-
1.《段宥厅孤桐》 唐·王昌龄
凤凰所宿处,月映孤桐寒。
槁叶零落尽,空柯苍翠残。
虚心谁能见,直影非无端。
响发调尚苦,清商劳一弹。 -
2.《春鸟图歌》 明·刘昌
王生手持春鸟图,劝我试作春鸟歌。
凤凰不来碧梧老,喧啾奈此春鸟何。
黄鹂巧言紫燕舞,名花掩冉薰天和。
一双飞起白练带,纷纷引类无空柯。 -
3.《段宥厅孤桐》 唐·王昌龄
凤皇所宿处,月映孤桐寒。
槁叶零落尽,空柯苍翠残。
虚心谁能见,直影非无端。
响发调尚苦,清商劳一弹。 -
4.《福昌秋日效张文昌二首》 宋·张耒
秋野无人秋日白,禾黍登场风索索。
豆田黄时霜已多,桑虫食叶留空柯。
小蝶翩翩晚花紫,野鹑啄粟惊人起。
洛阳西原君莫行,秋光处处系人情。 -
5.《美哉》 宋·张耒
美哉洋洋清颍尾,西通天邑无千里。
舸艤大艑起危樯,淮颍耕田岁收米。
茫茫陂泽带平原,古时沟涧还相连。
昔人屯田戍兵处,今人阡陌连丘墓。 -
6.《游烂柯山四首》 唐·李幼卿
拂雾理孤策,薄霄眺层岑。
迥升烟雾外,豁见天地心。
物象不可及,迟回空咏吟。
巨石何崔嵬,横桥架山顶。 -
7.《游烂柯山四首》 唐·李深
寻源路不迷,绝顶与云齐。
坐引群峰小,平看万木低。
双林春色上,正有子规啼。
嵌空横洞天,磅礴倚崖巘.宛如虹势出,可赏不可转。 -
8.《游烂柯山》 唐·羊滔
步登春岩里,更上最远山。
聊见宇宙阔,遂令身世闲。
清辉赏不尽,高驾何时还。
石梁耸千尽,高盼出林□。 -
9.《烂柯石》 唐·孟郊
仙界一日内,人间千载穷。
双棋未遍局,万物皆为空。
樵客返归路,斧柯烂从风。
唯馀石桥在,犹自凌丹虹。 -
10.《烂柯石》 唐·孟郊
仙界一日内,人间千载穷。
双棋未遍局,万物皆为空。
樵客返归路,斧柯烂从风。
唯馀石桥在,犹自凌丹虹。