-
1.《示弟子彭资深心斋居士》 宋·释印肃
灵山话月,曹溪指月,禅可禅而成大过。
一念顿超没量人,六月雪歌向猛火。 -
2.《隐潭》 宋·楼钥
灵潭深入白云堆,带雨春云为我开。
乳石半空浑欲堕,瀑泉千尺正中来。
两军酣战鼓鼙急,一雨生寒霹雳催。
中有卧龙君勿狎,有时平地起风雷。 -
3.《清湖早春》 宋·方回
晓窗初起望春云,天色阴晴未十分。
小雨漫空浑不觉,平湖点点见圆纹。 -
4.《送魏升卿擢第归东都,因怀魏校书、陆浑、乔潭》 唐·岑参
井上桐叶雨,灞亭卷秋风。
故人适战胜,匹马归山东。
问君今年三十几,能使香名满人耳。
君不见三峰直上五千仞,见君文章亦如此。 -
5.《奉陪浑侍中上巳日泛渭河》 唐·卢纶
青舸锦帆开,浮天接上台。
晚莺和玉笛,春浪动金罍。
舟楫方朝海,鲸鲵自曝腮。
应怜似萍者,空逐榜人回。 -
6.《赠李司空妓》 唐·刘禹锡
高髻云鬟宫样妆,春风一曲杜韦娘。
司空见惯浑闲事,断尽苏州刺史肠。 -
7.《仁和里杂叙皇甫湜(湜新尉陆浑)》 唐·李贺
大人乞马癯乃寒,宗人贷宅荒厥垣。
横庭鼠径空土涩,出篱大枣垂朱残。
安定美人截黄绶,脱落缨裾瞑朝酒。 -
8.《寄兄弟(又见《许浑集》,题作寄小弟)》 唐·杜牧
江城红叶尽,旅思倍凄凉。
孤梦家山远,独眠秋夜长。
道存空倚命,身贱未归乡。
南望仍垂泪,天边雁一行。 -
9.《题白云楼(一作许浑诗,题作汉水伤稼)》 唐·杜牧
西北楼开四望通,残霞成绮月悬弓。
江村夜涨浮天水,泽国秋生动地风。
高下绿苗千顷尽,新陈红粟万箱空。
才微分薄忧何益,却欲回心学塞翁。 -
10.《纪梦(一作梦入琼台,本事诗及唐诗纪事并作许浑)》 唐·许瀍
晚入瑶台露气清,天风飞下步虚声。
尘心未尽俗缘在,十里下山空月明。 -
11.《诗品二十四则·雄浑》 唐·司空图
大用外腓,真体内充。
返虚入浑,积健为雄。
具备万物,横绝太空。
荒荒油云,寥寥长风。
超以象外,得其环中。
持之匪强,来之无穷。 -
12.《送许温(一作浑)》 唐·方干
壮岁分罙切,少年心正同。
当闻千里去,难遣一尊空。
翳烛蒹葭雨,吹帆橘柚风。
明年见亲族,尽集在怀中。 -
13.《送许温(一作浑)》 唐·方干
壮岁分罙切,少年心正同。
当闻千里去,难遣一尊空。
翳烛蒹葭雨,吹帆橘柚风。
明年见亲族,尽集在怀中。 -
14.《渔家傲·诗句一春浑漫与》 宋·段克己
诗句一春浑漫与,纷纷红紫但尘土。
楼外垂杨千万缕,风落絮,栏干倚遍空无语。
毕竟春归何处所,树头树底无寻处。
唯有闲愁将不去,依旧住,伴人直到黄昏雨。 -
15.《渔家傲·诗句一春浑漫与》 金朝·段克己
诗句一春浑漫与。
纷纷红紫俱尘土。
楼外垂杨千万缕。
风荡絮。
栏杆倚遍空无语。
毕竟春发何处所。
树头树底无寻处。
惟有闲愁将不去。
依旧住。
伴人直到黄昏后。 -
16.《师伯浑用韵复次》 宋·晁公溯
风俗相传三近古,作成况自圣明朝。
藏家文字本苍史,继世子孙非黑要。
近报汉廷频诏下,时闻蜀士有旌招。
怪君尚尔衣逢掖,独向空山伴采樵。 -
17.《山中观残菊追怀眉山师伯浑》 宋·陆游
空山菊花瘦如棘,倾倒满地枝三尺。
阴风冷雨不相贷,烂草苍苔共狼藉。
人虽委弃渠自香,讵必泛酒登华堂。
君不见仁人志士穷死眉山阳,空使後世传文章! -
18.《念奴娇 饮浑源岳神仙会(张家*南塘本订误》 元·元好问
小山招饮,恨还丹、不至人间豪杰。
南渡衣冠多励集,萧洒兰亭三月。
陶冶襟灵,留连光景,觞咏今无复。
黄垆虽近,老怀空感存殁。 -
19.《浑沦庵庆成》 宋·张继先
高斋忽已庆成功,赤石苍崖入眼中。
贞节由来拘世业,稚川随处是家风。
红金櫃隐书尤秘,碧玉壶清酒不空。
昆阆归期应可展,我来时欲笑歌同。 -
20.《京师夜坐怀浑沦庵有作寄之》 宋·张继先
独坐空庐静可知,江城意味岂如斯。
君看凤实初成处,自称蟾华欲妙时。
酒兴原同云叟乐,风尘无取庆宗诗。
山中林壑虚明境,不得归吟有所思。