-
121.《中秋夜不见月》 唐·罗隐
阴云薄暮上空虚,此夕清光已破除。
只恐异时开霁后,玉轮依旧养蟾蜍。 -
122.《中秋夜不见月》 唐·元凛
蟾轮何事色全微,赚得佳人出绣帏。
四野雾凝空寂寞,九霄云锁绝光辉。
吟诗得句翻停笔,玩处临尊却掩扉。
公子倚栏犹怅望,懒将红烛草堂归。 -
123.《秋夜玩月怀玉霄道士》 唐·贯休
光异磨砻出,轮非雕斫成。
今宵刚道别,举世勿人争。
征妇砧添怨,诗人哭到明。
惟宜华顶叟,笙磬有馀声。 -
124.《秋夜玩月怀玉霄道士》 唐·贯休
光异磨砻出,轮非雕斫成。
今宵刚道别,举世勿人争。
征妇砧添怨,诗人哭到明。
惟宜华顶叟,笙磬有馀声。 -
125.《秋夜雨(己未八月二日新桃源和韵)》 宋·吴潜
吴翁里第还巾角。
不妨天地席幕。
家僮归报道,快酿酒、休教_薄。
相逢聚散应搔首,且趁时、一笑为乐。
人世大都_落。
更莫问、是非今昨。 -
126.《中秋夜与赵鼎臣狄端叔月下联句》 宋·杨适
诗见赵鼎臣二。
-
127.《秋夜感遇十首以孤村一犬吠残月几人行为韵》 宋·陆游
长康有三绝,吾独得其一,寓世八十年,一痴万事毕。
世问所谓黠,正类褌中虱,燂汤会有时,为计谁得失? -
128.《秋夜感遇十首以孤村一犬吠残月几人行为韵》 宋·陆游
我梦游异境,乌帽跨小蹇,桑麻夹阡陌,山川旷何远!俗有太古风,萧散到鸡犬。
钟鸣忽惊觉,所造恨犹浅。 -
129.《秋夜感遇十首以孤村一犬吠残月几人行为韵》 宋·陆游
竭作朝筑陂,独劳暮鉏菜。
草烟栏犊卧,船响篱犬吠。
残年迫耄及,农事不敢废。
儿曹强学余,努力事舂磑。 -
130.《秋夜感遇十首以孤村一犬吠残月几人行为韵》 宋·陆游
畏首复畏尾,吾身其余几?虽云食不足,健决岂不伟。
蓬窗对亲旧,情话来亹亹。
何以永今朝,沽酒刺圈豨。 -
131.《秋夜感遇十首以孤村一犬吠残月几人行为韵》 宋·陆游
唐虞治巍巍,洙泗道益明。
岂知秦汉後,佛老起纵横。
诗书虽仅存,韶頀无遗声。
书生幸有闻,未死犹力行。 -
132.《秋旱方甚七月二十八夜忽雨喜而有作》 宋·陆游
嘉谷如焚稗草青,沉忧耿耿欲忘生。
钧天九奏箫韶乐,未抵虚檐泻雨声。 -
133.《秋夜观月》 宋·陆游
谁琢天边白玉盘,亭亭破雾上高寒。
山房无客儿贪睡,常恨清光独自看。 -
134.《中秋夜不见月二首》 宋·宋祁
天上浮云不肯归,凭轩坐惜桂华西。
一年此夕无穷恨,只是城鸦得稳栖。 -
135.《中秋夜不见月二首》 宋·宋祁
万里重阴晦玉轮,兔孤蟾远托霄垠。
世间未必皆同恨,亦有居心不净人。 -
136.《依韵和秋夜对月》 宋·梅尧臣
陈王苑里望空虚,吴客风前忆具区。
横阁渐看河影转,绕枝还见鹊惊无。
虫催织妇机成素,露逼鲛人泪作珠。
才比陶潜无用处,纱巾时任酒沾濡。 -
137.《秋夜对月》 宋·杨亿
孤云飞陇首,顥气满商中。
警鹤仙盘外,圆蟾浴殿东。
浦寒珠有泪,岩迥桂生风。
星彩沉榆荚,霜华袭桂丛。 -
138.《秋夜待月》 宋·李石
白毫光里玉魂飞,留看常娥醉魄迷。
一任檐牙沸蝙蝠,忍将明镜照狐狸。 -
139.《暑退秋夜赏月》 宋·姜特立
冠巾暑退才如律,诗酒交清不作疏。
今夕孤光清到骨,镂冰裁玉满林庐。 -
140.《秋夜四鼓玩月》 宋·陈宓
琅玕衣袂竹方床,热恼肝脾顿得凉。
谁送苕溪来枕畔,轻裘短棹水云乡。