-
41.《次韵秦观见寄》 宋·苏辙
东家有贤人,西家苦相忽。
幽兰委冰霜,掩霭特未发。
春风限芳蕤,烂漫安可没。
东南信多士,人物世不阙。 -
42.《谢襄阳陶宰惠靖节先生编年大本》 宋·陈造
陶翁清节人可追,陶诗妙处吾所师。
百篇昭昭揭日月,行云流水无定姿。
颠倒后前昧甲子,可忍白璧犹小疵。
三家纪述互蹖駮,千载传授仍参差。 -
43.《石门洞》 宋·楼钥
扁舟百里莲城回,青山中断立两崖。
清都虎豹隐不见,但见阊阖排云开。
峰回失喜大飞瀑,声震万壑惊春雷。
掀髯目极九霄外,玉虹千丈飞空来。 -
44.《和元汝功江楼待月》 宋·郭印
危楼百尺閒临水,玉宇无云天万里。
悠悠山月涌晴空,举头拭目增欢喜。
鱼龙何处深避藏,影落澄江清彻底。
欲揖嫦娥上广寒,古来遭遇应无几。 -
45.《寄眠云处士》 宋·宋无
闻说华阳洞,人间第八天。
茅君旌屡降,弘景驾常延。
地吐黄金气,潭流碧玉泉。
神丹光夜发,朱草叶春妍。 -
46.《洞仙歌(仙吕调)》 宋·柳永
乘兴,闲泛兰舟,渺渺烟波东去。
淑气散幽香,满蕙兰汀渚。
绿芜平畹,和风轻暖,曲岸垂杨,隐隐隔、桃花圃。
芳树外,闪闪酒旗遥举。 -
47.《洞仙歌(填卢仝诗)》 宋·晁补之
当时我醉,美人颜色,如花堪悦。
今日美人去,恨天涯离别。
青楼朱箔,婵娟蟾桂,三五初圆,伤二八、还又缺。
空伫立,一望一见心绝。 -
48.《洞仙歌》 宋·赵子发
荒山明月,下有云来去。
深夜纤毫静可数。
问古今底事,留此空光,修月户、犹是当年玉斧。
思君持羽扇,来伴微吟,水珮风环饮松露。 -
49.《洞仙歌》 宋·刘一止
细风轻雾,锁山城清晓。
冷蕊疏枝为谁好。
对斜桥孤驿,流水溅溅,无限意,清影徘徊自照。
何郎空立马,恼乱余香,绮思凭花更娟妙。 -
50.《水龙吟(郎官湖)》 宋·李祁
碧山横绕清湖,茂林秀麓波光里。
南宫老大,西洲漂荡,危亭重倚。
雨步云行,饵风饮雾,平生游戏。
笑此中空洞,都无一物,有神妙、浩然气。 -
51.《洞仙歌》 宋·赵鼎
空山雨过,月色浮新酿。
把盏无人共心赏。
漫悲吟、独自捻断霜须,还就寝、秋入孤衾渐爽。
可怜窗外竹,不怕西风,一夜潇潇弄疏响。 -
52.《洞仙歌(元宵词)》 宋·丘崈
□□春□,□画□□处。
十里红莲照歌舞。
望鳌山天际,宝篆翻空,看未了,涌出珠宫贝宇。
锦江桥那畔,罗绮重重,曲巷深坊暗香度。 -
53.《洞仙歌(丁巳元夕大雨)》 宋·赵师侠
元宵三五。
正好嬉游去。
梅柳蛾蝉斗济楚。
换鞋儿、添头面,只等黄昏,恰恨有、些子无情风雨。 -
54.《洞仙歌(雨)》 宋·陈亮
琐窗秋暮,梦高唐人困,独立西风万千恨。
又檐花、落处滴碎空阶,芙蓉院、无限秋容老尽。
枯荷摧欲折,多少离声,锁断天涯诉幽闷。
似蓬山去后,方士来时,挥粉泪、点点梨花香润。 -
55.《洞仙歌》 宋·卢祖皋
月痕霜晕,雪染冰裁翦。
车马尘中甚曾见。
自扬州吟罢,踏遍西湖,堪爱处,偏是情高韵远。
冷香惊梦破,姑射人归,图画空遗旧妆面。 -
56.《洞仙歌(鹤林赋梅)》 宋·葛长庚
南枝漏泄,一点春光别。
无蝶无蜂正霜雪。
向竹梢疏处,瘦影横斜,真个是,潇洒冰肌玉骨。
黄昏人静,踏碎阶前月。 -
57.《洞仙歌(暑中)》 宋·黄裳
乱蝉何事,冒暑吟如诉。
断续声中为谁苦。
阵云行碧落,舒卷光阴,秋意爽,俄作晴空骤雨。
明珠无限数。 -
58.《洞仙歌(暑中)》 宋·黄裳
乱蝉何事,冒暑吟如诉。
断续声中为谁苦。
阵云行碧落,舒卷光阴,秋意爽,俄作晴空骤雨。
明珠无限数。 -
59.《念奴娇》 宋·高惟月
三山高惟月以庆元戊午校秋试于零陵竣事,尝游淡岩,观山谷留题。
后廿九年,朅来分符,暮秋复游。
睹景物之依然,叹岁月之逾迈。
归兴翩翩,赋念奴娇一阕。 -
60.《洞仙歌(寿须溪·是年,其子受鹭洲山长)》 宋·赵文
千年鹭渚,持作须翁酒。
胜有儿孙上翁寿。
向玉和堂上,樽俎从容,笑此处,惯著丝纶大手。
金丹曾熟未,熟得金丹,头上安头甚时了。