-
41.《外舅孙莘老守苏州留诗斗野亭庚申十月庭坚和》 宋·黄庭坚
谢公所筑埭,未叹曲池平。
苏州来赋诗,句与秋气清。
僧构擅空阔,浮光飞栋甍。
维斗天司南,其下百渎倾。 -
42.《喜皎然师见访书赠》 宋·林逋
金锡锵然款蠹关,云膏浓渚对跳峦。
清如霜月三五夕,瘦似烟篁一两竿。
旧社久抛魂梦破,近诗才举骨毛寒。
池轩夜静且留宿,往往自将秋籁弹。 -
43.《读杨山人诗》 宋·文同
秋高群山空,众籁吐天窍。
霜飚击林野,岩壑起哀嘂。
萧萧寒月下,合若万鬼啸。
疑是太古魂,{左口右幽}{左口右幽}此中吊。 -
44.《圣泉寺松径》 宋·蔡襄
青松苒苒门前道,根氐坚牢颜色好。
鸣籁萧森风雨生,紫鳞开动龙蛇老。
天若有意别留种,百年其下无纤草。
雷霆绕绕雪霜重,劲节支扶不颠倒。 -
45.《双树》 宋·刘子翚
猗猗映门树,团团若双盖。
微风薄层霄,仿佛斗清籁。
逍遥步其下,秀色吾所爱。
秋来霜叶红,飘落不相待。 -
46.《为詹同文题浙江月夜观潮图》 明·刘基
君不见四时平分成岁功,以秋继夏独不同。
炎官挟长握天柄,七月赤日熺玄穹。
蓐收抱钺蹲白水,野气赫赫摅涘虹。
阳侯喘汗河伯暍,少昊上诉愁天公。 -
47.《凤凰台上忆吹箫箫 为张孝先紫箫赋,系亡金》 元·王恽
宫树春空,御屏香冷,谁遗金*人间。
爱一枝紫玉,双凤声蟠。
秋月春花客思,把幽情、都付伊传。
惊吹处,籁翻天吹。 -
48.《游胡园观菊》 近代·陈三立
山郭满秋光,兴怀访园菊。
廊万列层层,缀枝绚金玉。
四照动寒籁,霜露气初肃。
拥随哗仕女,衣鬓微馨触。
怜取遗世姿,题品属万目。
栖鸟窥茗坐,水石衔晴旭。
旦暮餐落英,痴对风吟竹。 -
49.《和吴侍郎留题北楼》 宋·宋庠
疾间勤勤解郡章,北楼舒啸寄徜徉。
山围轩后乘车野,水接尧民洗耳乡。
拂衽风头迎爽籁,压林霞尾送残阳。
冶城极望虽高世,争奈临秋鬓未霜。 -
50.《题丁御史同年墨竹走笔长句》 明·李东阳
浙江之东县新昌,乃在千岩万壑之中央。
侧身重足恐无路,五步一涧十步冈。
君家茅堂此卜筑,白石丛抱青璟勣。
西接林薄南通塘,低者出地高出墙。 -
51.《病馀用前韵呈魏公》 宋·释宝昙
蓬莱仙人双鬓霜,有蔬一豆酒一觞。
长歌劝客声激昂,车如流水门如航。
几生道德为腥香,今年入谢朝明光。
归心有如三宿桑,抱琴一笑江中央。