-
41.《题汪圣鍚坟庵真如轩在玉山常山之间》 宋·杨万里
东吴南垂楚北际,中央不合大如砺。
百滩千嶂自一川,清空不是人间世。
玉山先生携老禅,把茅结庵开小轩。
身前身後来醉眠,一醉不醒三千年。 -
42.《吴学士石屏歌》 宋·欧阳修
晨光入林众鸟惊,腷膊群飞鸦乱鸣。
穿林四散投空去,黄口巢中饥待哺。
雌者下啄雄高盘,雄雌相呼飞复。
还空林无人鸟声乐,古木参天枝屈蟠。 -
43.《题浯溪》 宋·白玉蟾
芙蓉睡足西风冷,渔阳捲入来无影。
不思夜火笑骊山,甘欲庭花唱宫井。
马嵬山下杜鹃声,罗袜空凄花草馨。
谁谓霓裳非有情,倚腔犹韵雨霖铃。 -
44.《姜山通阇黎真骨归塔以诗送之》 宋·王铚
空门龙象道高升,坐使山川胜气增。
天道不言成西运,人间无处证三乘。
云深尚有游山客,烟冷空余礼塔僧。
一苇莫嗟成万古,幻身来往本何曾。 -
45.《黄山》 宋·杨公远
古今墨客兼骚客,推许黄山甲众山。
三十六峰层汉外,百千万岫乱云间。
炼丹帝往名长在,捣药仙归臼已閒。
叶落花开人寂寂,雄鸣雌和鸟关关。 -
46.《三级泉》 宋·白玉蟾
缘溪深入桃花坞,紫霞隐隐幽禽语。
九层峭壁划春空,三级鸣泉飞暮雨。
落日衔山红影湿,冷云抱石苍崖古。
激回涧底散冰花,喷上松梢雪飘缕。 -
47.《梦游春七十韵》 唐·元稹
昔岁梦游春,梦游何所遇。
梦入深洞中,果遂平生趣。
清泠浅漫流,画舫兰篙渡。
过尽万株桃,盘旋竹林路。 -
48.《张公洞》 元·周砥
倏忽凿混沌,兹事岂其余。
不知几何年,云古仙人居。
嗟我至此为踌躇,洞天诸宫窅兮黑。
试命烈火烛空虚,森森怪石相对立,如口欲语手欲抾前有 -
49.《赠笔工陆继翁》 明·曾棨
吴兴笔工陆文宝,制作不与常人同。
自然入手造神妙,所以举世称良工。
有时盘礴坐轩中,石盘水清如镜中。
空山老兔脱毛骨,简拔精锐披蒙茸。 -
50.《感事四首》 宋·欧阳修
空山一道士,辛苦学延龄。
一旦随物化,反言仙已成。
开坟见空棺,谓已超青冥。
尸解如蛇蝉,换骨蜕其形。
既云须变化,何不任死生。 -
51.《次韵秦观见寄》 宋·苏辙
东家有贤人,西家苦相忽。
幽兰委冰霜,掩霭特未发。
春风限芳蕤,烂漫安可没。
东南信多士,人物世不阙。 -
52.《山中书怀》 宋·岳珂
我昨浮平湖,时适逢中秋。
十年鸥鹭盟,万丈蛟龙湫。
微风自远至,皓月当上头。
朋游凡三人,一举累百瓯。 -
53.《次韵萧同年古意》 宋·方岳
春拜有耕夫,扣角卧林麓。
朝饥不能忍,肯受世熏沐。
脱身从牛衣,入耳皆狗曲。
何如一蓑寒,风雨立於独。 -
54.《重游雁山分得六题·天聪洞》 宋·薛嵎
天听本非耳,形容独费吟。
岂伊空凿团,能探杳冥心。
混沌开中窍,空虚纳众音。
下临千仞险,当暑骨毛森。 -
55.《登首阳山谒夷齐庙》 唐·李颀
古人已不见,乔木竟谁过。
寂寞首阳山,白云空复多。
苍苔归地骨,皓首采薇歌。
毕命无怨色,成仁其若何。 -
56.《山行》 宋·董嗣杲
山路本无雨,雾滃露点湿。
脚滑几欲缩,举步真如絷。
剉过万千山,云磴莫计级。
更多仙泉甘,潭深绝绠汲。
力疲骨节酸,远眺空伫立。
旷怀无与言,付与诗收拾。 -
57.《九仙山》 宋·陈元通
九仙曾住九山头,仙去山空岁月幽。
为爱遍寻方外侣,乘閒便向洞前游。
苍苔断处踪犹在,玉局残来子未收。
换骨丹砂应几转,吾生结得此缘不。 -
58.《廿五日晓泛山行历龙井诸处还孤山湖是日物色》 明·冯梦祯
清旦践夙期,泛舟益新侣。
和风沁肌骨,初旭媚空水。
水穷山色亲,径曲树容美。
龙泓昼常阴,竹阁晴疑雨。 -
59.《钟山法会诗(八首)》 明·同庵简公
皓月华星傍九霄,夜深端坐圣躬劳。
乐声按舞渔山近,花雨飘空鹫岭高。
玉册读文传太祝,金柈捧奠出仪曹。
从容望燎銮舆动,目送中天白玉毫。 -
60.《雪月溪山歌送天然道首座归蜀》 明·香严和尚
蜀路连云知几许,策勤斯道耐寒暑。
拨开云雾睹青天,仍与孤云为伴侣。
布慈云,施法雨,竿木随身能作主。
德云不在妙高峰,此去逢人休错举。