-
21.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
22.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
23.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
24.《送歙砚与裴唐卿》 宋·史伯强
平生足迹遍九州,知子笔端回万牛。
歙砚故持赠,夜光非暗投。
兹实旧坑子坑尾,远胜洮州绿鸭头。
清淑之德隐于石,珉中玉表非其俦。 -
25.《留题云门山雍熙院》 宋·谢景温
耶溪欲尽山转青,中有三寺山为屏。
秦峰表里植苍翠,仰视万木相峥嵘。
雪霜洗尽尘土迹,龙蛇蛰处烟氛生。
我携宾友事登览,穿径已觉毛骨轻。 -
26.《桃源》 明·刘崧
青林被重冈,苍石立绝涧。
冥冥松风回,高蔓弱可绾。
驱车鹤岭下,沮洳湿危栈。
微茫烟霞集,披靡杉筠间。 -
27.《怀京口》 明·舒頔
我昔游北固,飘飘紫霞裾。
手招云中君,啸傲惊天衢。
一别回尘寰,于今五载余。
缅怀城中朱紫客,朝台暮省相催迫。 -
28.《次韵孔毅甫久旱已而甚雨三首》 宋·苏轼
饥人忽梦饭甑溢,梦中一饱百忧失。
只知梦饱本来空,未悟真饥定何物。
我生无田食破砚,尔来砚枯磨不出。
去年太岁空在酉,傍舍壶浆不容乞。 -
29.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
30.《岁暮书怀寄林玉溪》 宋·戴复古
笑共梅花语,穷难与命争。
人皆居燠馆,我独堕寒坑。
假合非吾道,幽栖了此生。
门墙元自静,群小莫从横。 -
31.《大明铙歌鼓吹曲十三篇》 元·杨维桢
於王气,涂之冈。
五百祀,皇陵藏。
火流乌,星流红,驾生圣人应天祥。
圣人生,六合一统天下昌。 -
32.《赠孙尉姑苏紫石铫孙有诗次韵》 宋·虞俦
吴侬生长水与云,不采莲花拔蒲根。
穷山凿石出奇怪,颠坑仆谷无寒温。
宣和倖臣以佞进,横江花石如云屯。
造化有此诚疮痏,奈何浮靡夸朴敦。 -
33.《甲戌八月初九夜武康山中洪水骤发越十日漕司》 宋·董嗣杲
甲戌缠国哀,时属秋八月。
近辅馀英山,洪水中夜发。
狼藉彻旬雨,拔地殊飘忽。
滔天肆奔迸,变幻起崷崒。 -
34.《冬至观两宫盛礼忧奏御》 宋·宋庠
帝运姚华协,天元汉历长。
三正来复旦,万寿此称觞。
洛宅均中景,涂山采旧草。
礼文穷竹素,欢意动梯航。 -
35.《水图诗寿王丞相》 宋·项安世
水于天地间,体物而不倚。
其数为天一,众有之所始。
其辰为壬癸,重任之所揆。
其德为智端,非非而是是。 -
36.《简虞子建》 宋·张镃
虞君借屋王城里,闭门端从穷经史。
游谒俱非射利徒,名公往往为如已。
年来清贫渐到骨,造命由天常自委。
属客虽悭北海樽,出街尚矜东郭履。 -
37.《谢屏山吴显父惠歙砚》 宋·艾性夫
苍玉光寒篆紫烟,重重封裹到梅边。
得君一片歙溪石,即我终身绵上田。
少达必穿维翰铁,尽穷共守子云玄。
老坡莫遣穷居后,远在茶坑凤咮前。 -
38.《送胡子游学正》 宋·方回
俗徒纷云云,章甫殊不竞。
不竞何以故,无奈二氏横。
予曰实不然,请各言其行。
开辟古至今,儒道独也正。 -
39.《题柯德阳埽尘斋》 宋·方回
尧舜上圣姿,犹以学为事。
矧伊匪生知,不学知不致。
可学而不学,是谓自暴弃。
俯首就佔毕,又患学不至。 -
40.《赠相士李山屋》 宋·方回
四十五万坑长平,五十六万败彭城。
头小而锐重瞳子,可谓善虞能用兵。
杀人何得惨如此,不知天亦还杀尔。
世间产一虎头相,几阵生灵为渠死。