-
481.《晚秋洛阳客舍》 唐·刘沧
清洛平分两岸沙,沙边水色近人家。
隋朝古陌铜驼柳,石氏荒原金谷花。
庭叶霜浓悲远客,宫城日晚度寒鸦。
未成归计关河阻,空望白云乡路赊。 -
482.《旅馆书怀》 唐·刘沧
秋看庭树换风烟,兄弟飘零寄海边。
客计倦行分陕路,家贫休种汶阳田。
云低远塞鸣寒雁,雨歇空山噪暮蝉。
落叶虫丝满窗户,秋堂独坐思悠然。 -
483.《洛阳月夜书怀》 唐·刘沧
疏柳高槐古巷通,月明西照上阳宫。
一声边雁塞门雪,几处远砧河汉风。
独榻闲眠移岳影,寒窗幽思度烟空。
孤吟此夕惊秋晚,落叶残花树色中。 -
484.《夏日登西林白上人楼》 唐·刘沧
几到西林清净境,层台高视有无间。
寒光远动天边水,碧影出空烟外山。
苔点落花微萼在,叶藏幽鸟碎声闲。
旷然多慊登楼意,永日重门深掩关。 -
485.《咸阳怀古》 唐·刘沧
经过此地无穷事,一望凄然感废兴。
渭水故都秦二世,咸原秋草汉诸陵。
天空绝塞闻边雁,叶尽孤村见夜灯。
风景苍苍多少恨,寒山半出白云层。 -
486.《汶阳客舍》 唐·刘沧
年光自感益蹉跎,岐路东西竟若何。
窗外雨来山色近,海边秋至雁声多。
思乡每读登楼赋,对月空吟叩角歌。
迢递旧山伊水畔,破斋荒径闭烟萝。 -
487.《送元叙上人归上党(时节镇罢兵)》 唐·刘沧
太行关路战尘收,白日思乡别沃州。
薄暮焚香临野烧,清晨漱齿涉寒流。
溪边残垒空云木,山上孤城对驿楼。
此去寂寥寻旧迹,苍苔满径竹斋秋。 -
488.《和友人下第北游感怀》 唐·李频
圣代为儒可致身,谁知又别五陵春。
青门独出空归鸟,紫陌相逢尽醉人。
江岛去寻垂钓远,塞山来见举头频。
且须共漉边城酒,何必陶家有白纶。 -
489.《赠泾州王侍御》 唐·李频
一旦天书下紫微,三年旌旆陇云飞。
塞门无事春空到,边草青青战马肥。 -
490.《赋得长城斑竹杖》 唐·李频
秦兴版筑时,翦伐不知谁。
异代馀根在,幽人得手持。
细看生古意,闲倚动边思。
莫作鸠形并,空将鹤发期。 -
491.《送友人往太原》 唐·李频
离亭聊把酒,此路彻边头。
草白雁来尽,时清人去游。
汾河流晋地,塞雪满并州。
别后相思夜,空看北斗愁。 -
492.《府试老人星见》 唐·李频
良宵出户庭,极目向青冥。
海内逢康日,天边见寿星。
临空遥的的,竟晓独荧荧。
春后先依景,秋来忽近丁。
垂休临有道,作瑞掩前经。
岂比周王梦,徒言得九龄。 -
493.《阳羡春歌》 唐·李郢
石亭梅花落如积,玉藓斓班竹姑赤。
祝陵有酒清若空,煮糯蒸鱼作寒食。
长桥新晴好天气,两市儿郎棹船戏。 -
494.《中元夜》 唐·李郢
江南水寺中元夜,金粟栏边见月娥。
红烛影回仙态近,翠鬟光动看人多。
香飘彩殿凝兰麝,露绕轻衣杂绮罗。
湘水夜空巫峡远,不知归路欲如何。 -
495.《阳羡春歌》 唐·李郢
石亭梅花落如积,玉藓斓班竹姑赤。
祝陵有酒清若空,煮糯蒸鱼作寒食。
长桥新晴好天气,两市儿郎棹船戏。 -
496.《中元夜》 唐·李郢
江南水寺中元夜,金粟栏边见月娥。
红烛影回仙态近,翠鬟光动看人多。
香飘彩殿凝兰麝,露绕轻衣杂绮罗。
湘水夜空巫峡远,不知归路欲如何。 -
497.《道林寺》 唐·崔珏
临湘之滨麓之隅,西有松寺东岸无。
松风千里摆不断,竹泉泻入于僧厨。
宏梁大栋何足贵,山寺难有山泉俱。 -
498.《寄北客》 唐·于武陵
穷边足风惨,何处醉楼台。
家去几千里,月圆十二回。
寒阡随日远,雪路向城开。
游子久无信,年年空雁来。 -
499.《越溪女》 唐·于濆
会稽山上云,化作越溪人。
枉破吴王国,徒为西子身。
江边浣纱伴,黄金扼双腕。
倏忽不相期,思倾赵飞燕。
妾家基业薄,空有如花面。
嫁尽绿窗人,独自盘金线。 -
500.《月中桂树》 唐·顾封人
芬馥天边桂,扶疏在月中。
能齐大椿长,不与小山同。
皎皎舒华色,亭亭丽碧空。
亏盈宁委露,摇落不关风。
岁晚花应发,春馀质讵丰。
无因遂攀赏,徒欲望青葱。