-
21.《李鄠县丈人胡马行》 唐·杜甫
丈人骏马名胡骝,前年避胡过金牛。
回鞭却走见天子,朝饮汉水暮灵州。
自矜胡骝奇绝代,乘出千人万人爱。 -
22.《遣兴五首》 唐·杜甫
天用莫如龙,有时系扶桑。
顿辔海徒涌,神人身更长。
性命苟不存,英雄徒自强。
吞声勿复道,真宰意茫茫。 -
23.《韦讽录事宅观曹将军画马图》 唐·杜甫
国初已来画鞍马,神妙独数江都王。
将军得名三十载,人间又见真乘黄。
曾貌先帝照夜白,龙池十日飞霹雳。
内府殷红玛瑙盘,婕妤传诏才人索。 -
24.《奉赠太常张卿二十韵(均)》 唐·杜甫
方丈三韩外,昆仑万国西。
建标天地阔,诣绝古今迷。
气得神仙迥,恩承雨露低。
相门清议众,儒术大名齐。 -
25.《房兵曹胡马诗》 唐·杜甫
胡马大宛名,锋棱瘦骨成。
竹批双耳峻,风入四蹄轻。
所向无空阔,真堪托死生。
骁腾有如此,万里可横行。 -
26.《陪郑广文游何将军山林》 唐·杜甫
不识南塘路,今知第五桥。
名园依绿水,野竹上青霄。
谷口旧相得,濠梁同见招。
平生为幽兴,未惜马蹄遥。 -
27.《秦州杂诗二十首》 唐·杜甫
满目悲生事,因人作远游。
迟回度陇怯,浩荡及关愁。
水落鱼龙夜,山空鸟鼠秋。
西征问烽火,心折此淹留。 -
28.《将赴成都草堂途中有作,先寄严郑公五首》 唐·杜甫
得归茅屋赴成都,直为文翁再剖符。
但使闾阎还揖让,敢论松竹久荒芜。
鱼知丙穴由来美,酒忆郫筒不用酤。 -
29.《塞下曲》 唐·戎昱
汉将归来虏塞空,旌旗初下玉关东。
高蹄战马三千匹,落日平原秋草中。 -
30.《早春曲》 唐·戴叔伦
青楼昨夜东风转,锦帐凝寒觉春浅。
垂杨摇丝莺乱啼,袅袅烟光不堪翦。
博山吹云龙脑香,铜壶滴愁更漏长。 -
31.《过马嵬二首(第二首一作李远诗)》 唐·李益
路至墙垣问樵者,顾予云是太真宫。
太真血染马蹄尽,朱阁影随天际空。
丹壑不闻歌吹夜,玉阶唯有薜萝风。 -
32.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
33.《姑苏怀古送秀才下第归江南》 唐·刘商
姑苏台枕吴江水,层级鳞差向天倚。
秋高露白万林空,低望吴田三百里。
当时雄盛如何比,千仞无根立平地。 -
34.《伤秦姝行》 唐·刘禹锡
长安二月花满城,插花女儿弹银筝。
南宫仙郎下朝晚,曲头驻马闻新声。
马蹄逶迟心荡漾,高楼已远犹频望。 -
35.《冬日》 唐·孟郊
老人行人事,百一不及周。
冻马四蹄吃,陟卓难自收。
短景仄飞过,午光不上头。
少壮日与辉,衰老日与愁。
日愁疑在日,岁箭迸如雠。
万事有何味,一生虚自囚。
不知文字利,到死空遨游。 -
36.《立德新居》 唐·孟郊
立德何亭亭,西南耸高隅。
阳崖泄春意,井圃留冬芜。
胜引即纡道,幽行岂通衢。
碧峰远相揖,清思谁言孤。 -
37.《各东西》 唐·张籍
游人别,一东复一西。
出门相背两不返,惟信车轮与马蹄。
道路悠悠不知处,山高海阔谁辛苦。
远游不定难寄书,日日空寻别时语。
浮云上天雨堕地,暂时会合终离异。
我今与子非一身,安得死生不相弃。 -
38.《促促词》 唐·张籍
促促复促促,家贫夫妇欢不足。
今年为人送租船,去年捕鱼在江边。
家中姑老子复小,自执吴绡输税钱。
家家桑麻满地黑,念君一身空努力。
愿教牛蹄团团羊角直,君身常在应不得。 -
39.《绿章封事(为吴道士夜醮作)》 唐·李贺
青霓扣额呼宫神,鸿龙玉狗开天门。
石榴花发满溪津,溪女洗花染白云。
绿章封事谘元父,六街马蹄浩无主。 -
40.《绿章封事(为吴道士夜醮作)》 唐·李贺
青霓扣额呼宫神,鸿龙玉狗开天门。
石榴花发满溪津,溪女洗花染白云。
绿章封事谘元父,六街马蹄浩无主。