-
141.《早夏寄元校书》 唐·司空曙
独游野径送芳菲,高竹林居接翠微。
绿岸草深虫入遍,青丛花尽蝶来稀。
珠荷荐果香寒簟,玉柄摇风满夏衣。
蓬荜永无车马到,更当斋夜忆玄晖。 -
142.《送杨闲侍御拜命赴上都》 唐·刘商
贺客移星使,丝纶出紫微。
手中霜作简,身上绣为衣。
骢马朝天疾,台乌向日飞。
亲朋皆避路,不是送人稀。 -
143.《别郎上人》 唐·冷朝阳
过云寻释子,话别更依依。
静室开来久,游人到自稀。
触风香气尽,隔水磬声微。
独傍孤松立,尘中多是非。 -
144.《同达奚宰游窦子明仙坛(一作同张明府游仙台)》 唐·朱湾
松桧阴深一径微,中峰石室到人稀。
仙官不住青山在,故老相传白日飞。
华表问栽何岁木,片云留著去时衣。
今朝茂宰寻真处,暂驻双凫且莫归。 -
145.《晚秋陪崔阁老、张秘监阁老、苗…斐然酬和有愧芜音》 唐·权德舆
方驾游何许,仙源去似归。
萦回留胜赏,萧洒出尘机。
泛菊贤人至,烧丹姹女飞。
步虚清晓籁,隐几吸晨晖。 -
146.《杂言和常州李员外副使春日戏题十首》 唐·权德舆
随风柳絮轻,映日杏花明。
无奈花深处,流莺三数声。
兰桡画舸转花塘,水映风摇路渐香。
任兴不知行近远,更怜微月照鸣榔。 -
147.《和武相早朝中书候传点书怀奉呈》 唐·羊士谔
殿省秘清晓,夔龙升紫微。
星辰拱帝座,剑履翊天机。
耿耿金波缺,沉沉玉漏稀。
彩笺蹲鸷兽,画扇列名翚。 -
148.《山石》 唐·韩愈
山石荦确行径微,黄昏到寺蝙蝠飞。
升堂坐阶新雨足,芭蕉叶大栀子肥。
僧言古壁佛画好,以火来照所见稀。
铺床拂席置羹饭,疏粝亦足饱我饥。 -
149.《鸣雁》 唐·韩愈
嗷嗷鸣雁鸣且飞,穷秋南去春北归。
去寒就暖识所依,天长地阔栖息稀。
风霜酸苦稻粱微,毛羽摧落身不肥。 -
150.《送区弘南归》 唐·韩愈
穆昔南征军不归,虫沙猿鹤伏以飞。
汹汹洞庭莽翠微,九疑镵天荒是非。
野有象犀水贝玑,分散百宝人士稀。 -
151.《秋思二首》 唐·王涯
网轩凉吹动轻衣,夜听更长玉漏稀。
月度天河光转湿,鹊惊秋树叶频飞。
宫连太液见沧波,暑气微消秋意多。
一夜清风蘋末起,露珠翻尽满池荷。 -
152.《赠东岳张炼师》 唐·刘禹锡
东岳真人张炼师,高情雅淡世间稀。
堪为列女书青简,久事元君住翠微。
金缕机中抛锦字,玉清台上著霓衣。
云衢不要吹箫伴,只拟乘鸾独自飞。 -
153.《远游》 唐·孟郊
慈乌不远飞,孝子念先归。
而我独何事,四时心有违。
江海恋空积,波涛信来稀。
长为路傍食,著尽家中衣。 -
154.《上河阳李大夫》 唐·孟郊
上将秉神略,至兵无猛威。
三军当严冬,一抚胜重衣。
霜剑夺众景,夜星失长辉。
苍鹰独立时,恶鸟不敢飞。 -
155.《送淡公》 唐·孟郊
燕本冰雪骨,越淡莲花风。
五言双宝刀,联响高飞鸿。
翰苑钱舍人,诗韵铿雷公。
识本未识淡,仰咏嗟无穷。 -
156.《吊卢殷》 唐·孟郊
诗人多清峭,饿死抱空山。
白云既无主,飞出意等闲。
久病床席尸,护丧童仆孱。
故书穷鼠啮,狼藉一室间。 -
157.《送金少卿副使归新罗》 唐·张籍
云岛茫茫天畔微,向东万里一帆飞。
久为侍子承恩重,今佐使臣衔命归。
通海便应将国信,到家犹自著朝衣。
从前此去人无数,光彩如君定是稀。 -
158.《酬友封话旧叙怀十二韵(依次重用为韵)》 唐·元稹
风波千里别,书信二年稀。
乍见悲兼喜,犹惊是与非。
身名判作梦,杯盏莫相违。
草馆同床宿,沙头待月归。 -
159.《酬乐天东南行诗一百韵》 唐·元稹
我病方吟越,君行已过湖。
去应缘直道,哭不为穷途。
亚竹寒惊牖,空堂夜向隅。
暗魂思背烛,危梦怯乘桴。 -
160.《月三十韵》 唐·元稹
蓂叶标新朔,霜豪引细辉。
白眉惊半隐,虹势讶全微。
凉魄潭空洞,虚弓雁畏威。
上弦何汲汲,佳色转依依。