-
221.《太白胡僧歌》 唐·岑参
闻有胡僧在太白,兰若去天三百尺。
一持楞伽入中峰,世人难见但闻钟。
窗边锡杖解两虎,床下钵盂藏一龙。 -
222.《题苜蓿峰寄家人》 唐·岑参
苜蓿峰边逢立春,胡芦河上泪沾巾。
闺中只是空相忆,不见沙场愁杀人。 -
223.《塞下曲》 唐·薛奇童
骄虏初南下,烟尘暗国中。
独召李将军,夜开甘泉宫。
一身许明主,万里总元戎。
霜甲卧不暖,夜半闻边风。 -
224.《关山月》 唐·徐九皋
玉塞抵长城,金徽映高阙。
遥心万馀里,直望三边月。
霜静影逾悬,露晞光渐没。
思君不可见,空叹将焉歇。 -
225.《送汤中丞和蕃》 唐·皇甫曾
继好中司出,天心外国知。
已传尧雨露,更说汉威仪。
陇上应回首,河源复载驰。
孤峰问徒御,空碛见旌麾。
春草乡愁起,边城旅梦移。
莫嗟行远地,此去答恩私。 -
226.《送和西蕃使》 唐·皇甫曾
白简初分命,黄金已在腰。
恩华通外国,徒御发中朝。
雨雪从边起,旌旗上陇遥。
暮天沙漠漠,空碛马萧萧。
寒路随河水,关城见柳条。
和戎先罢战,知胜霍嫖姚。 -
227.《送汤中丞和蕃》 唐·皇甫曾
继好中司出,天心外国知。
已传尧雨露,更说汉威仪。
陇上应回首,河源复载驰。
孤峰问徒御,空碛见旌麾。
春草乡愁起,边城旅梦移。
莫嗟行远地,此去答恩私。 -
228.《送和西蕃使》 唐·皇甫曾
白简初分命,黄金已在腰。
恩华通外国,徒御发中朝。
雨雪从边起,旌旗上陇遥。
暮天沙漠漠,空碛马萧萧。
寒路随河水,关城见柳条。
和戎先罢战,知胜霍嫖姚。 -
229.《塞上》 唐·高适
东出卢龙塞,浩然客思孤。
亭堠列万里,汉兵犹备胡。
边尘涨北溟,虏骑正南驱。
转斗岂长策,和亲非远图。 -
230.《蓟门行五首》 唐·高适
蓟门逢古老,独立思氛氲。
一身既零丁,头鬓白纷纷。
勋庸今已矣,不识霍将军。
汉家能用武,开拓穷异域。 -
231.《酬裴员外以诗代书》 唐·高适
少时方浩荡,遇物犹尘埃。
脱略身外事,交游天下才。
单车入燕赵,独立心悠哉。
宁知戎马间,忽展平生怀。 -
232.《同吕员外酬田著作幕门军西宿盘山秋夜作》 唐·高适
碛路天早秋,边城夜应永。
遥传戎旅作,已报关山冷。
上将顿盘阪,诸军遍泉井。
绸缪阃外书,慷慨幕中请。 -
233.《赠别王十七管记》 唐·高适
故交吾未测,薄宦空年岁。
晚节踪曩贤,雄词冠当世。
堂中皆食客,门外多酒债。
产业曾未言,衣裘与人敝。 -
234.《途中酬李少府赠别之作》 唐·高适
西上逢节换,东征私自怜。
故人今卧疾,欲别还留连。
举酒临南轩,夕阳满中筵。
宁知江上兴,乃在河梁偏。 -
235.《李云南征蛮诗》 唐·高适
天宝十一载,有诏伐西南夷,右相杨公兼节制之寄,乃奏前云南太守李宓涉海自交趾击之。
道路险艰,往复数万里,盖百王所未通也。
十二载四月,至于长安,君子是以知庙堂使能,李公效节。
适忝斯人之旧,因赋是诗。 -
236.《宋中十首》 唐·高适
梁王昔全盛,宾客复多才。
悠悠一千年,陈迹唯高台。
寂寞向秋草,悲风千里来。
朝临孟诸上,忽见芒砀间。 -
237.《自淇涉黄河途中作十三首》 唐·高适
川上常极目,世情今已闲。
去帆带落日,征路随长山。
亲友若云霄,可望不可攀。
于兹任所惬,浩荡风波间。 -
238.《行路难二首》 唐·高适
长安少年不少钱,能骑骏马鸣金鞭。
五侯相逢大道边,美人弦管争留连。
黄金如斗不敢惜,片言如山莫弃捐。 -
239.《燕歌行》 唐·高适
开元二十六年,客有从御史大夫张公出塞而还者;作《燕歌行》以示适,感征戍之事,因而和焉。
汉家烟尘在东北,汉将辞家破残贼。
男儿本自重横行,天子非常赐颜色。
摐金伐鼓下榆关,旌旆逶迤碣石间。 -
240.《使青夷军入居庸三首》 唐·高适
匹马行将久,征途去转难。
不知边地别,只讶客衣单。
溪冷泉声苦,山空木叶干。
莫言关塞极,云雪尚漫漫。