-
101.《句》 宋·王繹
荔陈贡篚清香馥,峰倚三山秘篆奇。
-
102.《游淡山岩》 宋·王资仁
淡山之景真寻幽,我来为款穷冥搜。
嵌岩呀豁自呈露,天匠巧斲非人谋。
撑空突兀几仞,奇伟万状不可侔。
群仙秘护人迹绝,元柳不到谁雕锼。
惜无好语写形似,叹息欲去仍迟留。
惟予六客信心赏,一洗万古尘中游。 -
103.《古诗赠方希直》 宋·叶见泰
吾友方济宁,其人世希生。
有如炎燉之雪,曙天之星。
平生特立不徇俗,穷年矻矻,惟究心乎羲文周孔之遗经。
一旦起作郡,卓然为群黎之怙恃,列牧之仪刑。 -
104.《灵谷山》 宋·曾季貍
旧闻伯子记,已得灵谷名。
隐然望此州,奇胜称山灵。
悬崖泻瀑布,如高屋建瓴。
乔松数十丈,下有千岁苓。 -
105.《安定山》 宋·张恪
常怀玉垒李谪仙,精神浩瀚游八表。
顶摩苍天弄白日,方丈蓬莱思清矫。
吾乡夙号山水邦,萦青缭白杂苍缥。
人间要自有佳趣。 -
106.《答禄将军射虎行》 元·迺贤
将军部曲瀚海东,三千铁骑精且雄。
久知天命属真主,奋身来建非常功。
世祖神谟涵宇宙,坐使英雄皆入彀。
十年转战淮蔡平,帐下论功封太守。 -
107.《图成戏作此自庆》 明·王履
昌黎曾到不能画,摩诘能画不曾到。
万秀千奇不出山,秘作深深鬼神奥。
海滨野客一何幸,直抵峰尖问苍昊。
笑呼二子看我盘礴于其间,石剑泉绅,积翠连天,无乃未 -
108.《壬寅二月,有诏令郡吏分往属县灭决囚禁·自》 宋·苏轼
远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,寻山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
109.《张竞辰永康所居万卷堂》 宋·苏轼
君家四壁如相如,卷藏天禄吞石渠。
岂惟邺侯三万轴,家有世南行秘书。
儿童拍手笑何事,笑人空腹谈经义。
未许中郎得异书,且共扬雄说奇字。 -
110.《壬寅二月有诏令郡吏分往属县减决囚禁十三日》 宋·苏轼
太平宫而宿于南溪溪堂遂并南山而西至楼观大秦寺延生观仙游潭十九日aa1归作诗五百言以记凡所经历者寄子由远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,循山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
111.《再用前韵寄蔡天启》 宋·王安石
蔡侯东方来,取友无所挟。
翛翛一囊衣,偶以一书笈。
定林朝自炊,有匕或无筴。
时时羹藜藿,镬大苦难燮。 -
112.《江邻几邀观三馆书画》 宋·王安石
五月秘府始曝书,一日江君来约予。
世间虽有古画笔,可往共观临石渠。
我时冒热跨马去,开厨发匣鸣鎖鱼。
羲献黑迹十一卷,水玉作轴排疏疏。 -
113.《感兴》 宋·陆游
文章天所秘,赋予均功名。
吾尝考在昔,颇见造物情。
离堆太史公,青莲老先生,悲鸣伏枥骥,蹭蹬失水鲸;饱以五车读,劳以万里行,险艰外傋尝,愤郁中不平。
山川与风俗,杂错而交并,邦家志忠孝,人鬼参幽明,感慨发奇节,涵养出正声,故其所述作,浩浩河流倾,岂惟配诗书,自足齐韺茎。 -
114.《夜读隐书有感》 宋·陆游
平生志慕白云乡,俯仰人间每自伤。
倦鹤摧颓宁望料,寒龟蹙缩且支床。
力探鸿宝寻奇诀,剩采青精试秘方。
常鄙臞仙老山泽,要令仰首看飞翔。 -
115.《楚宫行》 宋·司马光
楚王宫中夜未央,清歌秘舞会华堂。
木兰为柱桂为梁,隋珠和璧烂同光。
横吹乍鸣秋竹裂,繁弦初度春雨歇。
九微火树垂垂灭,罗衣纷纷玉缨绝。
满朝冠剑东方明,宫门未启君朝醒。
秦关日夜出奇兵,武安君火照夷陵。 -
116.《数诗》 宋·欧阳修
一室曾何埽,居闲俗虑平。
二毛经节变,青监不须惊。
三复磨圭戒,深防悔吝生。
四愁宁敢拟,高咏且陶情。 -
117.《葛氏鼎》 宋·欧阳修
大河昔决东南流,萧条东郡今止湫。
我从故老问其由,云古五鼎藏高丘。
地灵川秀草木稠,郁郁佳气蒸常浮。
惟物伏见数有周,秘藏奇怪神所搜。 -
118.《奉答圣俞达头鱼之作》 宋·欧阳修
吾闻海之大,物类无穷极。
虫虾浅水间,蠃蚬如山积。
毛鱼与鹿角,一龠数千百。
收藏各有时,嗜好无南北。 -
119.《知府孙学士见示和终南监宫太保道怀五首因以》 宋·范仲淹
要路抛来自寡忧,高怀卷去白云收。
玉缘秘实须藏密,兰为奇香却在幽。
仙骨岂曾移静节,帝心终是竭嘉猷。
红霞绿竹忘机地,未免天家下诏求。 -
120.《酬和黄太博》 宋·范仲淹
古籍东南美,蔚蔚幕中议。
懿行希圣贤,高文粲游赐。
伊余发已秃,偶继立朝士。
何以宣王政,甘为时所弃。