-
101.《过秦楼》 宋·邓有功
燕蹴飞红,莺迁新绿,几阵晚来风急。
谢家池馆,金谷园林,还又把春虚掷。
年时恨雨愁云,物换星移,有谁曾忆。
把一尊试酹,落花芳草,总成尘迹。 -
102.《徵招》 宋·胡翼龙
苹花又绿江南岸,宾鸿带将寒去。
几许落梅愁,渺暗香何处。
一春长是雨。
剩费却、翠篝沈炷。 -
103.《高阳台(春梦)》 宋·王茂孙
迟日烘晴,轻烟缕昼,琐窗雕户慵开。
人独春闲,金猊暖透兰煤。
山屏缓倚珊瑚畔,任翠阴、移过瑶阶。
悄无声,彩翅翩翩,何处飞来。 -
104.《念奴娇(瑞香)》 宋·刘景翔
甚情幻化,似流酥围暖,酣春娇寐。
不数锦篝烘古篆,沁入屏山沈水。
笑吐丁香,紫绡衬粉,房列还同蒂。
翠球移影,媚人清晓风细。 -
105.《多丽》 宋·李子申
好人人。
去来欲见无因。
记当时、窃香倚暖,岂期蝶散鹣分。
到而今、漫劳梦想,嗟后会、惨啼痕。 -
106.《绮怀十六首》 清·黄景仁
楚楚腰肢掌上轻,得人怜处最分明。
千围步障难藏艳,百合葳蕤不锁情。
朱鸟窗前眉欲语,紫姑乩畔目将成。
玉钩初放钗初堕,第一销魂是此声。 -
107.《代别离·秋窗风雨夕》 清·曹雪芹
秋花惨淡秋草黄,耿耿秋灯秋夜长。
已觉秋窗秋不尽,那堪风雨助凄凉!
助秋风雨来何速?惊破秋窗秋梦绿。
抱得秋情不忍眠,自向秋屏移泪烛。 -
108.《过晋阳故城书事》 金朝·元好问
惠远祠前晋溪水,翠叶银花清见底。
水上西山如挂屏,郁郁苍苍三十里。
中原北门形势雄,想见城阙云烟中。
望川亭上阅今古,但有麦浪摇春风。 -
109.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
110.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
111.《魏公子列传》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
是时范睢亡魏相秦,以怨魏齐故,秦兵围大梁,破魏华阳下军,走芒卯。
魏王及公子患之。 -
112.《信陵君窃符救赵》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子,而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
公子为人,仁而下士 ,士无贤不肖,皆谦而礼交之,不敢以其富贵骄士。
士以此方数千里争往归之,致食客三千。 -
113.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
114.《九曲棹歌》 宋·朱熹
武夷山上有仙灵,山下寒流曲曲清。
欲识个中奇绝处,棹歌闲听两三声。
一曲溪边上钓船,幔亭峰影蘸晴川。
虹桥一断无消息,万壑千岩锁翠烟。 -
115.《烛影摇红 又用张材甫韵 强村丛书用孔氏微波》 宋·张玉娘
梅雪乍融,单于吹彻寒犹浅。
夜从灯下翦春幡,笑罢椒盘宴。
云母屏开帘卷。
放嫦娥、广寒宫苑。 -
116.《游泾川水西寺蕳叶八宣慰刘七都事章卞二元师》 明·宋濂
水陆行兼旬,招摇月如醉。
筋弛遂莫支,神痴但思睡。
若非游名山,曷以豁幽闭。
泾川名汉县,宝胜标唐寺。 -
117.《舟抵南康望庐山》 明·杨基
春山如春草,春来无不好,况是香炉峰,百叠烟屏围五老。
嘤嘤历历谷鸟哀,朱朱粉粉山花开,芙蓉削山紫雾上,瀑布倒泻青天来。
船头春山重回首,世上虚名一杯酒,李白雄豪绝妙诗,同与徐凝传不朽。
明日移舟过洞庭,兰花斑竹远沙汀,摩挲老子双愁眼,细看君山一点青。 -
118.《舟抵南康望庐山》 明·杨基
春山如春草,春来无不好。
况是香炉峰百叠,屏风围五老。
嘤嘤历历谷鸟哀,朱朱粉粉山花开。
芙蓉削出紫雾上,瀑布倒泻青天来。 -
119.《耆英会诗》 宋·王拱辰
西都山水天下奇,神嵩景室环清伊。
甫申间气秀不绝,生贤会坚昌明时。
衣冠占数盛文雅,台符卿月光离离。
魏京雄奥压幽朔,游宫御府严天威。 -
120.《奉寄赵伯器参政尹时中员外五十韵》 元·王逢
诏立淮南省,符张阃外兵。
风雷朝焕发,牛斗夜精明。
参政材超伟,元僚器老成。
武林多树政,禁御旧蜚英。