,盖得永昭全。
(臣尝于经筵论奏仁宗皇帝谥日明孝:若明而不仁,则民畏而不爱;仁而不明,则民爱而不畏。
今大行太皇太后亦兼此二德,故天下思慕,庶几于仁宗也。 -
52.《送呈班叔大名司户》 宋·司马光
元宰司官钥,旌旄太大河。
敢言趋府倦,私叹折腰多。
机发何妨避,光尘未免和。
艰难方远到,庆阀肯蹉跎。 -
53.《和君贶宁河阳侍中牡丹》 宋·司马光
真宰无私妪煦同,洛花何事占全功。
山河势胜帝王宅,寒暑气和天地中。
尽日玉盘堆秀色,满城乡毂走香风。
谢公高兴看春物,倍忆清伊与碧嵩。 -
54.《四时和为玉烛诗》 宋·王禹偁
尧舜钦天日,羲和正历时。
铜浑列辰象,玉烛照华夷。
真宰潜能秉,飞廉讵可吹。
祥光长赫矣,佳号得温其。
衔处非龙首,燃来岂凤脂。
皇明方比盛,监物自无私。 -
55.《送郑粹子善》 宋·刘克庄
早饮世德如龙虎,晚挹英标亦凤麟。
重濬陂塘今长古,不私风月肯分人。
衮衣国既归真宰,珠履君应作上宾。
洛社诸贤问村叟,暮年已饰太丘巾。 -
56.《万物吟》 宋·邵雍
成败须归命,兴衰各有时。
小人纵多欲,真宰岂容私,只此浪喜欢,便成空惨悽。
请观春去后,游者更为谁。 -
57.《次张益州芝草十二韵》 宋·李石
绍兴己卯武成庙,庙殿之栋三秀芝。
学官奔走暨多士,日绕百匝不暂离。
欲奏九重望恩幸,寒饿水火如切肌。
先期到堂白宰相,宰相曰可甚易为。 -
58.《寿湖南宗宪五首》 宋·廖行之
梅余傲雪香,柳欲摇金丝。
隆冬如许清,真宰渠物私。
居然风景殊,钟此贤杰姿。
政须鸿钧播,天意扶民彝。 -
59.《从三舅氏携儿侄游向园分韵得买字》 宋·廖行之
廛居远嚣尘,市隐渺湖海。
闲窗理书卷,乐事供戏彩。
萧然万虑忘,恬尔四时改。
青山满郊园,未省费钱买。 -
60.《山河叹送刘左史归简州》 宋·魏了翁
山河两戒南北分,天地一气华戎钧。
譬诸指搐非害事,往往西体为不信。
惟今愧虏相噬吞,人言雪耻兹其辰。
盍驱卞庄刺刺虎,又嗾庐{捉去扌加犭}擒狡{皴去皮加兔}。