-
1.《横塘道中》 宋·何昌弼
一舸凌风去,萦纡几度村。
水清鱼引子,田美稻生孙。
山近尘埃远,秋晴枕席温。
悠悠迷处所,疑是武陵源。 -
2.《句》 宋·蒋堂
向日草青牛引犊,经秋田熟稻生孙。
-
3.《海监道中》 宋·李长民
一舸凌风去,萦纡度几村。
水清鱼视子,地美稻生孙。
山近尘埃远,秋晴枕席温。
悠悠向何所,欸乃武陵源。 -
4.《孙志康许为南酿前日已闻籴米欣然作诗以问之》 宋·张耒
平生一尊酒,风月不可无。
谪官将十年,一醉未易图。
市岂无旗亭,官亦有酒垆。
薄乃捩齿酸,一滴不可沽。 -
5.《和孙同年卞山龙洞祷晴》 宋·苏轼
吴兴连月雨,釜甑生鱼蛙。
往问卞山龙,曷不安厥家。
梯空上巉绝,俯视惊谽谺。
神井涌云盖,阴崖垂藓花。 -
6.《和孙延寿喜雨述怀韵》 宋·王之道
小雨霏霏夜接朝,乍惊和气入民谣。
官逋遮为麦秋缓,酒价定随人意饶。
欲落枣花蚕断茧,半黄梅子稻移苗。
书生不惯征徭苦,牢落僧房不自聊。 -
7.《戏咏老农观稻以秋字为韵》 宋·方回
扶杖行阡陌,粳籼极望秋。
儿孙邀按视,父宿听分抽。
村佃同黄馘,山妻对白头。
负禾难努力,拾穗尚明眸。 -
8.《义田记》 宋·钱公辅
范文正公,苏人也,平生好施与,择其亲而贫,疏而贤者,咸施之。
方贵显时,置负郭常稔之田千亩,号曰义田,以养济群族之人。
日有食,岁有衣,嫁娶凶葬,皆有赡。
择族之长而贤者主其计,而时共出纳焉。 -
9.《鲁颂·閟宫》 先秦·佚名
閟宫有侐,实实枚枚。
赫赫姜嫄,其德不回。
上帝是依,无灾无害。
弥月不迟,是生后稷。 -
10.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
11.《东坡八首(并叙)》 宋·苏轼
余至黄州二年,日以困匮,故人马正卿哀余乏食,为于郡中请故营地数十亩,使得躬耕其中。
地既久荒为茨棘瓦砾之场,而岁又大旱,垦辟之劳,筋力殆尽。
释耒而叹,乃作是诗,自愍其勤,庶几来岁之入以忘其劳焉。
废垒无人顾,颓垣满蓬蒿。 -
12.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
13.《快活歌二首》 宋·白玉蟾
诚哉一得即永得。
大都要藉周天火,十月圣胎方始圆。
虽结丹头终耗失, -
14.《后出塞五首》 唐·杜甫
男儿生世间,及壮当封侯。
战伐有功业,焉能守旧丘?
召募赴蓟门,军动不可留。
千金买马鞍,百金装刀头。 -
15.《春日田园杂兴》 宋·范成大
柳花深巷午鸡声,桑叶尖新绿未成。
坐睡觉来无一事,满窗晴日看蚕生。
土膏欲动雨频催,万草千花一饷开;舍后荒畦犹绿秀,邻家鞭笋过墙来。
高田二麦接山青,傍水低田绿未耕;桃奇满村春似锦,踏歌椎鼓过清明。 -
16.《会庆堂》 明·唐之淳
飘飘山上云,乃在谷中藏。
风吹万里去,何当还旧乡。
阿翁昔居乡,黑发坐高堂。
手栽堂前树,日夕望阴凉。 -
17.《寿胡运使》 宋·刘阆风
青原连峰郁嵯峨,中产瑞石如金螺。
清淑之气孕秀多,蜿蟺礴无偏颇。
间世人杰文星罗,六一鸣道继雄轲。
忠简名节森聱牙,乃孙所学能传家。 -
18.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
19.《赠友五首》 唐·白居易
一年十二月,每月有常令。
君出臣奉行,谓之握金镜。
由兹六气顺,以遂万物性。
时令一反常,生灵受其病。 -
20.《和微之春日投简阳明洞天五十韵》 唐·白居易
青阳行已半,白日坐将徂。
越国强仍大,稽城高且孤。
利饶盐煮海,名胜水澄湖。
牛斗天垂象,台明地展图。