-
141.《婕妤》 唐·徐彦伯
君恩忽断绝,妾思终未央。
巾栉不可见,枕席空馀香。
窗暗网罗白,阶秋苔藓黄。
应门寂已闭,流涕向昭阳。 -
142.《帝京篇》 唐·骆宾王
山河千里国,城阙九重门。
不睹皇居壮,安知天子尊。
皇居帝里崤函谷,鹑野龙山侯甸服。
五纬连影集星躔,八水分流横地轴。 -
143.《艳情代郭氏答卢照邻》 唐·骆宾王
迢迢芊路望芝田,眇眇函关恨蜀川。
归云已落涪江外,还雁应过洛水瀍.洛水傍连帝城侧,帝宅层甍垂凤翼。
铜驼路上柳千条,金谷园中花几色。 -
144.《代女道士王灵妃赠道士李荣》 唐·骆宾王
玄都五府风尘绝,碧海三山波浪深。
桃实千年非易待,桑田一变已难寻。
别有仙居对三市,金阙银宫相向起。 -
145.《南山家园林木交映盛夏五月幽然清凉独坐思远率成十韵》 唐·陈子昂
寂寥守寒巷,幽独卧空林。
松竹生虚白,阶庭横古今。
郁蒸炎夏晚,栋宇閟清阴。
轩窗交紫霭,檐户对苍岑。 -
146.《绍隆寺》 唐·沈佺期
吾从释迦久,无上师涅槃。
探道三十载,得道天南端。
非胜适殊方,起喧归理难。
放弃乃良缘,世虑不曾干。 -
147.《夜宿七盘岭》 唐·沈佺期
独游千里外,高卧七盘西。
晓月临窗近,天河入户低。
(晓 一作:山)
芳春平仲绿,清夜子规啼。
浮客空留听,褒城闻曙鸡。 -
148.《奉和扈从温泉宫承恩赐浴》 唐·蔡希周
天行云从指骊宫,浴日馀波锡诏同。
彩殿氤氲拥香溜,纱窗宛转闭和风。
来将兰气冲皇泽,去引星文捧碧空。
自怜遇坎便能止,愿托仙槎路未通。 -
149.《句》 唐·沈如筠
思酸寒雁断,淅沥秋树空。
渔阳燕旧都,美女花不如。
(见《吟窗杂录》) -
150.《宿香山阁(一作贾彦璋诗)》 唐·贺朝
暝上春山阁,梯云宿半空。
轩窗闭潮海,枕席拂烟虹。
朱网防栖鸽,纱灯护夕虫。
一闻鸡唱晓,已见日曈曈。 -
151.《夏晚初霁南省寓直用馀字(时兼尚书郎节度判官)》 唐·厍狄履温
薄宦因时泰,凉宵寓直初。
沉沉仙阁闭,的的暗更徐。
霁色连空上,炎氛入夜除。
星回南斗落,月度北窗虚。 -
152.《夏晚初霁南省寓直用馀字(时兼尚书郎节度判官)》 唐·厍狄履温
薄宦因时泰,凉宵寓直初。
沉沉仙阁闭,的的暗更徐。
霁色连空上,炎氛入夜除。
星回南斗落,月度北窗虚。 -
153.《扶南曲歌词五首》 唐·王维
翠羽流苏帐,春眠曙不开。
羞从面色起,娇逐语声来。
早向昭阳殿,君王中使催。
堂上青弦动,堂前绮席陈。 -
154.《戏赠张五弟諲三首(时在常乐东园,走笔成)》 唐·王维
吾弟东山时,心尚一何远。
日高犹自卧,钟动始能饭。
领上发未梳,妆头书不卷。
清川兴悠悠,空林对偃蹇。 -
155.《和使君五郎西楼望远思归》 唐·王维
高楼望所思,目极情未毕。
枕上见千里,窗中窥万室。
悠悠长路人,暧暧远郊日。
惆怅极浦外,迢递孤烟出。
能赋属上才,思归同下秩。
故乡不可见,云水空如一。 -
156.《谒璿上人》 唐·王维
少年不足言,识道年已长。
事往安可悔,馀生幸能养。
誓从断臂血,不复婴世网。
浮名寄缨珮,空性无羁鞅。 -
157.《寄崇梵僧(崇梵寺近东阿覆釜村)》 唐·王维
崇梵僧,崇梵僧,秋归覆釜春不还。
落花啼鸟纷纷乱,涧户山窗寂寂闲。
峡里谁知有人事,郡中遥望空云山。 -
158.《登辨觉寺》 唐·王维
竹径从初地,莲峰出化城。
窗中三楚尽,林上九江平。
软草承趺坐,长松响梵声。
空居法云外,观世得无生。 -
159.《东谿玩月(一作王昌龄诗)》 唐·王维
月从断山口,遥吐柴门端。
万木分空霁,流阴中夜攒。
光连虚象白,气与风露寒。
谷静秋泉响,岩深青霭残。
清灯入幽梦,破影抱空峦。
恍惚琴窗里,松谿晓思难。 -
160.《敕借岐王九成宫避暑应教》 唐·王维
帝子远辞丹凤阙,天书遥借翠微宫。
隔窗云雾生衣上,卷幔山泉入镜中。
林下水声喧语笑,岩间树色隐房栊。
仙家未必能胜此,何事吹笙向碧空。