-
81.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
82.《任德广通判拉游长松以诗见贻次其韵》 宋·李流谦
稽首头陀问八还,扬眉应已破玄关。
苦无骨相侯千户,薄有生涯屋数间。
笑读道书蒙疑帕,喜浇茗碗酌青山。
从公一瓣薰知见,谷雾无心泽豹斑。 -
83.《桃源图》 宋·楼钥
桃源初传武陵谿,靖节作记人不疑。
其先深避嬴政虐,嘉遯与世真相违。
尚不知汉况晋魏,子孙绵远无终期。
正如三韩有秦语,传为神仙愈难知。 -
84.《林和叔侍郎龟潭庄》 宋·楼钥
顷年曾记游花谿,宗枢潭府谿之湄。
徘徊其上叹秀爽,宜有英才瑞明时。
岩岩林公天与奇,劲气不为金石移。
少以六义鸣上庠,游宦所至英声驰。 -
85.《上已领客》 宋·魏了翁
流觞元已奚所因,更指三日为良辰。
山阴坐上皆豪逸,长安水边多丽人。
临流有许豪与丽,元无一个能知津。
韩婴何凭指溱洧,束晳胡据诬周秦。 -
86.《连日快晴登金华庵观大面诸峰》 宋·程公许
斋心谒殊庭,异境目力眩。
积阴疑漏天,娲石谁与炼。
列仙喜我于,一笑晴景现。
絮云敛太空,螺翠敞大面, -
87.《罗仙宫道士留午饭后遍览山中佳景三十六峰罗》 宋·程公许
老树万安驿,古井罗真山。
玉虬五云车,仙翁此往还。
云纵久不刓,泛景疑可攀。
忆昔摛藻频,题诗揭松关。 -
88.《述九颂·入辅》 宋·程公许
奫沦兮泽有水,渺莫窥兮涯涘。
鼓之雷兮嘘之风,沛万里兮流莫止。
潏涛澜兮泛东洋,张乾纳兮翕坤纪。
小观兮古今,贤运兮齐轨。 -
89.《丁亥纪蜀百韵》 宋·李曾伯
在负在娵觜,羲双正东陆。
羽书西边来,胡骑报南牧。
仓茫星火急,飘忽风雨速。
凭陵我封疆,剽掠我孳留。 -
90.《和蒋全愚韵》 宋·仇远
金坛有耆英,学博声名早。
搜奇薄庄骚,稽古极羲昊。
君甚似乐天,税冕居履道。
息游鬻骆马,尚友敬胡杲。 -
91.《伤张荫麟》 当代·钱钟书
清晨起读报,失声惊子死。
天翻大地覆,波云正谲诡。
绝知无佳讯,未忍置不视。
赫然阿堵中,子占一角纸。 -
92.《讼田行》 宋·陈藻
乐轩世俗文不工,场屋此生难遭逢。
百年饿死真可惜,人命只在田亩中。
远行直到西融州,客装收拾来归休。
江滩象窟百无忧,却陷人心危险头。 -
93.《进读唐书终帙》 宋·宋庠
隋室重氛极,唐家景命新。
地归裂残壤,天洗战馀尘。
遂纳诸戎贡,争陪二月巡。
瀛洲登俊老,烟阁尽名臣。 -
94.《耕休》 宋·戴表元
耕休何处散烦劳,东埭西梁信所遭。
溪水清清照鱼影,山风细细落松毛。
无名野草疑皆药,有韵村谣例近骚。
稽古祗堪农圃用,莫将车马误儿曹。 -
95.《解汤延祖字》 宋·李覯
仲尼作经授曾子,明稽至孝之终始。
始於事亲终立身,以是扬名於后世。
大雅有言念尔祖,述脩其德乃为美。
圣训昭昭十八章,写之琬琰千馀岁。 -
96.《同诸友寻幽登飞来峰》 宋·释文珦
湖际山何限,飞来独著名。
玲珑疑鬼凿,崷崒自天成。
猿去犹存洞,龙归尚有泓。
树因含玉润,泉为炼丹清。 -
97.《偈颂一百五十首》 宋·释心月
九年面壁,有理难伸。
三日耳聋,无辞可措。
堪悲堪笑,自昔自今。
尽道以心传心,一向将错就错。
年代深远,疑案难稽。
既然呷汁罪同,合与一状领过。 -
98.《梅花石吟》 宋·舒岳祥
梅花树下梅花石,花作玉玉妆石铁色。
黄筌粉本花光枝,风吹数片尤奇特。
何年处士横斜句,影落寒溪印苔碛。
又疑飞自罗浮来,花仟谪堕投苍璧。 -
99.《入广丰仓领米忆所遇》 宋·曾丰
创意入仓稽斗斛,乃逢两鹤三头鹿。
意者殆天假其衷,怜我清高堕于俗。
翛翛两鹤雄与雌,三鹿雄雌连一儿。
本生自有山林在,安用来游城市为。 -
100.《读东坡叠嶂图有感因次其韵》 宋·张九成
虬须英武喧天渊,当时功臣画凌烟。
汉家骁骑才三万,北攻稽落事燕然。
勋名鼎鼎磨星斗,百年衰落归黄泉。
人间万事都如梦,不如挂冠神武寻山川。