-
21.《横吹曲辞·出塞曲》 唐·于鹄
微雪将军出,吹笳天未明。
观兵登古戍,斩将对双旌。
分阵瞻山势,潜军制马鸣。
如今新史上,已有灭胡名。 -
22.《横吹曲辞·骢马(一曰骢马驱)》 唐·李群玉
浮云何权奇,绝足势未知。
长嘶青海风,躞蹀振云丝。
由来渥洼种,本是苍龙儿。
穆满不再活,无人昆阆骑。 -
23.《琴曲歌辞·别鹤》 唐·杜牧
分飞共所从,六翮势摧风。
声断碧云外,影孤明月中。
青田归路远,月桂旧巢空。
矫翼知何处,天涯不可穷。 -
24.《琴曲歌辞·飞鸢操》 唐·刘禹锡
鸢飞杳杳青云里,鸢鸣萧萧风四起。
旗尾飘扬势渐高,箭头砉划声相似。
长空悠悠霁日悬,六翮不动凝飞烟。 -
25.《杂曲歌辞·古别离二首》 唐·李端
水国叶黄时,洞庭霜落夜。
行舟闻商估,宿在枫林下。
此地送君还,茫茫似梦间。
后期知几日,前路转多山。 -
26.《赋桥》 唐·张文琮
造舟浮谓日,鞭石表秦初。
星文遥写汉,虹势尚凌虚。
已授文成履,空题武骑书。
别有临濠上,栖偃独观鱼。 -
27.《和姚令公哭李尚书乂》 唐·张九龄
贵贱虽殊等,平生窃下风。
云泥势已绝,山海纳还通。
忽叹登龙者,翻将吊鹤同。
琴诗犹可托,剑履独成空。 -
28.《入崖口五渡寄李適》 唐·宋之问
抱琴登绝壑,伐木溯清川。
路极意谓尽,势回趣转绵。
人远草木秀,山深云景鲜。
余负海峤情,自昔微尚然。 -
29.《桥》 唐·李峤
乌鹊填应满,黄公去不归。
势疑虹始见,形似雁初飞。
妙应七星制,高分半月辉。
秦王空构石,仙岛远难依。 -
30.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
31.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
32.《岳阳石门墨山二山相连有禅堂观天下绝境》 唐·张说
囷轮江上山,近在华容县。
常涉巴丘首,天晴遥可见。
佳游屡前诺,芳月愆幽眷。
及此符守移,欢言临道便。 -
33.《和朱使欣二首》 唐·张说
南土多为寇,西江尽畏途。
山行阻篁竹,水宿碍萑蒲。
使越才应有,征蛮力岂无。
空传人赠剑,不见虎衔珠。 -
34.《过蜀龙门》 唐·沈佺期
龙门非禹凿,诡怪乃天功。
西南出巴峡,不与众山同。
长窦亘五里,宛转复嵌空。
伏湍喣潜石,瀑水生轮风。 -
35.《秋夜陪张丞相赵侍御游灉湖二首》 唐·尹懋
熊轼巴陵地,鹢舟湘水浔。
江山与势远,泉石自幽深。
杳霭入天壑,冥茫见道心。
超然无俗事,清宴有空林。 -
36.《和崔司马登称心山寺》 唐·孙逖
郡府乘休日,王城访道初。
觉花迎步履,香草藉行车。
倚阁观无际,寻山坐太虚。
岩空迷禹迹,海静望秦馀。 -
37.《樟亭观涛》 唐·宋昱
涛来势转雄,猎猎驾长风。
雷震云霓里,山飞霜雪中。
激流起平地,吹涝上侵空。
翕辟乾坤异,盈虚日月同。 -
38.《省试夏日可畏(一作张籍诗)》 唐·丘为
赫赫温风扇,炎炎夏日徂。
火威驰迥野,畏景烁遥途。
势矫翔阳翰,功分造化炉。
禁城千品烛,黄道一轮孤。
落照频空簟,馀晖卷夕梧。
如何倦游子,中路独踟蹰。 -
39.《送刘四赴夏县》 唐·李颀
九霄特立红鸾姿,万仞孤生玉树枝。
刘侯致身能若此,天骨自然多叹美。
声名播扬二十年,足下长途几千里。 -
40.《游茅山五首》 唐·储光羲
十年别乡县,西云入皇州。
此意在观国,不言空远游。
九衢平若水,利往无轻舟。
北洛反初路,东江还故丘。