-
41.《纪梦游甘露寺(寺在京口北固山上)》 唐·陆龟蒙
昔卧嵩高云,云窗正寒夕。
披裘忽生梦,似到空王宅。
峨天一峰立,栏楯横半壁。
级倚绿巅差,关临赤霄辟。 -
42.《奉和袭美古杉三十韵》 唐·陆龟蒙
众木尽相遗,孤芳独任奇。
锸天形硉兀,当殿势頫危。
恐是夸娥怒,教临嶻嶭衰。
节穿开耳目,根瘿坐熊罴。 -
43.《悼鹤和袭美》 唐·张贲
渥顶鲜毛品格驯,莎庭闲暇重难群。
无端日暮东风起,飘散春空一片云。 -
44.《宿刘温书斋》 唐·张乔
不掩盈窗月,天然格调高。
凉风移蟋蟀,落叶在离骚。
回笔挑灯烬,悬图见海涛。
因论三国志,空载几英豪。 -
45.《宿刘温书斋》 唐·周朴
不掩盈窗日,天然格调高。
凉风移蟋蟀,落叶在离骚。
回笔挑灯烬,悬图见海潮。
因论三国志,空载几英豪。 -
46.《夜坐》 唐·韩偓
天似空江星似波,时时珠露滴圆荷。
平生踪迹慕真隐,此夕襟怀深自多。
格是厌厌饶酒病,终须的的学渔歌。
无名无位堪休去,犹拟朝衣换钓蓑。 -
47.《赴阙次留献荆南成相公三十韵》 唐·吴融
分阃兼文德,持衡有武功。
荆南知独去,海内更谁同。
拔地孤峰秀,当天一鹗雄。
云生五色笔,月吐六钧弓。 -
48.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
49.《句》 唐·崔道融
万里一点白,长空鸟不飞。
(《边庭雪》,见《诗格》)
如今却羡相如富,犹有人间四壁居。
(见杨万里《诗话》) -
50.《句》 唐·孟宾于
远树连沙静,闲舟入浦迟。
(《夏日曲江》)
帘垂群吏散,苔长讼庭闲。
(赠徐明府,并《诗中旨格》) -
51.《句》 唐·孟宾于
远树连沙静,闲舟入浦迟。
(《夏日曲江》)
帘垂群吏散,苔长讼庭闲。
(赠徐明府,并《诗中旨格》) -
52.《哭刑部侍郎乔公诗》 唐·徐铉
举世重文雅,夫君更质真。
曾嗟混鸡鹤,终日异淄磷。
词赋离骚客,封章谏诤臣。
襟怀道家侣,标格古时人。 -
53.《晚秋郾城夜会联句》 唐·韩愈
从军古云乐,谈笑青油幕。
灯明夜观棋,月暗秋城柝。
——李正封
羁客方寂历,惊乌时落泊。 -
54.《奉酬于中丞使君郡斋卧病见示一首》 唐·皎然
宿昔祖师教,了空无不可。
枯槁未死身,理心寄行坐。
仁公施春令,和风来泽我。
生成一草木,大道无负荷。 -
55.《妙喜寺高房期灵澈上人不至,重招之一首》 唐·皎然
晨起峰顶心,怀人望空碧。
扫雪开寺门,洒水净僧席。
言笑形外阻,风仪想中觌。
驰心惊叶动,倾耳闻泉滴。 -
56.《答苏州韦应物郎中》 唐·皎然
诗教殆沦缺,庸音互相倾。
忽观风骚韵,会我夙昔情。
荡漾学海资,郁为诗人英。
格将寒松高,气与秋江清。 -
57.《赠李粲秀才(字辉用)》 唐·僧鸾
陇西辉用真才子,搜奇探险无伦比。
笔下铦磨巨阙锋,胸中静滟西江水。
哀弦古乐清人耳,月露激寒哭秋鬼。 -
58.《离乱后寄九峰和尚二首》 唐·贯休
乱后知深隐,庵应近石楼。
异香因雪歇,仙果落池浮。
诗老全抛格,心空未到头。
还应嫌笑我,世路独悠悠。 -
59.《离乱后寄九峰和尚二首》 唐·贯休
乱后知深隐,庵应近石楼。
异香因雪歇,仙果落池浮。
诗老全抛格,心空未到头。
还应嫌笑我,世路独悠悠。 -
60.《寄洛下王彝训先辈二首》 唐·齐己
贾岛存正始,王维留格言。
千篇千古在,一咏一惊魂。
离别无他寄,相思共此门。
阳春堪永恨,郢路转尘昏。